poniedziałek, 16 maja 2011

Xenomys nelsoni - meksykański endemiczny gryzoń

Xenomys nelsoni - gryzoń z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ) a właściwie myszowatych ( Muridae ). Jest to jedyny przedstawiciel rodzaju Xenomys.


Występuje w Ameryce Północnej, w Colima i w południowo-zachodnim Jalisco ( Meksyk ). Znany jedynie z trzech stanowisk. Uważany jest za endemit dla Meksyku.


Zamieszkuje nadbrzeżne tropikalne lasy liściaste od poziomu morza do 450 m n.p.m. Preferuje obszary z dużą gęstością drzew i winorośli drzewiastych, zamkniętych baldachimem z liści.

Xenomys nelsoni

Aktywny od 1do 1,5 godziny po zmroku aż do północy. Prowadzi nadrzewny tryb życia.
Jest typowym samotnikiem, w pary łączy się w okresie rui.
Gniazda zakłada w naturalnych dziuplach drzew lub buduje w rozwidleniu gałęzi.
Odżywia się pokarmem roślinnym, głównie nasiona, owoce, pąki i młode liście, kwiaty.

Xenomys nelsoni

Ruja występuje pod koniec pory suchej i w porze deszczowej.
Samica rodzi 1-2 młode w miocie. Może być 2 mioty w sezonie.

Nie opisano żadnych podgatunków.

Gatunek jest uważany za zagrożony. Jego dystrybucja jest mocno rozdrobniona oraz ma charakter stałego ograniczenia w zakresie i jakości siedlisk.
Główne zagrożenie stanowi fragmentacja i utrata siedlisk z powodu wylesiania. Związane jest to z rozwojem rolnictwa ( plantacje bananów ) i rozwojem turystyki.
Gatunek występuje w jednym obszarze chronionym - Chamela - Cuixmala Rezerwat Biosfery.
Jest chroniony przez prawo meksykańskie.
Potrzebne są dalsze badania nad trendami i dystrybucją populacji, ekologią i historią naturalną gatunku.

Xenomys nelsoni

W niewoli - brak danych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz