Grizon mniejszy - drapieżnik z łasicowatych.

Grizon mniejszy ( Galictis cuja ) drapieżnik z rodziny łasicowatych ( Mustelidae ). Synonim Vison cuja - Grison cuja.


Występuje w Ameryce Południowej ( Argentyna, Boliwia, Brazylia, Paragwaj, Peru, Chile i Urugwaj ).

Zamieszkuje różnorodne środowiska : lasy liściaste i wiecznie zielone, sawanny, gęste zarośla w pobliżu wody, suche tereny półpustynne, tereny rolnicze, tereny górskie do wysokości 4000 m n.p.m.

po prawej : Galictis cuja ; po lewej : Galictis vittata

Aktywny w ciągu całego roku, zarówno w dzień jak i w nocy. Żyje samotnie lub w grupach 2 lub więcej osobników ( samice z młodymi ).
Dymorfizm płciowy u tego gatunku jest sugerowany ale nie potwierdzony.
Na kryjówki wybiera różnego rodzaju nory ( opuszczone lub po swoich ofiarach ), wydrążone pnie drzew, rozpadliny skalne, gęste zarośla, jaskinie, zagłębienia pośród korzeni drzew, itp.
Osobniki z grupy komunikują się ze sobą za pomocą ostrych pisków i warczenia. Korzystają też z sygnałów wizualnych takich jak postawa ciała. Sygnały zapachowe z gruczołów odbytu są wykorzystywane do oznakowania rewiru łowieckiego.
Odżywia się głównie małymi ssakami, ptakami i ich jajami, płazami, gadami, owadami a także owocami.
Zwyczaje godowe tego gatunku nie są znane. Opóźniona implantacja zarodków nie została udokumentowana.
Młode rodzą się w marcu,sierpniu, wrześniu i październiku.
Ciąża trwa około 40 dni. Samica rodzi 2 - 4 młode.
Nie wiele wiadomo na temat rodzicielskiej opieki. Wiadomo, że samiec nie uczestniczy w odchowie młodych osobników.
Długowieczność tego gatunku nie została poznana.

grizon mniejszy ( Galictis cuja )

Opisana podgatunki :
- Galictis cuja chilensis - Chile - tożsamy z Galictis cuja cuja
- Galictis cuja cuja - środkowe Chile
- Galictis cuja furax - Urugwaj, Minas Gerais ( Brazylia )
- Galictis cuja huronax - Argentyna
- Galictis cuja lutreolus - Boliwia
- Galictis cuja melinus - Quillota, Valparaiso ( Chile ) - tożsamy z Galictis cuja cuja
- Galictis cuja quiqui - południowe Chile - tożsamy z Galictis cuja cuja
- Galictis cuja ratellina - San Juan ( Argentyna ) - tożsamy z Galictis cuja cuja
- Galictis cuja shiptoni - Tucuman ( Argentyna ) - tożsamy z Galictis cuja cuja

rycina - Galictis cuja cuja

Gatunek uznawany za nie zagrożony. Obecnie brak jest widocznych zagrożeń dla tego gatunku.
Ujęty w Załączniku CITES III.
Oskarżany jest często o zjadanie drobiu i z tego powodu prześladowany.
Na terenie Paragwaju poluje się na niego dla sportu.
Sporo osobników ginie na drogach Brazylii.
Młode grizony łatwo się oswajają i są sprzedawane jako zwierzęta domowe. Oswojone osobniki były wykorzystywane w przeszłości do polowania na szynszyle ( Chinchilla).
Uważa się, że na terenach gdzie został wprowadzony królik ( Oryctolagus cuniculus ) gatunek ten skutecznie kontroluje jego populację.
Stan ochrony Galictis cuja zależy od kraju występowania.

rycina - Galictis cuja cuja

W warunkach wiwaryjnych - w ogrodach zoologicznych Ameryki Południowej.
Hodowane są zazwyczaj w parach lub grupach.
Łatwo się oswajają i przywiązują do opiekunów.

 Opracowano na podstawie:

animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.

Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.