Nadrodzina : Muroidea
Rodzina : chomikowate ( Cricetidae )
Podrodzina : nornikowate ( Arvicolinae )
Rodzaj : Myodes
Myodes shanseius - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Craseomys shanseius - Clethrionomys rufocanus shanseius - Eothenomys shanseius.
Występuje w Azji ( Chiny - Sichuan, Gansu, Shanxi, Shaanxi, Hebei, Nei Mongol, Beijing, Hubei, Henan ). Endemit dla Chin.
Zamieszkuje lasy mieszane i liściaste, ich obrzeża, gęste zarośla.
Aktywna w ciągu całego roku, głównie od zmierzchu do świtu.
Żyje samotnie, jedynie w okresie rui łączy się w pary.
Jest terytorialna, rewir samicy jest większy niż samca. Terytorium pokrywa sieć szlaków komunikacyjnych, które tworzą wydeptane ścieżki i tunele w glebie i ściółce. Ścieżki wydeptuje w pobliżu naturalnych kryjówek ( wysokiej trawy, poszycia czy krzewów ).
Kryjówki zakłada w norach, jamach i zagłębieniach wśród korzeni drzew, nisko położonych dziuplach, gęstych zaroślach, wykrotach.
Gniazdo buduje z miękkiego materiału roślinnego.
Wokalizy używa w okresie zwiększonego stresu ( atak drapieżnika lub okres rui ).
Odżywia się roślinnością zielną, trawami, nasionami, pędami czy podziemnymi częściami roślin także bezkręgowcami jeśli są dostępne.
Sezon rozrodczy od wiosny do jesieni. System krycia poligamiczny.
Ciąża trwa 17 - 21 dni. Samica rodzi 1 - 8 młodych w miocie ( średnio 5 - 6 ).
2 - 3 mioty w sezonie. Młode rodzą się gołe i ślepe, w wieku około 20 - 22 dni następuje odstawienie.
Dojrzałość płciową osiąga w wieku 60 - 65 dni.
Występuje kanibalizm. Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi.
Żyje do 24 miesięcy.
Opisane podgatunki :
- Myodes shanseius jeholicus - północno-wschodnie Chiny ( Hebei, Jinzhou, Liaoning ) - synonim Eothenomys inez jeholicus - Eothenomys shanseius jeholicus
- Myodes shanseius shanseius - środkowo-północne Chiny ( Shansi ) - synonim Eothenomys shanseius shanseius
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję i prawdopodobieństwo dużych populacji. Obecnie nie ma żadnych danych na temat stanu populacji tego gatunku.
Wymieniany też jako podgatunek Myodes rufocanus ( Musser & Carleton 2005 ) lub zawarty w rodzaju Eothenomys ( Smith & Xie 2008 ).
Brak jest widocznych zagrożeń w chwili obecnej dla tego gatunku w całym jego zasięgu.
Rejestrowany min. z Songshan, Xinglongshan, Houhe i Pangquangou Nature Reserves oraz innych obszarów chronionych.
W Chińskiej Czerwonej Księdze wymieniana jako gatunek nie zagrożony ( Wang & Xie 2004 ).
W niewoli - brak danych.
Myodes sikotanensis - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Clethrionomys rufocanus sikotanensis - Clethrionomys rex? - Clethrionomys sikotanensis - Neoaschizomys sikotanensis.
Występuje we wschodniej Azji ( Japonia - wyspy Daikoku i Rishiri oraz wyspa Shikotan w Południowych Kurylach ).
Opisany przez Tokuda 1935.
Gatunek uważany za synonim lub podgatunek Myodes rufocanus ( Kaneko & wsp. 1998 ).
Debata na temat ważności tego taksonu trwa mimo, że jest uznawany za samodzielny gatunek ( Musser & Carleton 2005, Abe i wsp. 2005 ).
Opisane podgatunki :
- Myodes sikotanensis microtinus - wyspa Sachalin - synonim Clethrionomys rex microtinus - Clethrionomys sikotanensis microtinus - status podgatunku jest w dyskusji Gromov & Polyakov 1977 i Pavlinov & Rossolimo 1987
- Myodes sikotanensis sikotanensis - wyspa Shikotan - synonim Neoaschizomys sikotanensis sikotanensis - Clethrionomys sikotanensis sikotanensis
Myodes smithii - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Clethrionomys rufocanus smithii - Eothenomys smithii - Phaulomys smithii.
Występuje we wschodniej Azji ( Japonia - Honsiu - Nilgata i Fukushima, Kiusiu, Sikoku i wyspa Dogo w wyspach Oki ). Endemit dla Japonii.
Zamieszkuje górskie lasy pierwotne i wtórne do strefy alpejskiej, plantacje drzew iglastych i pola uprawne w dolinach.
rycina - Myodes smithii
Aktywna w ciągu całego roku, głównie od zmierzchu do świtu, czasami w ciągu dnia.
Jest samotnikiem, w pary łączy w okresie rui.
Jest terytorialna, rewir samicy jest nieco większy niż samca. Po swoim terytorium porusza się wydeptanymi ścieżkami lub tunelami w glebie lub w ściółce.
Kryjówki zakłada w norach, w jamach i zagłębieniach pod korzeniami drzew, pod powalonymi drzewami, w szczelinach skalnych lub rumowiskach.
Gniazdo buduje z miękkich materiałów roślinnych.
Odżywia się różnorodnym pokarmem roślinnym. W skład jej diety wchodzą różnego rodzaju nasiona drzew, krzewów, traw i ziół, owoce i jagody, grzyby, podziemne części roślin, trawy i zioła czasami bezkręgowce.
Sezon rozrodczy od wiosny do jesieni. System krycia poligamiczny.
Ciąża trwa 17 - 21 dni. Samica rodzi 2 - 8 młodych w miocie, może być 3 - 4 mioty w sezonie.
Młode rodzą się gołe, ślepe i bezradne. Po 19 - 22 dniach następuje odstawienie.
W wieku około 60 - 65 dni uzyskuje dojrzałość płciową.
Prawdopodobnie występuje kanibalizm u obojga płci.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi.
Żyje około 12 - 18 miesięcy.
Opisane podgatunki :
- Myodes smithii kageus - Japonia ( wschodnie Honsiu - Yamura-Machi, Minamitsuru-Gun, Prefektura Yamanashi ) - synonim Phaulomys smithii kageus - Eothenomys kageus - traktowany jako synonim Myodes smithii
- Myodes smithii okiensis - Japonia ( wyspa Dogo w wyspach Oki ) - synonim Phaulomys smithii okiensis - Evotomys smithii okiensis - Eothenomys smithi okiensis - Clethrionomys rufocanus okiensis - uważany przez Aimi ( 1980 ) jako podgatunek Myodes rufocanus
- Myodes smithii smithii - Japonia ( zachodnia Honsiu ) - synonim Phaulomys smithii smithii - Evotomys smithii smithii
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na dość powszechne występowanie, prawdopodobieństwo dużych populacji, pewien stopień tolerancji na modyfikację siedlisk oraz brak widocznych zagrożeń w chwili obecnej.
Czasami zawarty w rodzaju Eothenomys.
Rejestrowany z kilku obszarów chronionych.
W niewoli - brak danych.
Rodzaj : Caryomys
Caryomys eva - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Microtus eva - Eothenomys eva.
Występuje we wschodniej Azji ( centralne i południowe Chiny - góry w południowym Gansu, Shensi, Sichuan, Hubei, Shaanxi, Qinghai, Ningxia ). Endemit dla Chin.
Zamieszkuje górski las, preferuje wilgotny, omszały las na wysokości 2000 - 4000 m n.p.m.
Aktywna w ciągu całego roku, głównie od zmierzchu do świtu, czasami w ciągu dnia.
Typowy samotnik, w pary łączący się w okresie rui. Jest terytorialny, rewir osobnika to około 0,5 - 0,7 ha. Terytorium jest pokryte szlakami komunikacyjnymi, które tworzą wydeptane ścieżki wzdłuż naturalnych osłon i tunele w glebie lub ściółce.
Kryjówki zakłada w norach, szczelinach skalnych i rumowiskach, w jamach i zagłębieniach pod korzeniami drzew, w wykrotach i pod powalonymi drzewami.
Gniazdo buduje z miękkich liści, traw i ziół.
Prawdopodobnie w sytuacjach stresowych używa wokalizy.
Odżywia się głównie nasionami, pączkami, młodymi liśćmi i trawami.
Sezon rozrodczy od wiosny do jesieni.
System krycia poligamiczny.
Ciąża trwa 17 - 21 dni. Samica rodzi 1 - 8 młodych, średnio 4 - 6 w miocie. 2 - 3 mioty w sezonie.
Może występować kanibalizm. Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi.
Żyje 12 - 18 miesięcy.
Opisane podgatunki :
- Caryomys eva alcinous - południowo-zachodnie Chiny ( zachodni Sichuan ) - synonim Evotomys rufocanus alcinous - Microtus alcinous - Eothenomys eva alcinous
- Caryomys eva aquilus - centralne Chiny ( Hubei, południowe Shensi ) - synonim Evotomys rufocanus aquilus - Microtus aquilus - Caryomys aquilus - Craseomys aquilus
- Caryomys eva eva - północne Chiny ( Gansu ) - synonim Eothenomys eva eva
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroki zasięg, prawdopodobieństwo dużych populacji i istnieje małe prawdopodobieństwo spadku liczebności do zakwalifikowania go w bardziej zagrożonych kategoriach. Jednak w chwili obecnej brak aktualnych danych na temat stanu populacji tego gatunku.
Caryomys eva wypełnia niszę ekologiczną z gatunkami z rodzaju Eothenomys na większych wysokościach ( Smith i Xie 2008 ).
Brak większych zagrożeń w chwili obecnej dla tego gatunku.
Rejestrowany z National Nature Reserve Shennongjia, Houhe, Taibaishan,Foping, Wanglang, Wolongmay, Jiuzhaigou ale może też być obecny w innych obszarach chronionych.
W Chińskiej Czerwonej Księdze jest oznaczony jako nie zagrożony ( Wang i Xie 2004 ).
W niewoli - Brak danych.
Caryomys inez - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Microtus inez - Evotomys ines - Eothenomys inez.
Występuje we wschodniej Azji ( północne i centralne Chiny - Shaanxi, Shanxi, Anhui, Sichuan, Gansu, Henan, Ningxia, Hebei i Hubei ). Endemit dla Chin.
Zamieszkuje zarośnięte i zalesione wąwozy i jary, doliny górskie na wysokości 500 - 2000 m n.p.m.
Biologia, ekologia i sposób życia jak u poprzedniego gatunku.
Gatunek kopie nory w miękkiej glebie.
Sezon rozrodczy od marca do października.
Opisane podgatunki :
- Caryomys inez inez - północno-centralne Chiny ( Shanxi ) - synonim Eothenomys inez inez
- Caryomys inez nux - centralne Chiny ( południowo-wschodnie Shanxi ) - synonim Evotomys rufocanus nux - Microtus nux - Eothenomys inez nux - traktowany jako synonim Eothenomys inez
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szerokie rozpowszechnienie, prawdopodobieństwo dużych populacji i istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku liczebności do zakwalifikowania gatunku w bardziej zagrożonych kategoriach. Jednak w chwili obecnej brak jest aktualnych danych dotyczących stanu populacji.
Dwa podgatunki podzieliły między siebie dwie części zasięgu. Podgatunek Caryomys inez inez zajmuje północną część zasięgu a podgatunek Caryomys inez nux południową.
W chwili obecnej brak jest widocznych zagrożeń w całym zasięgu.
Rejestrowany z National Nature Reserve Tiantangzhai, Houhe, Foping ale może być obecny w innych obszarach chronionych.
W Chińskiej Czerwonej Księdze wymieniany jako nie zagrożony ( Wang i Xie 2004 )
W niewoli - brak danych.
Występuje we wschodniej Azji ( centralne i południowe Chiny - góry w południowym Gansu, Shensi, Sichuan, Hubei, Shaanxi, Qinghai, Ningxia ). Endemit dla Chin.
Zamieszkuje górski las, preferuje wilgotny, omszały las na wysokości 2000 - 4000 m n.p.m.
Aktywna w ciągu całego roku, głównie od zmierzchu do świtu, czasami w ciągu dnia.
Typowy samotnik, w pary łączący się w okresie rui. Jest terytorialny, rewir osobnika to około 0,5 - 0,7 ha. Terytorium jest pokryte szlakami komunikacyjnymi, które tworzą wydeptane ścieżki wzdłuż naturalnych osłon i tunele w glebie lub ściółce.
Kryjówki zakłada w norach, szczelinach skalnych i rumowiskach, w jamach i zagłębieniach pod korzeniami drzew, w wykrotach i pod powalonymi drzewami.
Gniazdo buduje z miękkich liści, traw i ziół.
Prawdopodobnie w sytuacjach stresowych używa wokalizy.
Odżywia się głównie nasionami, pączkami, młodymi liśćmi i trawami.
Sezon rozrodczy od wiosny do jesieni.
System krycia poligamiczny.
Ciąża trwa 17 - 21 dni. Samica rodzi 1 - 8 młodych, średnio 4 - 6 w miocie. 2 - 3 mioty w sezonie.
Może występować kanibalizm. Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi.
Żyje 12 - 18 miesięcy.
Opisane podgatunki :
- Caryomys eva alcinous - południowo-zachodnie Chiny ( zachodni Sichuan ) - synonim Evotomys rufocanus alcinous - Microtus alcinous - Eothenomys eva alcinous
- Caryomys eva aquilus - centralne Chiny ( Hubei, południowe Shensi ) - synonim Evotomys rufocanus aquilus - Microtus aquilus - Caryomys aquilus - Craseomys aquilus
- Caryomys eva eva - północne Chiny ( Gansu ) - synonim Eothenomys eva eva
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroki zasięg, prawdopodobieństwo dużych populacji i istnieje małe prawdopodobieństwo spadku liczebności do zakwalifikowania go w bardziej zagrożonych kategoriach. Jednak w chwili obecnej brak aktualnych danych na temat stanu populacji tego gatunku.
Caryomys eva wypełnia niszę ekologiczną z gatunkami z rodzaju Eothenomys na większych wysokościach ( Smith i Xie 2008 ).
Brak większych zagrożeń w chwili obecnej dla tego gatunku.
Rejestrowany z National Nature Reserve Shennongjia, Houhe, Taibaishan,Foping, Wanglang, Wolongmay, Jiuzhaigou ale może też być obecny w innych obszarach chronionych.
W Chińskiej Czerwonej Księdze jest oznaczony jako nie zagrożony ( Wang i Xie 2004 ).
W niewoli - Brak danych.
Caryomys inez - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Microtus inez - Evotomys ines - Eothenomys inez.
Występuje we wschodniej Azji ( północne i centralne Chiny - Shaanxi, Shanxi, Anhui, Sichuan, Gansu, Henan, Ningxia, Hebei i Hubei ). Endemit dla Chin.
Zamieszkuje zarośnięte i zalesione wąwozy i jary, doliny górskie na wysokości 500 - 2000 m n.p.m.
Biologia, ekologia i sposób życia jak u poprzedniego gatunku.
Gatunek kopie nory w miękkiej glebie.
Sezon rozrodczy od marca do października.
Opisane podgatunki :
- Caryomys inez inez - północno-centralne Chiny ( Shanxi ) - synonim Eothenomys inez inez
- Caryomys inez nux - centralne Chiny ( południowo-wschodnie Shanxi ) - synonim Evotomys rufocanus nux - Microtus nux - Eothenomys inez nux - traktowany jako synonim Eothenomys inez
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szerokie rozpowszechnienie, prawdopodobieństwo dużych populacji i istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku liczebności do zakwalifikowania gatunku w bardziej zagrożonych kategoriach. Jednak w chwili obecnej brak jest aktualnych danych dotyczących stanu populacji.
Dwa podgatunki podzieliły między siebie dwie części zasięgu. Podgatunek Caryomys inez inez zajmuje północną część zasięgu a podgatunek Caryomys inez nux południową.
W chwili obecnej brak jest widocznych zagrożeń w całym zasięgu.
Rejestrowany z National Nature Reserve Tiantangzhai, Houhe, Foping ale może być obecny w innych obszarach chronionych.
W Chińskiej Czerwonej Księdze wymieniany jako nie zagrożony ( Wang i Xie 2004 )
W niewoli - brak danych.
nornica ruda ( Myodes glareolus )
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz