sobota, 29 listopada 2014

Podrodzina Cricetinae - chomiki.




tygrys sumatrzański ( Panthera tigris sumatrae ) 



Podrodzina gryzoni ( Rodentia ), z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), obejmująca 7 rodzajów z 18 gatunkami.

Do tej podrodziny należą następujące rodzaje :
- Allocricetulus  z 2 gatunkami
- Cansumys z z 1 gatunkiem
- Cricetulus z 5 gatunkami
- Cricetus z 1 gatunkiem
- Mesocricetus z 4 gatunkami
- Phodopus z 3 gatunkami
- Tscherskia z 1 gatunkiem i 1 wymarłym


chomik europejski ( Cricetus cricetus )

Występują w Europie i Azji. 

Zamieszkują suche, otwarte siedliska. Pustynie, równiny, wydmy, stepy, skaliste doliny rzeczne, pola uprawne, miedze, ogrody, nieużytki i sady. Chomiki można spotkać na wysokości od poziomu morza do 3600 m n.p.m.


Cricetulus migratorius

Chomiki prowadzą zazwyczaj nocny lub zmierzchowy tryb życia, choć niektóre gatunki są aktywne zarówno w dzień jak i w nocy. Typowe samotniki łączące się w pary w okresie rozrodczym. 
Są terytorialne. Niektóre gatunki są bardzo agresywne wobec osobników tego samego gatunku i mają ścisłą hierarchię dominacji, która pomaga złagodzić walki. Często samice są osobnikami dominującymi. 
Chomiki nie zapadają w prawdziwą hibernację, ale  występuje u nich długotrwałe odrętwienie, trwające kilka tygodni, najczęściej w okresie zimowym. 
Kopią nory z wieloma wejściami składające się z  wielu połączonych  komorami tuneli. W skład nory wchodzi gniazdo, latryna i spiżarnia. 
Tunele mogą być do 50 cm głębokości i głębiej zimą - do dwóch metrów poniżej powierzchni gleby. Wielkość nory chomika często zależy od wieku zwierzęcia. 
Do miejsc żerowania prowadzą systemy szlaków komunikacyjnych, oznakowanych często moczem i kałem oraz wydzieliną gruczołów łojowych.
Chomiki to małe do dużych gryzoni. Długości ciała w zakresie od 50 mm do 340 mm i długości ogon w zakresie od 7 do 106 mm. 
Samice u niektórych gatunków są większe od samców. Mają długą, gęstą sierść. Są szare, jasnobrązowe lub czerwono-brązowe na grzbiecie i białe, szare lub czarne na brzuchu. Ich boki są często białe. Niektóre z nich posiadają ciemny  pasek na grzbiecie. 
Chomiki mają duże torebki policzkowe i gruczoły łojowe. 
Wzór zębowy chomików jest 1/1, 0/0, 0/0, 3/3 = 16. 
mają kręgosłupa z 13 kręgów piersiowych i sześciu kręgów lędźwiowych.
Chomiki posiadają dwukomorowe żołądki i najbardziej brakuje im pęcherzyka żółciowego. 
Chomiki to zwierzęta lądowe i ich stopy są modyfikowane do pieszej lokomocji. Niektóre chomiki mogą dobrze pływać wypełniając swoje torebki policzkowe powietrzem, zwiększając tym swoją pływalność. Jeden gatunek prowadzi nadrzewny tryb życia.

Do komunikacji używają sygnałów chemicznych, postawy ciała, węchu, słuchu i dotyku.
Zagrożone przez drapieżniki często bronią się używając do obrony siekaczy.
Cricetinae to przede wszystkim ziarnojady, ale także zjadają liście, pędy, korzenie i owoce. Ponadto, niektóre gatunki zjadają owady i ich larwy a nawet drobne kręgowce. Pokarm jest zjadany na miejscu lub upychany w dużych torbach policzkowych i przenoszony do przechowywania w swoich norach. Stwierdzono aż 90 kg przechowywanej żywności w norze jednego osobnika.
Sezon rozrodczy od lutego do listopada. System krycia poligamiczny.
Ciąża trwa od 15 do 22 dni. Od 2 do 4 miotów w sezonie.
Samica rodzi średnio 5 do 7 młodych. Okres opieki nad młodymi to około 3 tygodni. Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi. 
Niektóre gatunki w momencie zagrożenia przenoszą młode w torbach policzkowych do bezpiecznego schronienia.
W okresie ograniczonej zasobności siedliska dochodzi do kanibalizmu.
Dojrzałość płciową uzyskują w wieku 4 - 8 tygodni.
Żyją w warunkach naturalnych do około 24 miesięcy.
W hodowli od 2 do 4 lat.


Phodopus roborovskii - zoo Poznań

Większość gatunków jest nie zagrożona lecz ze względu na ograniczone siedliska nie które z nich mogą dość szybko zmienić swój status.
Obecnie jedynie Mesocricetus auratus jest uznawany za krytycznie zagrożony, 
Mesocricetus newtoni  za zagrożony a Cricetulus migratorius za wrażliwy.
Chomiki stanowią ważne źródło pokarmowe dla wielu drapieżników.
Część gatunków jest uważana za szkodniki upraw rolnych i lokalnie tępiona.
Są rejestrowane z wielu obszarów chronionych w swoich zakresach.
Cricetinae po raz pierwszy pojawiają się w zapisie kopalnym w środkowym miocenie Europy. Najstarsze skamieniałości to rodzaj Cricetus z późnego miocenu ( Carleton & Musser 1984 ).


Phodopus sungorus - zoo Poznań

Niektóre gatunki chomików hodowane są w niewoli, również w hodowli amatorskiej. Wykorzystuje się je także w laboratoriach do badań behawioralnych i fizjologicznych. 


 Mesocricetus raddei


rycina - Cansusmys canus













Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz