Gerbilliscus to rodzaj gryzoni z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Gerbillinae, zaliczane do plemienia Gerbillurini, z podrodzaju Gerbillurina.
Gerbilliscus Thomas , 1897.
Wszystkie gatunki występują w Afryce, na południe od Sahary.
gerbilik kapski ( Gerbilliscus afra )
Są to nie duże gryzonie. Zamieszkujące głównie suche sawanny i busz, ale także tereny uprawne.
Prowadzą dobowy tryb życia z przerwami na odpoczynek. Jednak największą aktywność przejawiają głównie od zmierzchu do świtu. Żyją samotnie lub w niewielkich grupach rodzinnych.
Mieszkają w norach lub innych kryjówkach. Nory są kopane samodzielnie w miękkim gruncie i składają się z prostego tunelu, komory gniazdowej oraz jednego lub dwóch wyjść. Wejście jest często zatykane przed drapieżnikami ( węże lub mangusty ), miękkim materiałem ( trawa, siano ) lub warstwą gleby. Zajmują też często opuszczone nory innych ssaków.
Prawdopodobnie są terytorialne ale wielkość rewirów nie jest znana.
Prawdopodobnie używają systemów szlaków komunikacyjnych w czasie poszukiwania pokarmu oraz do poruszania się po rewirach. Szlaki są usytuowane wśród wysokich traw czy bylin oraz pod ich osłoną. Często są oczyszczane i oznakowane moczem i kałem.
Poruszają się dość szybko, chociaż nie wszystkie gatunki. Jednak w czasie zagrożenia potrafią się bronić i robią to agresywnie.
Do komunikacji używają sygnałów chemicznych, słuchu, węchu, dotyku, postawy ciała i prawdopodobnie wokalizy - chociaż nie jest to do końca pewne.
Odżywiają się głównie nasionami traw i ziół, liśćmi, pąkami, kwiatami, bulwami, korzonkami, cebulami, kłączami i innym pokarmem roślinnym.
Prawdopodobnie zjadają też owady i ich larwy jeśli są dostępne.
Woda jest przyswajana z pokarmu, chociaż jeśli mogą to piją z naturalnych źródeł ( kałuże ).
Sezon rozrodczy w okresie największej dostępności pokarmowej.
System krycia u większości gatunków poligamiczny, chociaż nie jest wykluczona monogamia.
Jeden lub dwa mioty w sezonie. Ciąża trwa około 20 - 22 dni.
Samica rodzi od 1 - 8 młodych w miocie. Średnia liczba potomstwa w miocie to 5 - 6. Młode rodzą się gołe, ślepe i bezradne. Po około 10 dniach otwierają oczy i uszy a po około 14 dniach są już porośnięte sierścią. Po około 21 - 30 dniach następuje odstawienie. Młode mogą się rozmnażać w tym samym roku lecz z reguły dzieje się to w następnym roku.
Żyją od 18 miesięcy do 36 miesięcy.
gerbilik czarnoogoniasty ( Gerbilliscus nigricaudus )
Do rodzaju Gerbilliscus należą następujące gatunki :
- Gerbilliscus afra - myszoskoczka kapska
- Gerbilliscus boehmi - myszoskoczka Boehma
- Gerbilliscus brantsii
- Gerbilliscus gambiana - myszoskoczka gambijska
- Gerbilliscus guineae - myszoskoczka gwinejska
- Gerbilliscus inclusus - myszoskoczka gorongoza
- Gerbilliscus kempi
- Gerbilliscus leucogaster
- Gerbilliscus nigricaudus - myszoskoczka czarnoogoniasta
- Gerbilliscus phillipsi - myszoskoczka Phillipsa
- Gerbilliscus robustus - myszoskoczka frędzloogoniasta
- Gerbilliscus validus - myszoskoczka sawannowa
gerbilik sawannowy ( Gerbilliscus validus )
Większość gatunków jest uważana za nie zagrożone ze względu na prawdopodobieństwo dużych populacji, szeroki zakres dystrybucji i brak widocznych zagrożeń.
Gatunki występujące na terenach upraw rolnych traktowane są często jako szkodniki tych upraw i tępione.
Rejestrowane są z obszarów chronionych w swoim zakresie.
Potrzebne są badania dotyczące głównie statusu taksonomicznego nie których gatunków.
gerbilik frędzloogoniasty ( Gerbilliscus robustus ) - okaz muzealny
W niewoli.
Kilka gatunków jest z powodzeniem hodowanych w europejskich ogrodach zoologicznych ( Czechy, Niemcy ).
Hodowane są w dużych i przestronnych wiwariach w grupach rodzinnych. Nie sprawiają raczej opiekunom kłopotu. Są towarzyskie i łatwo się oswajają.
Zjadają wszelkie pokarmy dostarczone przez opiekunów. Część gatunków dobrze się rozmnaża.
Dożywają nawet do 36 miesięcy a nawet i dłużej.
Pojedyncze osobniki trafiają się także w hodowli amatorskiej.
Gerbilliscus brantsii
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz