Beszamel i spółka bez ograniczeń: Myszak murawowy ( Peromyscus hooperi )

Myszak murawowy ( Peromyscus hooperi ) - Lee i Schmidly, 1977 - gryzoń z nadrodziny ( Muroidea ), z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nowików ( Neotominae ).

Występuje w Ameryce Północnej - Meksyk ( od centralnego Coahuila aż do północnego Zacatecas i San Luis Potosi ).

Zamieszkuje trawiastą strefę przejściową między pustynnymi siedliskami a chaparallem na wysokości 1155 - 2100 m n.p.m.

rycina - myszak murawowy ( Peromyscus hooperi )

Aktywny w ciągu całego roku, głównie w godzinach nocnych.
Żyje samotnie, w pary łączy się w okresie rozrodczym.
Prawdopodobnie jest terytorialny ale zakresy rewirów osobniczych nie są znane.
Na kryjówki wybiera naturalne schronienia : szczeliny skalne, gęste zarośla, zagłębienia wśród roślin.
Wyraźny dymorfizm płciowy : samica nieco większa niż samiec.
Długość całkowita to : 172 - 218 mm. Długość ogona to : 92 - 132 mm.
Waga : w zakresie 19,5 - 23,5 g.
Ubarwienie między marcem a majem brązowe a w grudniu szare.
Jak wszystkie gatunki z rodzaju Peromyscus do komunikacji używa sygnałów chemicznych, węchu, wzroku, słuchu, dotyku i postawy ciała. Brak jest informacji czy używa wokalizy.
Odżywia się głównie pokarmem roślinnym ale w skład jego diety oprócz nasion, orzechów, traw wchodzą owady i inne małe bezkręgowce.
Sezon rozrodczy od marca do maja w warunkach naturalnych. W laboratorium od czerwca do grudnia. System krycia poligamiczny. Występuje ruja popołogowa.
Okres ciąży to około 30 - 33,5 dni. Samica rodzi średnio 3 - 4 młode w miocie.
Młode rodzą się gołe, ślepe i głuche. Potomstwo otwiera oczy po 13 dniach od urodzenia. Odstawienie następuje po około 30 dniach od narodzin.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad potomstwem.
Dojrzałość płciową uzyskuje samica w warunkach laboratoryjnych po 69 dniach od swoich narodzin.
Długość życia nie jest znana ale prawdopodobnie 18 - 24 miesiące.

typowe rośliny z siedlisk Peromyscus hooperi : u góry po lewej : Nolina ; u góry po prawej : Bouteloua ; u dołu po lewej : Dasylirion ; u dołu po prawej : Yucca ;

Nie opisano żadnych podgatunków.

Gatunek jest uznawany jako najmniejszej troski ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji oraz braku widocznych zagrożeń w chwili obecnej. Istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku liczebności gatunku aby kwalifikować go w bardziej zagrożonych kategoriach.
Gatunek ten uważany jest za rzadki ( Alvarez-Castaneda, 2002 ).
W centralnej części Coahuila występuje w typie siedliska, na które jest wyraźne ograniczenie. Ponieważ ma ograniczony podział, populacja może być podatna na zmiany w środowisku ( Arellano, 2014 ). Optymalne siedlisko dla tego gatunku jest strefą kwiatów przejściowych. Najbardziej widoczne rośliny to gatunki Dasylirion, Nolina, Yucca, Agave i Bouteloua, przeplatane różnymi trawami.
Sukces chwytania był lepszy na stokach niż w parowach, a większa liczba okazów została zebrana w roślinności przechodzącej przez trawę pastwiskową ( Alvarez-Castaneda, 2002 ).
Kilka innych gatunków z rodzaju Peromyscus tam występuje : Peromyscus melanophrys, Peromyscus eremicus i Peromyscus pectoralis. Peromyscus hooperi jest dłuższy od nich i wiele jego pomiarów czaszki jest większych, a ich DNA odróżnia go od innych gatunków.
W chwili obecnej brak jest widocznych zagrożeń ale zmiany siedliskowe mogą być zagrożeniem w przyszłości.
Część populacji tego gatunku występuje w chronionym obszarze.

W niewoli.
W warunkach laboratoryjnych urodziny występują od czerwca do grudnia.
W hodowli laboratoryjnej średni okres ciąży podczas laktacji wynosił 33,5 dnia ( zakres 30 - 40 dni ). Średni wiek pierwszej rui wynosi 69 dni ( Alvarez-Castaneda, 2002 ). Średnia liczba potomstwa to 3. Okres ciąży trwa zaledwie miesiąc. Oseski są bezzębne, włosy rosną już drugiego dnia po narodzinach. Po 5 dniach zaczynają się czołgać. W ciągu tygodnia wyrastają pierwsze niższe zęby. Ich oczy otwierają się po 2 tygodniach.
Samice dojrzewają po około 70 dniach od narodzin.