Akuczi rudy, akuczi czerwony ( Myoprocta acouchy ) - ( Erxleben, 1777 ) - gryzoń z rodziny Dasyproctidae. Synonim Myoprocta exilis.
Występuje w Ameryce Południowej ( Gujana, Gujana Francuska, Surinam, północno-wschodnia Brazylia na wschód od Rio Branco i na północ od Amazonki, Ekwador, północne Peru, południowa Wenezuela, południowa Kolumbia - górna Rio Uaupes ).
Zamieszkuje nizinne lasy tropikalne oraz nie często lasy wtórne do wysokości 600 m n.p.m.
akuczi rudy ( Myoprocta acouchy )
Aktywny w ciągu całego roku, głównie od świtu do zmierzchu.
Żyje samotnie, w parach, w małych grupach rodzinnych ( para i potomstwo lub samica z potomstwem ).
Jest terytorialny, zakresy rewiru zmieniają się w zależności od sezonu. W porze deszczowej wynosi od 9 600 m2 do 12 000 m2. Rozmiar rewiru jest mniejszy w porze suchej, od 6 500 m2 do 7 300 m2.
Na kryjówki wybiera różnorodne puste pnie i kłody, zagłębienia wśród korzeni drzew, gęste zarośla. Rzadko wykorzystuje opuszczone nory innych gatunków.
Buduje gniazdo z suchych liści. Każdy osobnik ma kilka schronień, które wykorzystuje zarówno do spania jak i odpoczynku.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.
Długość tułowia i głowy wynosi od 386 mm do 468 mm. Waga od 1,05 kg do 1,45 kg.
Ubarwienie jest ciemne kasztanowo-czerwone lub pomarańczowe po bokach i nogach. Środkowe plecy i głowa są czarne lub bardzo ciemny odcień czerwieni. Obszary wokół ust i oczu, jak również za uszami, są niemal nagie.
Wąsy są dobrze rozwinięte i mają kolor czarny. Ma długie kończyny, przednia posiada cztery palce. Tylne kończyny mają trzy duże wydłużone palce. Te palce mają kopytkowate pazury. Ma czarne podeszwy u dołu stóp.
Śródpiersie jest pokryte połyskującymi czarnymi lub ciemnoczerwonymi włosami. Niektóre mogą mieć oliwkowy wygląd. Ma smukły, krótki ogon, który jest biały pod spodem, jak również na czubku. Ogon jest często trzymany, odsłaniając białe plamy na udach.
Gatunek porusza się w charakterystyczny przykucnięty sposób. W czasie posiłku przysiada na zadzie i tylnych kończynach. Zagrożony ucieka, ale zwykle na kilkanaście metrów, po chwili ukrywa się w zaroślach lub za upadłym drzewem, gdzie zastyga w bezruchu. Inne osobniki krążą w pobliżu i zbliżając się do nieruchomego, po tym jak on wywołał alarm i uciekł.
Do komunikacji używa sygnałów chemicznych, węchu, wzroku, słuchu, dotyku i postawy ciała. Wokaliza jest używana jako sygnał alarmowy. Jest to rodzaj gwizdu. Oprócz gwizdu emituje serię dźwięków o wysokich tonacjach przypominających skrzek. Również bębnienie tylnymi kończynami jest sygnałem informującym o potencjalnym zagrożeniu.
Łatwo jest wykryć żerującego w pobliżu osobnika, ze względu na dźwięki towarzyszące podczas gryzienia nasion i orzechów ( Emmons, 1990 ).
Typowy roślinożerca. W skład jego diety wchodzą głównie owoce, nasiona i orzechy. Jednak nie gardzą też liśćmi, młodymi pędami czy sadzonkami roślin.
Jak wszystkie gatunki z rodziny Dasyproctidae również i ten gatunek zakopuje na gorsze okresy wiele nasion i orzechów, przyczyniając się do rozsiewania wielu drzew.
Sezon rozrodczy w warunkach naturalnych nie został dobrze zbadany, ale młode rodzą się najliczniej w porze dostępności pokarmu. W niewoli w ciągu całego roku. System krycia monogamiczny. Samiec podąża za samicą sprawdzając czy jest gotowa do kopulacji. Jego przednie kończyny drżą i emituje wysoki dźwięk. Polewa też samicę moczem. Samica ma przeciętnie cykl około 42 dni.
Ciąża trwa średnio 99 dni. Samica rodzi od 1 do 3 młodych w miocie ( średnio 2 ).
1 miot ewentualnie dwa w roku. Młode rodzą się w pełni wykształcone, są porośnięte sierścią i mają otwarte oczy. Są w stanie już po godzinie towarzyszyć samicy. Mimo tego pozostają w schronieniu przez około 20 tygodni.
Tyle samo wynosi okres laktacji.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad potomstwem.
Dojrzałość płciową uzyskuje po około 304 dniach.
Myoprocta acouchy
Opisane podgatunki :
- Myoprocta acouchy demararae - Tate, 1939 - Surinam ( nad rzeką Essequibo ) - synonim Myoprocta exilis demararae - traktowany jako synonim Myoprocta exilis - na grzbiecie sierść jest koloru ochrowego do płowego z jednym do dwóch czarniawych zespołów na każdy włos
- Myoprocta acouchy exilis - ( Wagler, 1831 ) - Brazylia ( dolna Rio Madeira, Amazonia ), Gujana, Gujana Francuska, Surinam, południowa Wenezuela, Kolumbia, wschodni Ekwador, północne Peru - synonim Dasyprocta exilis exilis - Dasyprocta exilis - Myoprocta exilis exilis - Myoprocta exilis - uważany za synonim Myoprocta acouchy przez większość autorów
- Myoprocta acouchy leptura - ( Wagner, 1844 ) - Brazylia ( Amazonas State - Rio Solimoes, Rio Negro ) - synonim Dasyprocta agouti leptura - Myoprocta exilis leptura - Myoprocta leptura - uważany za odrębny dla niektórych taksonomii
Myoprocta acouchy
Gatunek uznawany jako najmniejszej troski ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji, tolerancję na pewien stopień modyfikacji siedlisk oraz występowanie w wielu obszarach chronionych. Istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku populacji aby kwalifikować gatunek w bardziej zagrożonych kategoriach.
W niektórych obszarach gatunek jest powszechny. Potrafi zamieszkiwać zmienione obszary w pobliżu naturalnego lasu.
Samce wolą otwarte lasy a samice preferują bardziej zamknięte siedliska ( Patton i Emmons 2015 ).
Myoprocta exilis jest synonimem Myoprocta acouchy. Ważność Myprocta acouchy acouchy przeciw Myprocta acouchy exilis nie musi być przetestowana przez analizę dowolnego typu zestawu znaków.
Gatunek jest monotypowy.
W części obszarów stanowi obiekt polowań. W części rejonów w Surinamie i Gujanie Francuskiej został wytępiony. Ze względu na preferencje do otwartego lasu samce giną częściej niż samice.
Jest ważnym składnikiem diety średnich i dużych drapieżników.
Jako gatunek rozsiewający nasiona jest ważnym składnikiem każdego naturalnego lasu.
Hodowany jako zwierzę domowe przez plemiona indiańskie w Brazylii.
Rejestrowany z wielu obszarów chronionych w swoim zakresie.
Myoprocta acouchy - młode osobniki w hodowli
W niewoli - hodowany w ogrodach zoologicznych Europy i obu Ameryk.
Wymaga ogrzewanych pomieszczeń w okresie zimowym.
Łatwo się oswaja i przywiązuje do opiekunów.
Rozmnaża się w ciągu całego roku i ma liczniejsze mioty niż w warunkach naturalnych.
Myoprocta acouchy
Akuczi zielony ( Myoprocta pratti ) - Pocock, 1913 - gryzoń z rodziny Dasyproctidae. Synonim Myoprocta acouchy pratti - Myoprocta pratti pratti - Dasyprocta pratti.
Uwaga : Myoprocta pratti nazywany jest akuczi zielonym. Uważany za ważny gatunek przez większość autorów z 5 podgatunkami.
Występuje w Ameryce Południowej - Peru (Rio Maranon, Pongo de Rentema), wschodni Ekwador, południowa Kolumbia, południowa Wenezuela, północna Brazylia ( Amazonas State, Para State ).
Zamieszkuje nizinne tropikalne lasy, górskie tropikalne lasy, obszary wtórne i zmienione w pobliżu naturalnego tropikalnego lasu od 50 - 1200 m n.p.m.
akuczi zielony ( Myoprocta pratti ) w czasie żerowania
Aktywny w ciągu całego roku, głównie od świtu do zmierzchu.
Żyje samotnie, w parach, w małych grupach rodzinnych ( para i potomstwo lub samica z potomstwem ).
Jest terytorialny, zakresy rewiru zmieniają się w zależności od sezonu. W porze deszczowej są większe niż w porze suchej. Średni rozmiar rewiru wynosi około 3 ha.
Na schronienia wybiera różnorodne zagłębienia wśród korzeni drzew, puste pnie czy leżące kłody, gęste zarośla. Buduje gniazdo z suchych liści i innego materiału roślinnego. Jeden osobnik ma kilka schronień z których korzysta w równym stopniu.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.
Długość tułowia i głowy wynosi do około 46,8 cm. Waga do 1,5 kg.
Ubarwienie jest bardziej oliwkowo-zielone niż u poprzedniego gatunku.
Gatunek również porusza się w charakterystyczny przykucnięty sposób. W czasie posiłku przysiada na zadzie i tylnych kończynach w przednich trzyma owoc lub orzech.
Zagrożony ucieka, ale zwykle na kilkanaście metrów, po chwili ukrywa się w zaroślach lub za upadłym drzewem, gdzie zastyga w bezruchu. Inne osobniki krążą w pobliżu i zbliżając się do nieruchomego, po tym jak on wywołał alarm i uciekł.
Do komunikacji używa sygnałów chemicznych, węchu, wzroku, słuchu, dotyku i postawy ciała. Wokaliza jest używana jako sygnał alarmowy. Jest to rodzaj gwizdu. Oprócz gwizdu emituje serię dźwięków o wysokich tonacjach przypominających skrzek. Również bębnienie tylnymi kończynami jest sygnałem informującym o potencjalnym zagrożeniu.
Łatwo jest wykryć żerującego w pobliżu osobnika, ze względu na dźwięki towarzyszące podczas gryzienia nasion i orzechów.
Typowy roślinożerca. W skład jego diety wchodzą głównie owoce, nasiona i orzechy. Jednak nie gardzą też liśćmi, młodymi pędami czy sadzonkami roślin.
Jak wszystkie gatunki z rodziny Dasyproctidae również i ten gatunek zakopuje na gorsze okresy wiele nasion i orzechów, przyczyniając się do rozsiewania wielu drzew.
Sezon rozrodczy w warunkach naturalnych nie został dobrze zbadany, ale młode rodzą się najliczniej w porze dostępności pokarmu. W niewoli w ciągu całego roku. System krycia monogamiczny. Samiec podąża za samicą sprawdzając czy jest gotowa do kopulacji. Jego przednie kończyny drżą a on sam emituje wysoki dźwięk. Polewa też samicę moczem. Samica ma przeciętnie cykl około 42 dni.
Ciąża trwa średnio 99 dni. Samica rodzi od 1 do 3 młodych w miocie ( średnio 2 ).
1 miot ewentualnie 2 w roku. Młode rodzą się w pełni wykształcone, są porośnięte sierścią i mają otwarte oczy. Już po godzinie potrafią towarzyszyć samicy. Mimo tego pozostają w schronieniu przez około 20 tygodni.
Tyle samo wynosi okres laktacji.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad potomstwem.
Dojrzałość płciową uzyskuje po około 304 dniach.
Myoprocta pratti - zoo Moskwa
Opisane podgatunki :
- Myoprocta pratti archidonae - Lönnberg, 1925 - Ekwador ( Archidona, Napo Prov ) - synonim Myoprocta acouchy archidonae - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
- Myoprocta pratti caymanum - Thomas, 1926 - Brazylia ( Canabouca, Parana de Jacare, Parana State ) - synonim Myoprocta acouchy caymanum - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
- Myoprocta pratti limanus - Thomas, 1920 - Brazylia ( Acajutuba w pobliżu Manaus, Rio Negro, Amazonas State ) - synonim Myoprocta acouchy limanus - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
- Myoprocta pratti milleri - J.A, Allen, 1913 - Kolumbia ( La Murelia, Caqueta Dpt ) - synonim Myoprocta acouchy milleri - Myoprocta exilis milleri - Myoprocta milleri - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
- Myoprocta pratti parva - Lönnberg, 1921 - Ekwador ( Oriente Prov ) - synonim Myoprocta acouchy parva - Myoprocta exilis parva - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
- Myoprocta pratti pluralis - Thomas, 1926 - Brazylia ( Ayapua, Manaos, Amazonas State ) - synonim Myoprocta acouchy puralis - uznawany jako synonim Myoprocta pratti
Myoprocta pratti - zoo Frankfurt / Men
Gatunek uznawany jako najmniejszej troski ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobnie dużą populację, rejestrację z wielu obszarów chronionych oraz pewien stopień tolerancji na modyfikację siedlisk. Istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku aby kwalifikować ten gatunek w bardziej zagrożonych kategoriach.
Znaczne różnice w kolorystyce i charakterystyce menzuralnej występują w obrębie tego gatunku. Sugeruje to iż, Myoprocta pratti może być zespołem ściśle powiązanych taksonów godnych uznania na poziomie gatunku. Określić ważność rozpoznania nowych gatunków w obrębie Myoprocta pratti można jedynie na podstawie analiz charakterystycznych w spójnych jednostkach geograficznych.
Brak danych na temat aktualnej gęstości populacji czy powszechności gatunku.
Jak wszystkie gatunki w obrębie rodziny Dasyproctidae gromadzi nasiona i orzechy na gorsze okresy. Zakłada wiele spiżarni na dnie lasu przyczyniając się do rozsiewania wielu nasion drzew.
Stanowi ważny element diety wielu średnich i dużych drapieżników, w tym jaguara.
Na gatunek poluje się dla mięsa w wielu obszarach.
Indianie w rejonie Amazonii hodują Myoprocta pratti jako zwierzę domowe.
Brak danych na temat głównych zagrożenie ale utrata siedlisk i polowanie dla mięsa stanowią ważny element ryzyka dla tego gatunku.
Nie istnieją żadne środki ochronne dotyczące tego gatunku.
Rejestrowany z wielu obszarów chronionych w swoim zasięgu.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące statusu taksonomicznego gatunku, analiz potrzebnych do wyodrębnienie nowych gatunków z Myoprocta pratti.
W niewoli - jak poprzedni gatunek.
Myoprocta acouchy
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz