Beszamel i spółka bez ograniczeń: Lokalna społeczność rozpoczęła ponowne zalesianie w krainie wymarłego tygrysa jawajskiego ( Panthera tigris sondaica ).

Mongabay Series: Indonesia's Forest Guardians, Indonesian Forests

Petrus Riski w dniu 11 listopada 2015 r.

tygrys jawajski ( Panthera tigris sondaica ) - To zdjęcie żywego tygrysa jawajskiego zostało zrobione w 1938 r. w Ujung Kulon i opublikowane w „Ujung Kulon: kraina ostatniego nosorożca jawajskiego” A. Hoogerwerfa.

Ponowne zalesianie i rehabilitacja lasu w pobliżu Parku Narodowego Meru Betiri oraz handel certyfikatami węgla prowadzone przez lokalną społeczność.

Bischofia javanica

- Lokalne społeczności w pobliżu Parku Narodowego Meru Betiri rozpoczęły inicjatywę ponownego zalesiania i rehabilitacji lasów z pomocą organizacji pozarządowych.
- Bodźce ekonomiczne obejmują sprzedaż produktów uprawianych na tym obszarze oraz uprawnienia do emisji dwutlenku węgla do ich ochrony.
- Lokalna społeczność patrzy na różne drzewa o dużej gęstości węgla, aby zmaksymalizować wartość ich wkładu w program.

banteg ( Bos javanicus javanicus )

Niewiele jest miejsc, w których można zobaczyć zapomniane ślady Indonezji, takie jak Meru Betiri, park narodowy o powierzchni 58 000 hektarów schowany w południowo-wschodnim rogu wyspy Jawa. Park jest prawdopodobnie najlepiej znany jako ostatnie miejsca występowania tygrysa jawajskiego ( Panthera tigris sondaica ), zanim został uznany za wymarły w latach 90-tych XX wieku. Dziś ekolodzy i społeczność lokalna pracują nad programem pilotażowym, który daje nadzieję na zmianę kierunku.

Meru Betiri National Park

lampart jawajski ( Panthera pardus melas )

„Ludzie żyjący w lesie powinni być zaangażowani w obronę lasu” - powiedział Mongabay Arif Aliadi, organizator społeczności z Indonesian Institute of Tropical Nature ( Latin ). „Jeśli utrzymają las, skorzystają. To nie tylko pieniądze z produkcji, ale także sprzedaż węgla. ”
Ogromna masa lądowa Indonezji obejmująca trzy strefy czasowe była prawie całkowicie pokryta lasami na początku XIX wieku. Obecnie zniknęło około połowy lasów tropikalnych, a szacuje się, że w latach 2000 – 2012 utracono około 6 milionów hektarów. W 2011 r. ogłoszono moratorium na nowe koncesje na pozyskiwanie drewna pierwotnego z „pierwotnego” lasu, ale dowody wskazują, że nie udało mu się powstrzymać zgnilizny.

zatwar cuchnący ( Sterculia foetida )

Tymczasem w 2015 roku na 2 mln hektarów ziemi wybuchły pożary w porze suchej, ponieważ zjawisko pogodowe El Nino przedłuża roczny sezon pożarów.

Manilkara kauki

bilbil ubogi ( Pycnonotus goiavier )

Latin jest jedną z wielu organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną środowiska, które próbują utrzymać wzrost lasów w Indonezji. W Meru Betiri jest to jedna z organizacji zajmujących się wdrażaniem platformy handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla, która ma na celu płacenie społecznościom za ponowne zalesianie obszarów lub utrzymanie istniejących drzew w ziemi.
„Powiedzmy, że za 10 lat zniszczy się około 400 hektarów lasu”, - powiedział Arif. „Przypuśćmy, że 50 % może być chronione, a ludzie zobowiązują się do zachowania 200 hektarów - jeśli jest to zobowiązanie społeczności, może być certyfikowane i sprzedawane”.

migdałecznik ( Terminalia bellirica )

W Meru Betiri lokalna społeczność ma 16 hektarów w parku narodowym o powierzchni 58 000 hektarów. To mały początek, ale aktywiści mają nadzieję, że program może zostać powiększony. Następnym krokiem jest zasadzenie drzew owocowych na tych poletkach, co da społeczności źródło dochodu i, istnieje nadzieja która, wyklucza konieczność wycinania samych drzew, aby zarabiać na życie.

Parkia timoriana

langur jawajski ( Presbytis comata )

„Pieniądze, które zarobimy, później wrócą do rehabilitacji lasów” - powiedział Mongabay Nurhadi, szef Curahnongko i Andongrejo. „Na przykład, jeśli 100 % kosztów zostanie osiągnięte, możemy oznaczyć 60 % na rehabilitację i 40 % na wzmocnienie zarządzania”.
Rola Latin polega na ułatwieniu certyfikacji po spełnieniu złożonych kryteriów monitorowania, raportowania i weryfikacji w proponowanej witrynie.
Certyfikaty są wydawane po osiągnięciu porozumienia co do czasu trwania sekwestracji węgla w danym obszarze. Potencjalne zapasy węgla są liczone, a certyfikaty wydawane z odpowiednią wartością dolara.

tamaryndowiec indyjski ( Tamarinus indica )

Społeczność Meru Betiri wraz z Arifem przygląda się różnym drzewom o dużej zawartości węgla, aby zmaksymalizować wartość ich wkładu w program. Tamaryndowiec indyjski ( Tamarindus indica ) należy do tej kategorii. Tak samo jak Parkia timoriana, kwitnące drzewo, które rośnie szybko i może osiągnąć nawet 30 metrów wysokości. Migdałecznik ( Terminalia bellirica ) i Bischofia javanica to inne możliwości, zarówno bogate w węgiel, jak i szybko rosnące.

sójkowiec kasztanowogłowy ( Garrulax mitratus )

„Kiedy rehabilitujemy las, oczywiście chcemy zasadzić większe i bardziej zielone drzewa” - powiedział. „Przechowują one więcej węgla”.

mundżak jawajski ( Muntiacus muntjak muntjak )

gibbon srebrzysty ( Hylobates moloch )

Nurhadi - powiedział, że nadrzędnym nastrojem jest entuzjazm. Społeczność lokalna, jak powiedział, sprzedaje w ramach długoterminowej wizji i pozostaje w tym względzie optymistą, że system handlu uprawnieniami do emisji może zostać skutecznie wdrożony.
„Jedną z rzeczy w tym systemie emisji dwutlenku węgla jest to, że daje on ludziom możliwość zarządzania lasami w sposób zrównoważony, ale jest również niezbędny do poprawy dobrobytu społeczności” - powiedział.
„Handel certyfikatami węgla jest zachętą dla ludzi, którzy zasadzili drzewa na obszarach wylesionych”.
Pozostaje jednak ostrożny, by nie wyglądać na zadowolonego z siebie.
„Do tej pory nie było niczego takiego w Indonezji, więc w ramach tego programu mamy nadzieję być pierwszymi, którzy przyciągną kupujących”.