sobota, 4 czerwca 2011

Nadrzewne wiewiórki Ameryki Północnej z rodzaju Sciurus.

Wiewiórka arizońska ( Sciurus arizonensis ) gryzoń z rodziny wiewiórek ( Sciuridae ).


Występuje w Ameryce Północnej, środkowa Arizona i zachodni Nowy Meksyk ( U.S.A. ) i w Sonorze ( Meksyk ) wzdłuż granicy z U.S.A.

Zamieszkuje górskie pasma leśne na wysokości 1500 - 1900 m n.p.m. W Arizonie są to lasy liściaste i mieszane ze starym drzewostanem. W Nowym Meksyku kaniony porośnięte drzewami liściastymi wzdłuż strumieni i rzek. W Meksyku są to lasy łęgowe na niższych wysokościach.

wiewiórka arizońska ( Sciurus arizonensis ) na pniu drzewa

Aktywna w ciągu całego roku, w godzinach dziennych. Doskonale wspina się po drzewach, skacząc z gałęzi na gałąź. Żeruje również na ziemi. Prowadzi samotny tryb życia, chociaż w okresie obfitości pokarmowej na jednym drzewie poszukuje pokarmu kilka osobników. W okresie zimowym w jednym gnieździe może przebywać nawet 10 osobników.
Gniazda buduje z liści w rozwidleniu gałęzi lub przytulone do pnia drzewa. Niekiedy wykorzystuje naturalne dziuple. Jeden osobnik może mieć jedno lub kilka gniazd albo wcale.
Dieta jest uzależniona od sezonu i dostępności pokarmu. W jej skład wchodzą orzechy, owoce, nasiona, pąki i młode pędy, kwiaty a także owady i ich larwy, jaja i pisklęta ptasie a nawet padlina.
Ruja od kwietnia do początku maja.
Ciąża trwa około 2 miesięcy. Samica rodzi od 2-8 młodych w miocie, średnio 4. 1 miot w sezonie.

Sciurus arizonensis poszukująca pokarmu na ziemi

Opisane podgatunki :
- Sciurus arizonensis arizonensis - Arizona, Nowy Meksyk
- Sciurus arizonensis catalinae - Santa Catalina Montains ( Arizona, Nowy Meksyk )
- Sciurus arizonensis huachuca - Huachuca Montains ( Meksyk )

Gatunek uważany za nie zagrożony, chociaż amerykański Departament Interior Fish and Wildlife Service klasyfikuje ją jako kategoria 2. 
W Meksyku jest rzadkością i jest uważana za gatunek zagrożony w tym kraju.
Populacje w U.S.A. są stosunkowo niewielkie i może to być związane z konkurencją pokrewnego gatunku Sciurus aberti.
Innym zagrożeniem są zmiany siedliskowe związane z wycinaniem lasów, będącym ich głównym siedliskiem.

W niewoli - brak danych.




Sciurus griseus - gryzoń z rodziny wiewiórek  ( Sciuridae ).

Występuje w Ameryce Północnej, na wschodnim wybrzeżu od Waszyngtonu, przez Oregon, Kalifornię i część Newady ( U.S.A. ) po północny Meksyk.

Zamieszkuje lasy liściaste, mieszane i bory iglaste do wysokości 2500 m n.p.m.

 Sciurus griseus

Aktywna w ciągu całego roku, w godzinach dziennych. Prowadzi samotniczy tryb życia, jedynie w okresie rui samica dopuszcza do siebie kilka samców.
Na gniazda wybiera dziuple drzew lub buduje je z patyków i miękkich materiałów roślinnych.
Doskonale wspina się po drzewach, ale również schodzi na ziemię w poszukiwaniu pokarmu.
Jest ssakiem terytorialnym, zakres jej terytorium to 0,5 do 7 ha. Samce mają większe terytoria.
Zebrany pokarm jest przenoszony do gniazda lub ukrywany w jego pobliżu na gorsze okresy. Dieta jest uzależniona od sezonu i dostępności pokarmu. W jej skład wchodzą orzechy, nasiona, żołędzie, jagody, grzyby, kora, pąki i młode pędy, kwiaty oraz owady i ich larwy, jaja i pisklęta ptaków.
Ruja odbywa się wiosną ( kwiecień - początek maja ).
Samica po ciąży trwającej około 43 dni, rodzi 3-5 młodych w miocie. 1 miot w sezonie. Młode rodzą się gołe, z zamkniętymi oczami i uszami. Mają stosunkowo duże głowy i nogi w stosunku do reszty ciała. Widzą i słyszą po 7-10 dniach od narodzin. Odstawienie następuje po około 10 tygodniach. Młode przebywają z matką do następnej wiosny, lecz często już na jesieni rodzina się rozpada. W naturze żyje 7-8 lat.

   Sciurus griseus żerujący na ziemi

Opisane podgatunki :
- Sciurus griseus anthonyi - środkowo-południowa Kalifornia
- Sciurus griseus clarkii - północno-wschodnie U.S.A.
- Sciurus griseus fossor - południowy Oregon
- Sciurus griseus griseus - Waszyngton, Oregon, Kalifornia, Newada
- Sciurus griseus heermanni - Kalifornia
- Sciurus griseus leporinus - San Bernardino, Cuyamaca Mountains ( Kalifornia )
- Sciurus griseus nigripos - Kalifornia

Gatunek uważany za niezagrożony. Występuje na wielu obszarach chronionych.
Jednak podgatunek Sciurus griseus griseus w stanie Waszyngton został uznany za zagrożony a w Oregonie za wrażliwy. Związane jest to z utratą siedlisk powodowaną wyrębem lasów.

 rycina - Sciurus griseus w dwóch odmianach barwnych: z lewej; jasna z prawej; ciemna

W niewoli - brak danych. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz