sobota, 11 czerwca 2011

Norniki z podrodzaju Pitymys

Nornik gwatemalski ( Microtus guatemalensis ) gryzoń z rodziny myszowatych ( Muridae ), z podrodzaju Pitymys. Synonim Herpetomys guatemalensis.


Występuje w Ameryce Północnej, w środkowym Chiapas ( Meksyk ) oraz w Ameryce Środkowej ( środkowa Gwatemala ).

Zamieszkuje góry na wysokości 2600-3100 m n.p.m. Spotkać go można na górskich łąkach, w lasach dębowo-sosnowych oraz na małych polanach śródleśnych.

Prowadzi naziemny tryb życia. W przeciwieństwie do innych norników nie korzysta ze stałych, wydeptanych ścieżek.
Nie wiele wiadomo na temat jego aktywności, przypuszcza się, że jest ssakiem dziennym lub  zmierzchowym.
Nie wiele też wiadomo na temat jego diety choć przypuszcza się, że jest to dieta roślinna.
Rozród gatunku też nie został dokładnie zbadany. Wiadomo tylko, że odłowione ciężarne samice posiadały 1 zarodek.

Nie opisano żadnych podgatunków.

Nornik gwatemalski uznawany jest za bliski zagrożenia, gdyż jego zakres i jakość jego siedliska stale się zmniejsza.
Głównym zagrożeniem jest nadmierny wypas owiec.
Potrzebne są badania ekologii, biologii, trendów i dystrybucji populacji oraz zagrożeń dla tego gatunku.


W niewoli - brak danych.




Tarabundi ( Microtus oaxacensis ) gryzoń z rodziny myszowatych ( Muridae ), z podrodzaju Pitymys.


Występuje w Ameryce Północnej, w północno-środkowej Oaxaca w Meksyku. Na wschodnich zboczach gór Sierra De Juarez. Uznawany za endemit dla Meksyku.


Zamieszkuje górskie deszczowe wiecznie zielone lasy na wysokości 1500-2500 m n.p.m.

rycina - tarabundi ( Microtus oaxacensis )

Gatunek słabo poznany. Prowadzi naziemny tryb życia.
Nie wiele wiadomo na temat jego diety. W niewoli był żywiony trawami lecz wolał liście i łodygi poziomki.
Brak potwierdzonych informacji na temat rozrodu i wielkości miotu. Przypuszcza się, że jest to 1 młody w sezonie.

Nie opisano żadnych podgatunków.

Gatunek uznany za zagrożony ze względu na postępującą zmianę siedlisk w ciągu ostatnich 10 lat.
Nie jest znany z żadnego obszaru chronionego.
Głównym zagrożeniem jest utrata siedlisk związana z niszczeniem lasów w części jego zasięgu. Znajduje się w Meksykańskiej Czerwonej Księdze z 2001 roku.
Potrzebne są badania ekologii. biologii, trendów i dystrybucji populacji oraz zagrożeń dla tego gatunku. 


W niewoli - osobniki poddane obserwacji zachowania, sposobu życia, aktywności itp. Niestety osobniki nie przeżywały dłużej niż 2-3 tygodnie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz