Beszamel i spółka bez ograniczeń: Dlaczego lasy namorzynowe mają znaczenie: Eksperci reagują na Międzynarodowy Dzień Lasów Mangrowych.

siedlisko namorzynowe

Znaczenie lasów namorzynowych jako unikalnego siedliska. Głos zabierają eksperci.

autor: Shreya Dasgupta w dniu 26 lipca 2018 r.

- 26 lipca to Międzynarodowy Dzień Lasów Mangrowych, poświęcony unikalnym lasom, które przetrwały na styku lądu, rzeki i morza.
- Namorzyny chronią wybrzeża przed falami sztormowymi, filtrują zanieczyszczenia i są domem dla wielu różnorodnych form życia.
- Jednak lasy mangrowe gwałtownie spadły na całym świecie, tracąc w ostatnich dziesięcioleciach na rzecz gospodarstw hodujących krewetki, ośrodków turystycznych, gruntów rolnych i miejskich.
- Co oznacza zanik tego szczególnego ekosystemu leśnego dla naszej planety? Eksperci odpowiadają.

schemat ukorzeniania się trzech gatunków namorzynów

Tsunami, które nawiedziło południowo-wschodnią i południową Azję pod koniec 2004 r. zabiło prawie 230 000 ludzi i zniszczyło wsie, osiedla i miasta w 14 krajach. Ale niektóre dotknięte obszary uniknęły ogromnej dewastacji, którą dotknęły inne regiony - dzięki zdrowym namorzynom rozsianym wzdłuż linii brzegowej i działającym jako bariery ochronne.
Siedząc na krańcu lądu i morza, lasy namorzynowe są wyjątkowe pod wieloma względami. Drzewa i krzewy namorzynowe tworzą gęste lasy, a ich specjalne, splatające się korzenie pomagają im przetrwać w słonej i słonawej wodzie, którą nazywają domem. Te lasy potrafią filtrować zanieczyszczenia z wody rzeki. Są biegli w łapaniu nadmiaru osadów, zanim dotrą do oceanu. Są to także elektrownie węglowe, czyli obszar mangrowy blokujący wiele razy więcej węgla w glebie niż powierzchnia lasów deszczowych o podobnej wielkości. Ponadto bagna mangrowe są ważnymi żłobkami dla wielu gatunków ryb i wspierają ogromną różnorodność dzikiej przyrody, w tym tygrysy, krokodyle, wydry, żółwie oraz kilka gatunków ptaków i owadów.

jeden z typowych mieszkańców lasów namorzynowych - poskoczek mułowy ( Periophthalmus barbarus )

siedlisko namorzynowe

Biorąc pod uwagę wszystkie lasy namorzynowe, nie można się dziwić, że lasy poświęcają im specjalny dzień: 26 lipca, Międzynarodowy Dzień Lasów Namorzynowych. Jednak lasy mangrowe gwałtownie spadły na całym świecie, tracąc w ostatnich dziesięcioleciach na rzecz gospodarstw hodujących krewetki, ośrodków turystycznych, gruntów rolnych i miejskich.
Co oznacza zanik tego szczególnego ekosystemu leśnego dla naszej planety?

portret nosacza ( Nasalis larvatus ), który również wykorzystuje las mangrowy

To właśnie mają do powiedzenia niektórzy eksperci ds. namorzynów.

typowy las mangrowy

namorzyny

- Catherine E. Lovelock, profesor nauk biologicznych na University of Queensland w Australii - powiedziała.
Bez mangrowców wszystko byłoby zmniejszone i wielu ludzi ucierpiałoby. Jest to ponury scenariusz, który obejmuje wybrzeża z jałowymi, nieprodukcyjnymi brzegami, zamulone łowiska, mętną, zanieczyszczoną wodę, małą ochronę społeczności przed poważnymi zjawiskami pogodowymi i wzrostem poziomu morza oraz utratą wielu gatunków zwierząt i roślin. Byłby to świat bez tygrysów z lasów mangrowych, namorzynów i zarośli mangrowych, krabów błotnych czy ślimaków namorzynowych ( Terebralia palustris ). Podczas gdy straty te są odczuwane najintensywniej przez społeczności, które usunęły lub zdegradowały swoje lasy namorzynowe, ostatecznie wpływają one na nas wszystkich poprzez zmniejszone bezpieczeństwo żywnościowe, zwiększoną migrację i zwiększony potencjał konfliktu.
Straty namorzynów powodują również uwalnianie do atmosfery dużych ilości dwutlenku węgla, które powstają w wyniku zniszczenia ich biomasy i uwolnienia dużych zasobów węgla znajdujących się w glebie. Wpływa to na nas wszystkich na planecie, ponieważ przyczynia się do globalnego ocieplenia, dodatkowo przyspieszając globalne zmiany klimatyczne.
Ochrona i odtworzenie namorzynów, które już utraciliśmy lub zdegradowaliśmy, powinno mieć najwyższy priorytet ze względu na korzyści dla ludzi, różnorodności biologicznej i planety. W moim kraju, Australia, przywracając namorzyny i inne przybrzeżne mokradła, skorzysta z tego kultowa Wielka Rafa Koralowa, poprawiając jakość wody i wspierając rybołówstwo. W innych krajach, w których pracuję, na przykład w Myanmar, ochrona i odnawianie namorzynów jest kluczowe dla zdrowia społeczności Delty Irrawaddy, które polegają na namorzynach dla ich egzystencji i bezpieczeństwa. Jeśli wszyscy zajmujemy się ochroną i restauracją lasów namorzynowych, korzyści odniesie nie tylko społeczność lokalna, ale globalna społeczność skorzysta na zwiększeniu pochłaniania dwutlenku węgla w strefie przybrzeżnej, pomagając ograniczyć globalne ocieplenie.

przedszkole dla młodych ryb wśród korzeni mangrowców

- Beth Polidoro, profesor nadzwyczajny na Arizona State University i współprzewodnicząca ochrony morskich ryb, Red List Authority, IUCN - powiedziała.
Namorzyny są ważnymi gatunkami tworzącymi siedliska na styku ekosystemów słodkowodnych, morskich i lądowych. W związku z tym zapewniają szereg kluczowych usług ekosystemowych, w tym ochronę przed erozją brzegową i uszkodzeniami burzowymi, tworzą naturalne filtry zanieczyszczeń i osadów, sekwestrację dwutlenku węgla i krytyczne siedliska dla wielu różnych gatunków, w tym obszarów żłobków dla wielu ryb przybrzeżnych. Szacuje się, że 80 % globalnych połowów ryb jest bezpośrednio lub pośrednio zależnych od namorzynów. Świat bez namorzynów prawdopodobnie oznaczałby świat z mniejszą liczbą ryb, większą szkodą na wybrzeżu i nieznanymi ekosystemami i konsekwencjami dla zdrowia publicznego związanymi ze zmianami w zanieczyszczeniach, osadach i cyklach węgla.

las mangrowy - Bengal Zachodni

korzenie mangrowców jako przedszkole dla młodych ryb

- Norman Duke, pracownik naukowy, centrum mangrowe, James Cook University, Australia - powiedział.
Kochaj je lub nienawidź, wszyscy polegamy na namorzynach i mokradłach pływowych. Byli cichymi ludźmi sukcesu, którzy w jakiś sposób dostosowali się do naszego codziennego życia. Położone nad morzem i sąsiadujące z nimi ujścia rzek i potoków, te siedliska oferują niezbędne usługi, które będą bardzo słabo odczuwalne, gdy będą dalej zmniejszane. Ale nasze społeczności są napędzane przez krótkoterminowe zyski w alternatywnych zastosowaniach ziemi i szkodliwych zanieczyszczeniach. Wydaje się, że niewiele zależy nam na korzyściach płynących z naturalnych ekosystemów, ponieważ rzadko były one cenione w naszych warunkach. W końcu ich usługi są udostępnione za darmo. Dlaczego powinniśmy teraz płacić za te świadczenia? I to jest nuta obecnego dylematu. Obszary mokradeł Tidal są bardzo zagrożone zarówno przez rosnące globalne ślady rozwoju człowieka, jak i szybkie zmiany klimatu na świecie. Świat, w którym żyjemy, szybko się zmienia, a naturalne środowiska muszą się dostosować i dostosować, aby przetrwać !
Wyzwaniem jest przekonanie ludzi, że namorzyny są użyteczne, a zdrowe środowiska naturalne są dla nich dobre ! Jednym pozornie racjonalnym podejściem byłoby nadanie wartości fiskalnej miejscom naturalnym. Ale to nie jest łatwe. Podczas gdy możemy stosunkowo łatwo umieścić wartość dolara na wsparcie i przechowywanie lokalnych i przybrzeżnych komercyjnych łowisk przez mangrowce, co z wartościami rekreacyjnymi ? Istnieje wiele głównych korzyści dla środowiska, które zwykle podlegają radarowi fiskalnemu. Oznacza to, że znacznie nisko wyceniamy takie naturalne miejsca. W przypadku lasów namorzynowych korzyści te obejmują ochronę linii brzegowej i łagodzenie dróg wodnych obciążonych poważnymi powodziami i gwałtownymi burzami, a także ich uznaną ekstremalną zdolnością do wychwytywania węgla z atmosfery - o pięć razy więcej niż w innych zalesionych miejscach. I każda z tych rzeczy jest coraz bardziej zagrożona, w momencie zmiany klimatu.
I, oczywiście, prawdopodobnie największym zagrożeniem dla wszystkich jest gwałtownie rosnący poziom mórz. Efekty na linii brzegowej i ujściach rzek będą, i już są, ekstremalne i niszczycielskie dla środowiska naturalnego, jak i społeczeństwa ludzkiego. Jak umieścić wartość na liniach brzegowych?
Pod koniec dnia wiemy, że będzie wynik ogromny - czy to naprawdę ma znaczenie ? Wydaje się, że jedynym wyjściem jest lepsze informowanie i edukowanie ludzkich społeczności. To jest nasze największe i najpilniejsze wyzwanie !
Podczas gdy społeczna percepcja środowisk pływowych pozostaje podzielona, te cenne miejsca są szybko usuwane i uszkadzane nie do poznania, a także zostają zmniejszone świadczenia. Pytanie brzmi, czy te siedliska mogą sobie poradzić ?! Czy jest wystarczająco dużo czasu, aby mogły się przystosować ? Nasze najlepsze dostępne dowody sugerują, że nie radzą sobie dobrze ! Nacisk jest realny, z akumulacyjną presją stale rosnącej populacji ludzkiej, zapotrzebowaniem na zasoby i rozwojem w połączeniu z progresywnymi skutkami zmieniającego się klimatu i rosnącego poziomu mórz. Są to oddziaływania nigdy wcześniej nie znane na Ziemi. Wydaje się, że nie ma powodu do optymizmu !
A zatem moje przesłanie polega na promowaniu lepszej świadomości i edukacji. Ludzie nie muszą kochać namorzynów, aby docenić ich wartość. Naturalne siedliska mangrowe naprawdę potrzebują naszego większego zrozumienia i pomocy w obecnym czasie.
Majestatyczne namorzyny - zdrowi ludzie !

las mangrowy - St.Mark's National Wildlife Refuge, Floryda - U.S.A.

- Gabby Ahmadia, główny naukowiec morski w World Wildlife Fund - powiedziała.
Chociaż namorzyny są gatunkami inwazyjnymi na Hawajach, gdzie dorastałam, im więcej dowiaduję się o nich, tym bardziej je doceniam. Często są pasierbami ochrony środowiska morskiego - ponieważ są one błotniste i poplątane i trudno w nich manewrować - a własność staje się zagubiona lub pogubiona, gdy przyczają się na lądzie i morzu. Ale ich zalety przeważają nad kilkoma ukąszeniami komarów i brudnymi butami - od ich roli jako siedlisk szkółkarskich po ochronę wybrzeża do przechowywania węgla. Niestety globalne straty lasów mangrowych występują w alarmującym tempie. Ma to nie tylko negatywny wpływ na społeczności przybrzeżne i zdrowe rybołówstwo, ale również w nieproporcjonalny sposób przyczynia się do zmiany klimatu, ponieważ głębokie, rozległe korzenie namorzyn, które utrudniają chodzenie i zatrzymywanie całego mułu, są również ważne dla wychwytywania dwutlenku węgla.
Byłam w luksusowych hotelach na plażach na spotkaniach, które kiedyś były lasami namorzynowymi. Widziałam niekończące się stawy akwakultury z samolotów - wiele z nich nie jest już rentownych, były one kiedyś lasami namorzynowymi. Musimy to robić lepiej.
Ze wszystkich ekosystemów przybrzeżnych ochrona mangrowców ma jeden z największych potencjałów w zakresie zwrotu z inwestycji. Chociaż nigdy nie dyskutowałabym o ochronie tylko jednego ekosystemu przybrzeżnego, namorzyny dają pewne "łatwiejsze" wygrane. Jeśli zostanie to zrobione dobrze, przywrócenie lasów namorzynowych jest realną opcją, którą można wykonać na dużą skalę. Mają mangrowce większe zdolności adaptacyjne, ponieważ są mniej podatne na zmiany klimatyczne. Potencjał włączenia ochrony mangrowców do Nationally Determined Contributions ( NDCs ) w celu przeciwdziałania zmianom klimatycznym powinien być motywatorem dla wielu rządów.
Ochrona mangrowców to solidna inwestycja, a zbliżenie partnerów do tego globalnego problemu ma kluczowe znaczenie. Musimy razem zebrać naszą całą wiedzę, kreatywność i rozum, aby być mądrzejszym w kwestii tego, w jaki sposób możemy przesunąć trajektorie namorzynowe w bardziej pozytywnym kierunku na świecie. Jako jeden krok w kierunku tych wysiłków, WWF i partnerzy utworzyli Global Mangrove Alliance dla uzgodnionych działań ochronnych o globalnym wpływie.

jeden z mieszkańców - rybołów zwyczajny ( Pandion haliaetus )

jeden z mieszkańców - manat afrykański ( Trichechus senegalensis )

- Dan Friess, profesor nadzwyczajny i kierownik laboratorium namorzynowego w National University of Singapore - powiedział.
Jeśli znikną namorzyny, stracimy kluczowe zasoby dla setek milionów ludzi w tropikach i strefach podzwrotnikowych. Namorzyny zapewniają tak wiele usług ekosystemowych dla społeczności przybrzeżnych i poza nimi; rybołówstwo, paliwo i drewno, produkty lecznicze, ochrona wybrzeża i liczne usługi kulturalne i duchowe. Byłoby to prawie niemożliwe do zastąpienia.
Na szczęście świat, w którym nie ma namorzyn, nie jest czymś, co wkrótce zobaczymy. Globalne tempo wylesiania lasów namorzynowych spadło znacznie od lat 80 - tych XX wieku - nie tracimy ich tak szybko, jak kiedyś, choć niektóre kraje nadal szybko niszczą swoje lasy mangrowe. Częściowo wynika to ze zmian w branżach i czynników wylesiania ( np. intensyfikacja akwakultury ), ale także dlatego, że zainteresowane strony i rządy obecnie dostrzegają prawdziwą wartość mangrowców i poprawiają ich konserwację i restaurację. Istnieje wiele wyspecjalizowanych społeczności lokalnych, naukowców, organizacji pozarządowych i przedstawicieli rządowych pracujących na rzecz lepszej ochrony tego ważnego ekosystemu. Wciąż tracimy zbyt dużo obszaru namorzynowego, ale jestem ostrożnym optymistą.

las mangrowy w połowie przypływu

jeden z mieszkańców namorzyn - Aratus pisonii

- Alfredo Quarto, dyrektor programowy ds. Polityki / współzałożyciel projektu Mangrove Action Project - powiedział.
"Jeśli nie ma namorzynów, to morze nie będzie miało znaczenia. To jak drzewo bez korzeni, gdyż namorzyny są korzeniami morza! "- cytuje tajskiego rybaka i przywódcę wioski z 1992 Mad-Ha Ranwasii.
Namorzyny to lasy tropikalne nad morzem. Lasy mangrowe zajmują duże obszary subtropikalnych i tropikalnych wybrzeży Azji, Afryki, Oceanii i obu Ameryk. Obecnie pozostało mniej niż 15 milionów hektarów ( 58 000 mil kwadratowych ) - mniej niż połowa pierwotnego obszaru. Lasy namorzynowe są niezbędne dla zdrowych ekosystemów przybrzeżnych w wielu regionach świata. Te mokradła leśne wspierają ogromny wachlarz życia morskiego i przybrzeżnego, służąc jako bardzo ważne żłobki dla ryb, miejsca gniazdowania i żerowania dla ptaków wędrownych, ostatnie stanowiska dla tygrysów i lemurów oraz wielu innych ssaków, w tym manatów i nosaczy, i miriady owadów i gadów, w tym żółwi morskich i krokodyli morskich. Namorzyny wspierają także zdrowie i produktywność raf koralowych i łąk trawy morskiej. Ponadto namorzyny pełnią ważną, wspierającą życie rolę niezliczonych tradycyjnych społeczności nadbrzeżnych i rdzennych mieszkańców, którzy polegają na namorzynach dla życia i pozyskiwania środków do życia.

tygrys bengalski ( Panthera tigris tigris ) - Sundarban Tiger Reserve ( Indie )

Jednak namorzyny są jednym z najbardziej zagrożonych siedlisk na Ziemi, z roczną stratą przewyższającą inne tropikalne lasy deszczowe. Ich zniknięcie wynika przede wszystkim z oczyszczenia dla akwakultury krewetek, wydobycia drewna i drewna opałowego, produkcji węgla drzewnego, ekspansji miejskiej i rolniczej, zanieczyszczenia, budowy dróg przybrzeżnych i innych zmian w przemyśle i infrastrukturze. Oczyszczone lasy i zdegradowane mokradła zamieniają się w stawy krewetkowe, porty naftowe, hotele turystyczne, pola golfowe i przystanie. Dziś konieczne jest przeciwdziałanie tym stratom. Jest to jedno z wyzwań, przed którymi stanął Mangrove Action Project od czasu jego założenia w 1992 roku.
Znaczenie strefy ochronnej lasów mangrowych nie może być zawyżone. Namorzyny są żywymi buforami przeciwko siłom burz i fal, które w przeciwnym razie mogłyby zniszczyć linię brzegową. W regionach, gdzie te nadbrzeżne lasy przybrzeżne zostały oczyszczone, pojawiły się ogromne problemy erozji i zamulenia, a straszliwe straty dla ludzkiego życia i własności wystąpiły z powodu niszczycielskich huraganów, gwałtownych fal i tsunami. Dzisiaj wzrasta potrzeba rozpoznania znaczenia zachowania i odbudowy ochronnych pasów zieleni mangrowej, aby zmniejszyć zagrożenia wynikające z przyszłych katastrof, ponieważ wraz z ocieplaniem się oceanów i wzrostem poziomu morza, częstotliwość i natężenie huraganów oraz gwałtownych sztormów wzrasta.
Namorzyny są uznawane za ważną rolę w walce ze zmianą klimatu, pochłaniając do pięciu razy więcej węgla niż inne ekosystemy leśne, przechowując ten węgiel w glebach torfowych przez setki, jeśli nie tysiące lat. Ponieważ prawie połowa ludzkości żyje obecnie w miastach i osadach położonych wzdłuż bardziej wrażliwych wybrzeży, a także dlatego, że wiele branż, takich jak akwakultura, znajduje się wzdłuż tych samych wybrzeży, nie można zignorować zmian klimatu i wynikającego z nich wzrostu poziomu morza. Akwakultura krewetek, która odgrywa znaczącą rolę w tak zwanej "niebieskiej rewolucji", była i nadal jest jednym z największych zagrożeń dla namorzynów. Obecne przykłady takich zagrożeń można znaleźć dziś w Malezji, Sabah w Pitas, namorzynach lub w pozostałych obszarach namorzynowych w Hondurasie, Birmie i Indonezji, gdzie nowe gospodarstwa z krewetkami nadal naruszają pierwotne i zdegradowane tereny podmokłe namorzynów. Wraz z rosnącym zagrożeniem zmianami klimatycznymi nad naszą planetą, trwające oczyszczanie namorzynów do produkcji krewetek lub z jakichkolwiek innych powodów musi być teraz postrzegane w całkowicie nowym świetle ostrzegawczym.
Poszukując najskuteczniejszej drogi w kierunku długoterminowej ochrony i odtwarzania mangrowców, Mangrove Action Project ( MAP ) promuje koncepcję i praktykę ekologicznego przywracania namorzynów ( CBEMR ). To holistyczne podejście do restauracji lasów namorzynowych pozwala na odtworzenie proponowanych zbiorowisk roślinnych i zwierzęcych w ramach większego ekosystemu, połączonego z innymi społecznościami ekologicznymi, które również mają funkcje, które mają być chronione lub przywrócone. Lasy namorzynowe mogą się samoczynnie naprawiać lub z powodzeniem poddawać wtórnej sukcesji, jeśli przywrócona zostanie normalna hydrotologia pływowa i jeśli istnieje gotowe źródło sadzonek namorzynowych lub propagul z pobliskich drzewostanów, które są dostępne do resekcji danego obszaru.
CBEMR koncentruje się na przywróceniu hydrologii i topografii, które ułatwią ten naturalny proces regeneracji. CBEMR angażuje również lokalne społeczności w proces restauracji, umożliwiając im bycie stewardami ich środowiska i umożliwiając im odzyskanie środków do życia zniszczonych podczas niszczenia lasów mangrowych. Pięć do dziesięciu dni intensywnych warsztatów szkoli lokalnych ludzi do prowadzenia CBEMR, a długofalowe plany zarządzania i monitorowania społeczności zapewniają trwałość projektu.
Pozostaje jednak wiele wyzwań, takich jak potrzeba bardziej solidnego monitorowania i oceny z międzynarodowo uznanymi wskaźnikami wyników. Istnieją również trudne kwestie dotyczące własności gruntów i dostępności serwisu; ograniczenia nakładane przez darczyńców; przesadzania dwutlenku węgla, zachęcające do konwersji ekosystemów, a nie do odtworzenia prawdziwych mangrowców; oraz zabezpieczanie zezwoleń rządowych i lokalnych.
Programy ponownego zalesiania, w których zostały utracone namorzyny, miałyby zatem na celu przywrócenie ochrony lasów mangrowych przy jednoczesnym zwiększeniu potencjału zrównoważonego rozwoju. Poprawa ekosystemów namorzynowych poprzez odtworzenie poprawi ich funkcje jako naturalnego systemu uzdatniania wody oraz tarlisk i przedszkoli dla ryb i krewetek, poprawiając tym samym zdrowie i możliwości życiowe z korzyścią dla zmarginalizowanych społeczności lokalnych; i przywrócenie siłom sekwestracji węgla witalnego tych lasów.
MAP zdaje sobie sprawę, że wszystkie te prace nie mogą zostać wykonane bez zaangażowania lokalnych społeczności i lokalnych organizacji pozarządowych współpracujących z władzami lokalnymi, naukowcami i nauczycielami w procesie ochrony i zarządzania ich zasobami przybrzeżnymi. Tak jak lasy namorzynowe są "korzeniami morza", ma się nadzieję, że ta rozwijająca się sieć partnerów i projektów będzie nadal wzmacniać i rozprzestrzeniać swoje korzenie na całym świecie.