Beszamel i spółka bez ograniczeń: Ochrona lasu w krainie babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis ).

Ochrona lasu w krainie babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis ).

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis )

Christopel Paino 15 sierpnia 2017 r.

Dostosowany przez Melati Kaye

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - samica z młodymi ( Los Ageles Zoo and Botanical Garden )

- W wiosce w północnej części ogromnej wyspy Sulawesi w Indonezji myśliwi ścigają rzadkie zwierzęta chronione prawem.
- Lokalny oddział NGO BirdLife International współpracuje z lokalnymi mieszkańcami w celu zachowania leśnego bloku Popayato-Paguat i dziesiątków endemicznych gatunków w jego obrębie.
- Organizacja pozarządowa ułatwia projekt odbudowy ekosystemu w bloku leśnym.

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - Zoo Wuppertal

LEMBAH PERMAI, Indonezja - Joula Goni wyszła ze swojego domu, trzymając czaszkę. - Babirussa - wyjaśniła, kładąc bieloną białą czaszkę na stole formiki na patio. Babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) to jedno z wyjątkowych endemicznych zwierząt na wyspie Sulawesi. W języku indonezyjskim nazwa zwierzęcia oznacza „świnia jelenia”. W przeciwieństwie do dzików, babirussa ma dziwny zestaw kłów. Jeden zestaw zakrzywia się od dolnej szczęki. Drugi, bardziej wyrazisty, zestaw wyłania się z górnej szczęki i zwija na oczach zwierzęcia.

czaszka babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis )

Goni jest jednym z niewielu rdzennych mieszkańców Minahasy w wiosce Lembah Permai, w prowincji Gorontalo, w północnej części Sulawesi, jednej z największych wysp archipelagu. Powiedziała, że jej mąż trafił na czaszkę podczas wyprawy myśliwskiej. „Dostał tylko czaszkę. Być może zwierzę umarło z powodu starości lub po walce z innym osobnikiem”. Jej żart jest słusznie obronny. Lembah Permai słynie wśród łowców trofeów jako miejsce wyładunku rzadkiej fauny endemicznej, która jest chroniona prawem indonezyjskim.
„To prawda, że jest tu dużo polowań” - powiedział Sudirman Hasan, sekretarz wioski w tej w większości jawajskiej wiosce, która znajduje się na skraju lasu. Hasan wyznał, że czuje się nieswojo z powodu tego rozgłosu. Ma nadzieję, że sytuacja ulegnie zmianie wraz z podpisaniem tego, co Burung Indonesia - oddział globalnej organizacji pozarządowej BirdLife International - nazywa Porozumieniem Dotyczącym Ochrony Przyrody w wiosce, czyli KPAD.
„KPAD przedstawi, co jest dozwolone i niedozwolone w lesie” - powiedział.

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - Singapore Zoo

Dom dla wielu migrantów

makak ciemny ( Macaca hecki )

Lembah Permai znajduje się na końcu skalistej drogi od sześciu do siedmiu godzin jazdy od miasta Gorontalo, stolicy prowincji. W domu mieszkają głównie „transmigranci” z dalekiej wyspy Jawy, gdzie mieszka ponad połowa z 260 milionów narodu muzułmańskiego.
Tutaj w Lembah Permai powietrze jest czyste. Obfite strumienie wody. Pewnego razu koreańska firma rozważała budowę elektrociepłowni mikrohydrologicznej na lokalnym potoku Malango. Anulowali swoje plany z powodu plantacji palmy olejowej na przeciwległym brzegu.
„Plantacja miała zły wpływ na Malango” - powiedział sekretarz wioski Hasan. „Pochłania dużo wody. Koreańczycy zdecydowali się nie inwestować ze względu na istnienie plantacji. Po prostu wrócili do domu.”
Tylko jedna trzecia z 419 dusz ( 114 rodzin ) mieszkających w Lembah Permai jest pełnoetatowymi mieszkańcami. Reszta to migranci regionalni. Pierwotna wioska, założona przez rządowy wydział transmigracji, miała wyznaczoną powierzchnię 5000 hektarów, obszar tylko mniejszy niż Manhattan. Po ostatnim badaniu w 2015, wieś zajmowała zaledwie 1323 ha. Wiele domów jest opuszczonych.
Hasan uważa, że to z powodu oceny. Mówi, że wiejska ziemia jest stroma i nieodpowiednia dla rolnictwa.
Goni, której mąż znalazł czaszkę babirussy, - powiedziała, że wielu krewnych Minahasan, którzy przybyli, aby osiedlić się, postanowiło wrócić do swoich rodzinnych wiosek po obejrzeniu warunków w Lembah Permai.
Dla tych imigrantów, którzy pozostali, ich największą nadzieją jest to, że będą mogli zbudować system agroleśnictwa kakaowego podobny do dwóch innych wiosek w obszarze leśnym Popayato-Paguat. Makarti Jaya i Puncak Jaya to większe osiedla, w których Burung Indonesia - filia globalnej organizacji pozarządowej BirdLife International - wspiera rozwój porozumień o ochronie wsi.

kakadu żółtolica ( Cacatua sulphurea ) - Sakhalin Zoo-Botanical Garden ( Yuzhno-Sakhalinsk, Rosja )

Ptaki są bardzo obfite

dzioborożec Sulawesi ( Rhabdotorrhinus exarhatus ) - Lore Lindu National Park ( Celebes )

Burung Indonesia ułatwia program odbudowy ekosystemu w lesie Popayato-Paguat. Zgodnie z raportem z 2015, strefa Popayato-Paguat jako „las produkcyjny” fragmentuje się i dlatego zagraża endemicznej bioróżnorodności. Według danych Global Forest Watch na obszarze Pohuwato rośnie wylesianie, szczególnie od 2013 roku.
„Popayato-Paguat to centrum łączności między ważnymi blokami leśnymi, takimi jak Nantu, Matinan-Illeile i Panua”, - mówi raport Birdlife Indonesia. „Łączy obszar naturalnego lasu. Prace związane z odbudową ekosystemu przywrócą równowagę funkcji i rodzaju siedliska w tym bloku leśnym. ”
Memorandum techniczne Burung Indonesia opisuje Popayato-Paguat jako suchy las liściasty obejmujący 84 789 hektarów - większy niż Singapur - który obejmuje 18 230 hektarów lasu produkcyjnego i 66 568 hektarów „ograniczonego lasu produkcyjnego”. Obszar leśny jest podzielony jurysdykcyjnie między dwie dzielnice, Pohuwato i Boalemo.
Raport wspomina, że blok leśny Popayato-Paguat został uznany za ważny obszar dla ptaków i różnorodności biologicznej od 2014 roku z ograniczoną dystrybucją.

anoa nizinny ( Bubalus depressicornis ) - w warunkach wiwaryjnych ; po lewej : portret osobnika dorosłego ; po prawej : cielak ;

wyrak upiorny ( Tarsius tarsier )

Występuje tu 67 gatunków endemicznych ptaków i siedem rzadkich gatunków. Lokalnie obecne są również gatunki zagrożone globalnie, w tym maleo lub nogal hełmiasty ( Macrocephalon maleo ), kakadu żółtolica ( Cacatua sulphurea ), chruścielak gołolicy ( Gymnocrex rosenbergii ), dzioborożec hełmiasty ( Rhyticeros cassidix ) i dzioborożec Sulawesi ( Rhabdotorrhinus exarhatus ).

dzioborożec hełmiasty ( Rhyticeros cassidix ) - Pairi Daiza ( Cambron-Casteau, Belgia )

nogal hełmiasty ( Macrocephalon mateo ) - Houston Zoo

Obecne są również dwa zagrożone gatunki - babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) i anoa nizinny ( Bubalus depressicornis ) - i cztery gatunki wrażliwe - anoa górski ( Bubalus quarlessi ), makak ciemny ( Macaca hecki ), wyrak upiorny znany jako najmniejszy na świecie gatunek naczelnych ( Tarsius tarsier ) i kuskusiec niedźwiedzi ( Ailurops ursinus ).

kuskusiec niedźwiedzi ( Ailurops ursinus ) - Zoo Wrocław

anoa górski ( Bubalus quarlesi ) - Berlin Zoological Garden

Ta historia została zgłoszona przez zespół Mongabay w Indonezji i została opublikowana po raz pierwszy na stronie Mongabay w Indonezji 10 czerwca 2016 roku.

Artykuł opublikowany przez Philipa Jacobsona.