Region Sava, Madagaskar - Dwóch starszych urzędników Madagaskaru ds. Dzikiej fauny i flory osobno potwierdziło, że mięso lemura serwowane jest w hotelach w ich regionie, pomimo ciągłych wysiłków zmierzających do zakończenia nielegalnego handlu mięsem z buszu i ochrony najbardziej zagrożonej grupy kręgowców na świecie.
Inny działacz ochrony powiedział, - że miejscowi Malgasze używają specjalnego kodu, by zamawiać lemura w restauracjach bez podawania nazwy zwierzęcia.
sifaka biała ( Propithecus verreauxi ) podczas charakterystycznego sposobu poruszania
sifaka biała ( Propithecus verreauxi )
Lemury występują na wolności tylko na Madagaskarze i sąsiednich wyspach Komorów, a ponad 90 % z 111 pozostałych gatunków jest zagrożonych, zgodnie z Czerwoną Listą Zagrożonych Gatunków Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych ( IUCN ) . Lista identyfikuje 24 gatunki jako "zagrożone krytycznie", 49 jako "zagrożone", a kolejne 20 jako "wrażliwe". W 2012 r. Konserwatorzy Ochrony na warsztatach dla Komisji Przeżywania Gatunków IUCN doszli do wniosku, że lemury są prawdopodobnie bardziej zagrożone niż jakakolwiek inna grupa kręgowców.
Propithecus diadema candidus
Propithecus coronatus lub Propithecus deckenii coronatus
Zwierzęta historycznie były ścigane i zjadane przez miejscową ludność zamieszkującą lasy deszczowe Madagaskaru, z których wielu żyje w ubóstwie. W niektórych częściach kraju niektóre gatunki lemurów są chronione przez hady, lub kulturowe tabu, ale gdzie indziej mięso lemurów jest tradycyjnie źródłem białka dla ludzi, którzy w przeciwnym razie mogliby głodować. Raporty o konsumpcji lemurów w restauracjach miejskich pojawiły się po zamachu stanu w 2009 r., ale od tego czasu ucichły. Jednak źródła Mongabay sugerują, że lemur nadal jest podawany na obszarach miejskich, przynajmniej na północnym-wschodzie kraju.
Prolemur simus - Parc Zoologique de Paris
Prolemur simus - Parc Zoologique de Paris
Jean André Mboly, dyrektor Parku Narodowego Marojejy w północno-wschodniej części regionu Sava, powiedział, że handel mięsem z buszu jest nadal "dużym problemem" na jego obszarze. "Miejscowi ludzie nadal lubią jeść mięso z buszu" - powiedział, tłumacz.
Powiedział, że większość nielegalnych polowań na lemury dzieje się w niezabezpieczonych lasach, z dala od szlaku turystycznego.
"Jestem pewien, że wszystkie lemury dostępne w większych miastach nie pochodzą z Marojejy. Ale wciąż jest wiele lasów, które nie są chronione, więc myśliwi udają się tam, a następnie wracają do większych miast, aby sprzedać mięso "- powiedział.
W stolicy regionu Sambava, niedaleko miejscowości Marojejy, dyrektor regionalny ds. Leśnictwa, Arsonina Bera, powiedział również Mongabay, że mięso lemura serwowane jest w hotelach na obszarach miejskich.
Prolemur simus - Parc Zoologique de Paris
Prolemur simus - Parc Zoologique de Paris
"Staramy się nim zarządzać, ale jest to problem, który mamy", - powiedział. "Zdarza się na poziomie hotelu, na Sambava, bo tam są pieniądze. I mamy kilku ludzi, którzy zarabiają na tym pieniądze. "Jedna z najwybitniejszych organizacji pozarządowych w regionie, Duke Lemur Center, również śledzi handel mięsem lemurów.
Jego kierownik projektu w Sava, Lanto Andrianandrasana, dorastał w innej części Madagaskaru i powiedział, że był zaskoczony, kiedy przeprowadził się na północny-wschód i odkrył, że większość ludzi, których poprosił, powiedziała mu, że wcześniej jedli lemura.
"Byłem trochę zszokowany, pytając ludzi w tym mieście, że wciąż istnieją malgaskie restauracje, które serwują mięso lemurów" - powiedział. "Ale to tylko dla ludzi, których znają. Nie jest to dla wszystkich, a między nimi jest ustalony kod i hasło, aby powiedzieć, że chcą lemura. "
Andrianandrasana powiedział, - że próbował dowiedzieć się, dlaczego ludzie chcą jeść lemury.
Mirza zaza
Mirza zaza
katta ( Lemur catta )
"Poprosiłem ludzi, aby zobaczyli, czy istnieje różnica między kurczakiem i lemurem, i powiedzieli, że nie. Kurczak jest smaczniejszy niż lemur, [zgodnie z tym, co] powiedzieli. "Dlaczego więc jesz lemura zamiast po prostu kurczaka?" A oni powiedzieli, żeby skosztować, to zjedli lemura "- powiedział. "Więc to jest jak fantazja lub coś podobnego, po prostu to mieć.
W poszukiwaniu jedwabistych sifak
Na zboczu góry, na wysokości około 800 m n.p.m. (2 625 stóp) dwaj mężczyźni szli razem przez las deszczowy, nie mówiąc nic, w pewnej odległości od dobrze utrzymanego szlaku.
Starszy był boso, porzucił klapki, by szybciej przejść przez zarośla liści, winorośli i korzeni drzew. Obaj mężczyźni mieli związane płaszcze przeciwdeszczowe, gotowe na kolejną burzę. W Parku Narodowym Marojejy podążają za jednym z najbardziej charakterystycznych i rzadkich gatunków tego kraju: jedwabistą sifaką ( Propithecus candidus ).
Ci mężczyźni, wujek i siostrzeniec, są profesjonalnymi tropicielami. Podążanie za jedwabistą sifaką jest trudne, ale jesteśmy przyzwyczajeni do poszukiwań, mamy doświadczenie w ich odnajdywaniu. Kiedy już się przyzwyczaisz do miejsca, w którym mieszkają, jest to łatwe "- powiedział młodszy mężczyzna, Janvier.
Te zwierzęta, znane lokalnie jako simpona, są charakterystyczne, mają długie, białe, jedwabiste futro. Żyją w małych grupach rodzinnych, wysoko na drzewach, i są notorycznie powolne w rozmnażaniu, ponieważ kojarzą się tylko jeden dzień w roku.
katta - samica z bliźniętami
katta - samica z młodym
Uważa się, że jest mniej niż 250 osobników dojrzałych, dorosłych, a wszystkie żyją w tym północno-wschodnim regionie Madagaskaru. W przeciwieństwie do innych gatunków lemurów, jedwabiste sifaki nie występują w ogrodach zoologicznych w żadnym miejscu na świecie. Niemożliwe jest trzymanie ich w niewoli, ponieważ wymagają one bardzo zróżnicowanej, bogatej diety składającej się z ponad 100 gatunków roślin, liści, nasion, owoców i kwiatów, a nawet gleby, wszystko znalezione w lesie deszczowym.
Obydwaj tropiciele zarabiają na życie, pokazując turystom, gdzie ich szukać. Odwiedzający Marojejy mogą chodzić do dwóch dni, aby dotrzeć do obszaru zamieszkałego przez jedwabiste sifaki, a kiedy tam dotrą, płacą tropicielom, aby zobaczyli lemury przez kilka minut.
Obaj panowie powiedzieli, że przez lata padały one ofiarą tego, jak podobnie zachowują się lemury wobec ludzi. "Jedwabiste sifaki mają wiele ludzkich cech", - powiedział Nestor, starszy tropiciel, za pośrednictwem tłumacza. "Zwracamy na to uwagę, szczególnie jeśli chodzi o sposób, w jaki dbają o swoje młode. Opiekują się nimi tak, jak my opiekujemy się dziećmi."
"To sprawia, że jesteśmy zainteresowani ich ochroną, kiedy widzimy, jak bardzo podobne są do ludzi. I wiemy, że ten gatunek jest wyjątkowy. Nie możesz ich znaleźć w żadnym innym parku - dodał. Dwa urządzenia śledzące komunikują się na duże odległości za pomocą wywołań przypominających zwierzęta, zamiast krzyczeć, aby nie przerażać dzikiej przyrody.
Nestor i Janvier pochodzą z dużej wioski u podnóża góry tuż za parkiem, gdzie nie ma tabu przeciwko jedzeniu lemurów. Kłusownicy, którzy szukają mięsa z buszu, celują nawet w te rzadkie, jedwabiste sifaki.
Ale Janvier powiedział, że lokalna ludność rozwija szacunek dla zwierząt. "Lubimy je oglądać i szanujemy się nawzajem. Szanujemy lemury i szanują one nas - powiedział.
"Te jedwabiste sifaki żyją na terenie parku o powierzchni zaledwie 44 hektarów [109 akrów], więc wszyscy robimy, co możemy, aby je chronić.
Zniszczenie środowiska naturalnego
Po powrocie na Sambavę Bera opowiadała o innym problemie zaostrzającym skutki polowań, które mogłyby zagrozić przyszłemu przetrwaniu gatunków lemurów.
W całej Sava lasy są niszczone przez nielegalne wyrąb lasów i rolnictwo "cięciem i oparzeniem", w którym rolnicy ścinają i podpalają drzewa i inną roślinność, aby oczyścić duże otwarte pola upraw ryżu. W innych częściach kraju ludzie wycinają lasy na węgiel drzewny lub robią miejsce dla wypasu zwierząt gospodarskich.
"Las jest problemem dla lemurów. [To jest] wyczerpane raz na jakiś czas, " - powiedziała Bera. "Kłusownicy, myśliwi, to problem, ale nie sądzimy, że oni sami są zagrożeniem dla przetrwania gatunku".
Połączone problemy pozostawiają wiele gatunków lemurów na skraju wyginięcia, co może mieć znaczące konsekwencje dla siedlisk, w których żyły przez ostatnie 60 milionów lat. Lemury pełnią funkcję dyspergatorów nasion dla wielu roślin, wspierając różnorodność lasu.
Na poziomie komercyjnym lemury są tym, co IUCN nazwała "najbardziej charakterystyczną marką Madagaskaru". Ponad jedna czwarta miliona turystów przybyła w 2016 roku, o 20 % więcej niż rok wcześniej i generując 702 miliony dolarów, według Ministerstwa Turystyki . Wielu z nich przyjechało zobaczyć lemury, a kraj, dziesiąty najbiedniejszy na świecie, potrzebuje pieniędzy.
Jeden z przewodników, który nie chciał być nazwany, dał Mongabay fotografię zastrzelonego lemura, którą znalazł podczas poprowadzenia grupy przez specjalny rezerwat Anjanaharibe-Sud, także w północno-wschodniej części Madagaskaru.
Powiedział, że grupa usłyszała wystrzały z odległości około 500 metrów od obozu, a po zbadaniu znalazła ranne zwierzę ukryte w worku ryżowym przymocowanym do roweru. Widzieli też mężczyznę z karabinem, który wyszedł po spotkaniu z przewodnikiem. Przewodnik powiedział, że zgłosił incydent i dał ranne zwierzę władzom, ale myśliwy nigdy nie został złapany.
Lokalne i międzynarodowe grupy konserwatorskie próbują pomóc lokalnym mieszkańcom chronić lemury.
Wiele z ich prac koncentruje się na edukacji i świadomości: na przykład Fundacja Ochrony Lemura dostarcza dzieciom informacji o Parku Narodowym Marojejy, aby uczyć następne pokolenie o niebezpieczeństwach, przed którymi stoją lemury i ich środowisko.
Propithecus coronatus - zoo Bronx
Inne projekty pomagają ludziom zamieszkującym obszary chronione znaleźć nowe sposoby na utrzymanie się bez szkody dla lasów lub polowania na dzikie zwierzęta. Duke Lemur Centre pomaga społecznościom założyć farmy rybne, aby zapewnić alternatywne źródło białka dla mięsa z buszu i nowy sposób na zarabianie pieniędzy.
Ale egzekwowanie prawa jest wciąż niejednolite. Niewielu kłusowników jest złapanych lub ściganych, a hotele i restauracje rzadko znajdują się w akcie oskarżenia o serwowanie lemurów lub innych nielegalnych dzikich zwierząt.
Badania opublikowane w 2016 r szczegółowo określiły, w jakim stopniu mięso z buszu jest transportowane do obszarów miejskich. Kim Reuter, teraz z organizacją pozarządową Conservation International w Botswanie, i jej koledzy przeprowadzili wywiady z 2000 ludźmi w 21 miastach i wioskach na Madagaskarze, i doszli do wniosku, że mieszkańcy miast spożywają dwa razy więcej mięsa niż ich wiejscy odpowiednicy i byli skłonni zapłacić wyższe ceny dla tego.
Okazało się, że mięso z buszu zostało przetransportowane do 166 kilometrów (103 mil) i "często sprzedawane przez dobrze znane stoiska handlowe i restauracje". Jednak nie znaleźli oni dowodów, że ten otwarty handel dotyczył lemurów. Nie mogli zlokalizować restauracji sprzedających lemura i stwierdzili, że większość takich doniesień "miała co najmniej pięć lat." Stwierdzili, że obecne zagrożenie dla lemurów pochodzi z nieformalnego handlu mięsem.
Duke Lemur Center ostrzega, że jedna trzecia gatunków lemurów została już wymazana, odkąd ludzie po raz pierwszy osiedlili się na Madagaskarze około 2000 lat temu. Ale regionalny kierownik projektu grupy, Andrianandrasana, powiedział, - że optymistycznie patrzy w przyszłość lemurów.
rycina - Allocebus trichotis
"Więcej osób jest bardziej świadomych tego, jak ważne są lemury na Madagaskarze, a także wiele organizacji pracuje, aby chronić te lemury. Jestem więc optymistą, że lemury przetrwają ponad sto lat, jeśli udzielimy pomocy lokalnym społecznościom - powiedział.
Dan Ashby i Lucy Taylor są korespondentami z Afryki Wschodniej dla globalnej agencji prasowej Feature Story News z siedzibą w Tanzanii. Ich dochodzenia w sprawie nielegalnego handlu dziką fauną i florą, handlu kością słoniową, kłusownictwa i wielkich połowów zostały opublikowane przez wiele międzynarodowych kanałów, a ich praca była wcześniej nominowana do Royal Television Society i One World Media Awards
Na podstawie Mongabay
Opracowano na podstawie artykułu ze strony Mongabay.com
tłumaczenie własne
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
