Beszamel i spółka bez ograniczeń: Nowy gatunek orangutana - orangutan batangański ( Pongo tapanuliensis )

Ostatnie badania wskazują, że izolowana populacja o której kiedyś sądzono, że jest populacją orangutana sumatrzańskiego, to w rzeczywistości odrębny gatunek.
Orangutan batangański różni się od orangutana sumatrzańskiego morfologią, zachowaniem i genetyką.
Analiza genetyczna sugeruje, że populacja oddzieliła się od innych gatunków orangutanów 3,4 miliona lat temu.
Obecnie istnieje mniej niż 800 orangutanów batangańskich, co czyni go najrzadszym gatunkiem ze wszystkich małp człekokształtnych na świecie.

orangutan batangański ( Pongo tapanuliensis )

Jest wysoce zagrożony utratą siedlisk. Badanie mówi, że elektrownia wodna planowana na tym obszarze może wpłynąć na 8 % pozostałego siedliska leśnego tego gatunku.
Wczoraj na świecie było siedem uznanych za wielkie gatunki małp człekokształtnych. Dzisiaj jest ósmy, z wydaniem badania opisującego nowy gatunek orangutana na Sumatrze w Indonezji.
A ten gatunek jest dość wyraźny - badanie wykazuje duże różnice w sposobie, jak wygląda, jak działa i kiedy ewolucyjnie oddzielił się od innych orangutanów.
Może również być najbardziej zagrożoną małpą na naszej planecie.

portret Pongo tapanuliensis

Nazywa się nim orangutana batangańskiego ( Batang Toru, również Tapanuli ) ( Pongo tapanuliensis ) i był uważany po prostu za izolowaną południową populację orangutana sumatrzańskiego ( Pongo abelii ).

orangutan sumatrzański ( Pongo abelii ) - samiec

Jednak badanie przeprowadzone przez około trzy tuziny badaczy i opublikowane w czasopiśmie Cell Press mówi o innej historii.
Naukowcy początkowo podejrzewali, że populacja ta może się różnić w 2011 r., Po początkowych badaniach genetycznych wskazano, że orangutany batangańskie mogą być bardziej spokrewnione z orangutanami borneańskimi niż z innymi orangutanami sumatrzańskimi.

orangutan borneański ( Pongo pygmaeus )

"Zdaliśmy sobie sprawę, że dzieje się coś niezwykłego" - mówi Erik Meijaard, konserwator zabytków z doświadczeniem w dziedzinie antropologii i biologii oraz autor opracowania.
Tak więc Meijaard i jego współpracownicy rozpoczęli pracę nad porównaniem orangutanów z populacji Batang Toru do orangutanów sumatrzańskich i borneańskich ( Pongo pygmaeus ).

Pongo tapanuliensis - młody osobnik z samicą

Przyjrzeli się zachowaniu różnych populacji, a także porównali czaszkę samca z plemienia Batang Toru do 33 innych orangutanów płci męskiej w podobnym wieku. Przeanalizowali także 37 genomów orangutanów, aby dowiedzieć się, kiedy populacja rozdzieliła się w czasie ewolucyjnym.
Odkryli, że czaszka orangutana batangańskiego była wyraźnie inna niż pozostałe. Miała szersze kły, płytszą twarz i węższą szczękę niż orangutany sumatrzański i borneański, spośród wielu innych różnic wyszczególnionych w badaniu.
Jednak zespół miał tylko jedną czaszkę do pracy, od jednostki zabitej w konflikcie z ludźmi w 2013 roku, więc nie mogą być absolutnie pewni, że różnice te typizują populację i nie są tylko unikalne dla ich czaszki.
"Nie możemy być pewni," powiedział Meijaard - Mongabay.
"Ale też nie mogliśmy być pewni siebie z 10 okazów. Taka jest natura nauki. Biorąc pod uwagę, że zdobycie o wiele większej liczby osobników w najbliższej przyszłości jest bardzo mało prawdopodobne w przypadku tak rzadkiego gatunku ( a także niechciane, ponieważ nie chcemy, aby zwierzęta padły ), musimy pracować z tym, co mamy. "
Ale Meijaard podkreślił, że różnice w czaszce orangutana batangańskiego "są realne i prawdopodobnie fundamentalne dla funkcjonalnej morfologii. To nie tylko ogólna różnica w wielkości. "

czaszka orangutana batangańskiego ( Pongo tapanuliensis )

Orangutany batangańskie są również inne pod względem fizycznym. Mają bardziej kręcone włosy niż ich północne odpowiedniki, a "wybitne wąsy" są obecne u dominujących samców, według naukowców. Samice mają brody, w przeciwieństwie do orangutanów borneańskich.
Orangutany batangańskie różnią się także behawioralnie od innych populacji. Naukowcy piszą, że samce rasy Batang Toru mają dźwięki wyższe niż u samców sumatrzańskich.

Pongo tapanuliensis

Meijaard powiedział, że zaobserwowali również różnice w zachowaniu żywieniowym, a nowy gatunek wybiera rośliny "które przez żadne inne orangutany nie zostały kiedykolwiek zjedzone."
Dodał, również że orangutany sumatrzański, borneański i batangański również wydają się budować różne style gniazd. Dodał jednak, że te dwa ostatnie zachowania nie są jeszcze dobrze zrozumiałe, więc nie zostały uwzględnione w badaniu.
Największą niespodzianką było to, że zespół przeanalizował DNA 37 orangutanów. W przeciwieństwie do analiz genetycznych przeprowadzonych w 2011 roku, które dotyczyły jedynie mitochondrialnego DNA, które jest stosunkowo małe i dziedziczone tylko przez linię matczyną, Meijaard i jego współpracownicy rozważali cały zestaw informacji genetycznej lub genomu 37 orangutanów. Odkryli wyraźne różnice między genomami populacji sumatrzańskiej, borneańskiej i batangańskiej.

Pongo pygmaeus

DNA Batang Toru było tak wyraźne, że wydaje się, że oddzieliły się one od gatunku, jeszcze zanim rozłożyły się w orangutany borneańskie i sumatrzańskie. W rzeczywistości, badania wskazują, że orangutany batangańskie są mniej blisko spokrewnione z orangutanami sumatrzańskimi niż te na Borneo - cała inna masa lądu oddalona o ponad 1000 kilometrów ( 620 mil ).
Co więcej, naukowcy odkryli, że rozbieżności u orangutana batangańskiego miały miejsce bardzo, bardzo dawno temu - około 3,4 miliona lat.
"To było naprawdę bardzo zaskakujące, ponieważ ten rozłam był bardzo stary i doszło między dwoma taksonami oddalonymi od siebie o kilkaset kilometrów" - powiedział Meijaard.
Byli na tyle blisko, że prawdopodobnie miało miejsce krzyżowanie się między orangutanami batangańskimi a sumatrzańskimi.
Wyniki badania wskazują na pewien przepływ genów pomiędzy gatunkami, przed spowolnieniem około 100 000 lat temu i całkowitym zatrzymaniem się między 10 000 a 20 000 lat temu. Naukowcy piszą, że zbiega się to z erupcją superwulkanu Toba 73 000 lat temu, jedną z największych na świecie erupcji wulkanów, które zniszczyły habitat między dwiema populacjami.

samica orangutana batangańskiego ( Pongo tapanuliensis )

Zniszczenie siedlisk nadal stanowi poważny problem dla orangutanów. Tym razem nie pochodzi ono z wybuchu wulkanu, ale z ekspansji i rozwoju człowieka. Wcześniejsze badania wskazują, że orangutany sumatrzańskie straciły 60 %swojego kluczowego siedliska w latach 1985 i 2007, a drogi, przemysłowe plantacje rolnictwa, kopalnie i tamy dalej ograniczają pozostałe lasy. Kłusownictwo jest również poważnym problemem, ponieważ orangutany są często zabijane, więc ich dzieci mogą być sprzedawane w nielegalnym handlu zwierzętami lub eksterminowane w celu napadania na uprawy.

IUCN obecnie wymienia orangutany sumatrzańskie jako zagrożone krytycznie, a spis populacji na rok 2016 szacuje około 14 000 osobników na wyspie. Spośród nich naukowcy uważają, że mniej niż 800 należy do populacji Batang Toru, co czyni go najrzadszym gatunkiem małp człekokształtnych na świecie. Wszystkie żyją w kawałku poniżającego lasu pierwotnego otoczonego i przeciętego przez główne drogi, a drogi drugorzędne naciskają zawsze do środka.

młody orangutan sumatrzański ( Pongo abelii ) w niewoli

Dane z platformy monitorowania lasu Global Forest Watch pokazują, że ich zasięg utracił około 2000 hektarów lasów pierwotnych w ciągu 10 lat od 2005 do 2014 r.
A mniej niż 6 % jest obecnie chronionych przez federację. Duża koncesja na pozyskiwanie drewna zajmuje znaczną część zachodniego zasięgu linii orangutana batangańskiego.
W ciągu ostatnich kilku lat powstało duże, nowe zagrożenie: budowa elektrowni wodnej o mocy 510 megawatów. Mówi się, że jest to największy projekt hydroenergetyczny na Sumatrze, zakład i tama należą do ogólnokrajowych wysiłków mających na celu zwiększenie produkcji energii w obliczu oczekiwanego 9 % wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną rocznie. Zakład, który ma zostać uruchomiony w 2022 roku, jest przeznaczony na 645 hektarów ziemi wzdłuż głównej rzeki - na obszarze o najwyższej znanej gęstości orangutanów batangańskich.

orangutan borneański ( Pongo pygmaeus ) - samiec

Naukowcy twierdzą, że jeśli projekt zostanie ukończony, ma on wpływ na 8 % siedlisk orangutanów. Została również skrytykowana za grożenie eksmitowaniem rdzennych społeczności z ich ziem przodków i zniszczeniem środowiska innych zagrożonych gatunków.
"Ten projekt ... zagroziłby szansom na utrzymanie siedlisk korytarzy między zachodnim a wschodnim zasięgiem, a także mniejszym rezerwatom przyrody, z których wszystkie utrzymują małe populacje Pongo tapanuliensis" - piszą naukowcy.
Dodają, że niewielki rozmiar populacji i jej izolacja już doprowadziły do chowu wsobnego, który ulega pogorszeniu, o ile środki ochronne nie zostaną szybko wdrożone.

samiec orangutana sumatrzańskiego ( Pongo abelii )

cytatowani :
Nater i wsp., Morphometric, Behavioural i Genomic Evidence for New Orangutan Gatunek, Current Biology (2017), https://doi.org/10.1016/j.cub.2017.09.047
IUCN i UNEP-WCMC (), Światowa baza danych obszarów chronionych (WDPA) [On-line], wrzesień,, Cambridge, Wielka Brytania: UNEP-WCMC. Dostępne na: www.protectedplanet.net. Dostęp do Global Forest Watch w październiku 2017 r. Www.globalforestwatch.org
Hansen, MC, PV Potapov, R. Moore, M. Hancher, SA Turubanova, A. Tyukavina, D. Thau, SV Stehman, SJ Goetz, TR Loveland, A. Kommareddy, A. Egorov, L. Chini, CO Justice, i JRG Townshend. 2013. "Wysokiej rozdzielczości mapy globalne zmian pokrywy lasów w XXI wieku". Science 342 (15 listopada): 850-53. Dane dostępne on-line z: http: //earthenginepartners.appspot.com/science-2013-global-forest. Dostęp do Global Forest Watch 31 października 2017 r. Www.globalforestwatch.org
Margono, B.A., P.V. Potapov, S. Turubanova, F. Stolle i M.C. Hansen. "Pierwotny las Indonezji". Dostęp do Global Forest Watch 31 października 2017 r. Www.globalforestwatch.org
Obraz bannera autorstwa Maxime Aliaga.

Autor - Morgan Erickson-Davis w dniu 2 listopada 2017 r. - Ósma wielka małpa: nowe gatunki orangutanów odkryte na Sumatrze.
mongabay.com