Tukotuko mocny ( Ctenomys validus ) - Contreras, Roig, i Suzarte, 1977 - gryzoń z rodziny Ctenomyidae.
Występuje w Ameryce Południowej - Argentyna ( prowincja Mendoza ).
Zamieszkuje wyżynne równiny i doliny górskie.
tukotuko mocny ( Ctenomys validus ) ?
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany jako nie pełne dane ze względu na ciągłą niepewność w sprawie podziału gatunkowego, zagrożeń i środków ochronnych. Podejrzewa się, że gatunek ten jest zagrożony, jednak nadal niewiele jest informacji na temat jego zasięgu, statusu i wymagań ekologicznych. W związku z tym nie można ocenić gatunku pod kątem kryteriów zagrożenia. Dalsze informacje taksonomiczne mogą zmienić status gatunku w przyszłości.
Gatunek ten jest uważany za wrażliwy w Argentynie ( Ojeda i Diaz 2000 ).
Nie ma dostępnych informacji na temat ekologii i wymagań siedliskowych tego gatunku.
Zagrożenia dla tego gatunku, jeśli istnieją, są nieznane.
Brak jest dostępnych informacji o jakichkolwiek środkach ochronnych podejmowanych w celu ochrony tego gatunku.
Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia prawdziwego stanu tego gatunku.
W niewoli - brak danych.
Tukotuko śmiały ( Ctenomys viperinus ) - Thomas, 1926 - gryzoń z rodziny Ctenomyidae. Synonim Ctenomys knighti viperinus.
Uwagi : Wilson i Reeder, wyd. ( 2005 ): Cabrera ( 1961 ) uważał viperinus za synonim knighti, ale Galliari et al. ( 1996 ) wymienił go jako odrębny gatunek.
Występuje w Ameryce Południowej - Argentyna ( Departament Trancas, północna część prowincji Tucuman ).
Zamieszkuje otwarte tereny trawiaste.
rycina - Ctenomys knighti
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany jako nie pełne dane ze względu na ciągłą niepewność w sprawie podziału gatunkowego, zagrożeń i środków ochronnych. Podejrzewa się, że gatunek ten jest zagrożony, jednak nadal niewiele jest informacji na temat jego zasięgu, statusu i wymagań ekologicznych. W związku z tym nie można ocenić gatunku pod kątem kryteriów zagrożenia. Dalsze informacje taksonomiczne mogą zmienić status gatunku w przyszłości.
Typ lokalizacji Norco - Thomas 1926, Villa San Javie - A.I.Medina et al. 2007.
Gatunek monotypowy. Kariotyp nie zbadany.
Nie ma dostępnych informacji na temat statusu populacji tego gatunku.
Brak jest dostępnych informacji na temat ekologii i wymagań siedliskowych tego gatunku.
Zagrożenia dla tego gatunku, jeśli istnieją, są nieznane.
Nie ma dostępnych informacji o jakichkolwiek środkach ochronnych podejmowanych w celu ochrony tego gatunku.
Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia prawdziwego stanu tego gatunku.
W niewoli - brak danych.
Ctenomys yatesi - Gardner, Salazar Bravo & Cook, 2014 - gryzoń z rodziny Ctenomyidae.
Występuje w Ameryce Południowej - wschodnia Boliwia ( niziny w południowym, semidecymalnym okręgu leśnym Chiquitano w prowincji biogeograficznej Cerrado, Santa Cruz Dpt ).
Zamieszkuje nizinne obszary trawiaste.
Ctenomys yatesi - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany ze względu na nie dawne opisanie tego gatunku.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tegon gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek nie sklasyfikowany ze względu na nie dawne opisanie. Prawdopodobnie zostanie uznany za zagrożony lub wrażliwy z powodu niepewności co do rozmieszczenia gatunku i potencjalnych zagrożeń.
Czwarty nowy gatunek Ctenomys yatesi znaleziony na nizinach wschodniej Boliwii. Chociaż naukowcy uwzględnili go jako część wcześniej zidentyfikowanych gatunków Ctenomys, zespół badawczy Gardnera stwierdził, że był wyraźnie różny od jakiegokolwiek innego gatunku.
Ctenomys yatesi został nazwany na cześć zmarłego Terry'ego L. Yatesa, kuratora Oddziału Ssaków Muzeum Południowo-Zachodniej Biologii, a następnie wiceprezesa Uniwersytetu w Nowym Meksyku.
Gatunki Ctenomys sp. zajmują wiele rodzajów siedlisk, zwłaszcza na otwartych obszarach, w tym na obszarach trawiastych, stepach, pustyniach i wydmach ( Redford i Eisenberg, 1992, Bidau, 2006 ). Kilka gatunków występuje w regionach leśnych ( Gardner i in., 2014 ). Te otwarte środowiska różnią się znacznie twardością i zagęszczeniem gleby, a także ilością dostępnych zasobów. W konsekwencji ilość zasobów i twardość gleby danego obszaru ( która może zmieniać się sezonowo ) może bezpośrednio wpłynąć na całkowitą wielkość i kształt systemów nory w różnych typach siedlisk ( Reichman, Whitham i Ruffner, 1982, Heth, 1989; i wsp., 2000, Sumbera i wsp., 2003, Reichman & Seabloom, 2005 ).
Potrzebne są dalsze badania stanu i trendów populacji, jej gęstości osobniczej, ekologii, historii naturalnej, siedliska, potencjalnych zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Tukotuko nadrzeczny ( Ctenomys yolandae ) - Contreras & Berry, 1984 - gryzoń z rodziny Ctenomyidae.
Uwagi : Wilson i Reeder, wyd. ( 2005 ): Nie uznane przez Redforda i Eisenberga ( 1992 ), ale wymienione przez Galliari et al. ( 1996 ). Kariotyp ma 2n = 50 i FN = 78 i ma kilka charakterystyk chromosomalnych z rionegrensis ( Ortells i wsp. 1990 ). Wyraźny zarówno w przypadku penialu ( Balbontin i wsp., 1996 ), jak i morfologii plemników ( Vitullo i wsp., 1988 ).
Występuje w Ameryce Południowej - Argentyna ( prowincja Santa Fe ).
Zamieszkuje doliny rzek Parana i San Javier poza strefą powodziową.
tukotuko nadrzeczny ( Ctenomys yolandae )
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo iż, jego całkowita długość wynosi 230 mm.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany jako nie pełne dane ze względu na ciągłą niepewność w sprawie podziału gatunkowego, zagrożeń i środków ochronnych. Podejrzewa się, że gatunek ten jest zagrożony, jednak nadal niewiele jest informacji na temat jego zasięgu, statusu i wymagań ekologicznych. W związku z tym nie można ocenić gatunku pod kątem kryteriów zagrożenia. Dalsze informacje taksonomiczne mogą zmienić status gatunku w przyszłości.
Typ lokalizacji Las Palmas, Departament General Obligado, Prowincja Santa Fe. Dystrybucja ta jest odrębna, oddzielona od siebie niską strefą powodziową nieodpowiednią do kolonizacji przez gatunek.
Kariotyp ma 2n = 50, NF = 78, z próbek z miejsca lokalizacji ( Ortells et al.1990 ) i 2n = 50, NF = 67,70 ( Bidau i wsp., 2005 ) z innej lokalizacji.
Gatunek monotypowy. Brak danych ekologicznych.
Nie ma dostępnych informacji na temat statusu populacji tego gatunku.
Brak dostępnych informacji na temat ekologii i wymagań siedliskowych tego gatunku.
Zagrożenia dla tego gatunku, jeśli istnieją, są nieznane.
Nie ma dostępnych informacji o jakichkolwiek środkach ochronnych podejmowanych w celu ochrony tego gatunku.
Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia prawdziwego stanu tego gatunku.
W niewoli - brak danych.
Ctenomys conoveri
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz