Mesomys leniceps - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Uznany za samodzielny gatunek przez Emmons ( 1990 ), ale Eisenberg i Redford ( 1999 ) umieszcza go w Mesomys hispidus.
Występuje w Ameryce Południowej ( północne Peru ).
Zamieszkuje górski las mglisty na wysokości powyżej 1980 m n.p.m.
Mesomys hispidus
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek nie oznaczony ze względu na brak aktualnych informacji na temat zasięgu występowania, stanu i wymagań ekologicznych.
Wielkość populacji tego gatunku i jej trendów nie jest znana.
Gatunek został znaleziony w jednym z najbardziej wylesionych obszarów w Peru.
Głównym zagrożeniem jest utrata siedlisk.
Rejestrowany z Bosque de Protection Alto Mayo.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące dystrybucji, siedlisk, ekologii, zagrożeń i gęstości populacji. Badania taksonomiczne również są potrzebne z uwagi na problemy z jego taksonomią.
W niewoli - brak danych.
Mesomys occultus - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Opisany jako samodzielny gatunek przez Patton i wsp., Da Silva i Malcolm 2000 na podstawie morfologii, kariotypu i cytochromu jako różny od Mesomys hispidus.
Występuje w Ameryce Południowej ( Brazylia - nad Rio Jurua i Rio Urucu w Amazonii ).
Zamieszkuje nizinny tropikalny deszczowy las do wysokości 300 - 500 m n.p.m.
Mesomys occultus
Jest gatunkiem nadrzewnym aktywnym późnym popołudniem, o zmierzchu i o świcie.
Nie wiele wiadomo na temat biologii i ekologii tego gatunku. Jest trudny do odróżnienia od Mesomys hispidus.
Wiadomo, że samica rodzi 1 młode.
Brak opisanych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na prawdopodobieństwo dużych populacji oraz tolerancję pewnego stopnia modyfikacji siedlisk.
Znany obecnie jedynie z pięciu próbek.
NatureServe uważa go za podatny na zagrożenie.
Nie jest rejestrowany z obszarów chronionych.
Obecnie brak widocznych zagrożeń dla tego gatunku.
Potrzebne są dalsze badania ekologii, siedlisk, dystrybucji i trendów populacji, zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Mesomys stimulax - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Mesomys hispidus stimulax.
Występuje w Ameryce Południowej ( wschodnia Brazylia, Surinam? ).
Zamieszkuje nizinny tropikalny deszczowy las do wysokości 300 m n.p.m.
Mesomys stimulax
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na dość szeroką dystrybucję i prawdopodobieństwo dużych populacji.
Brak jest obecnie widocznych zagrożeń, chociaż w północnej części zasięgu może mieć wpływ na ten gatunek utrata siedlisk związana z rozwojem rolnictwa oraz częściowa modyfikacja siedlisk.
Nie jest rejestrowany z obszarów chronionych, chociaż kilka występuje w jego zasięgu.
Mesomys hispidus
W niewoli - brak danych.
Punara pospolita ( Thrichomys apereoides ) gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Cercomys inermis - Cercomys cunicularius .
Występuje w Ameryce Południowej ( południowa i południowo-wschodnia Brazylia, Paragwaj, Boliwia ).
Zamieszkuje otwarte i suche skaliste tereny porośnięte krzewami i trawami, Caatingę i Cerrado oraz Chaco.
punara pospolita ( Thrichomys apereoides ) w rozpadlinie skalnej
Aktywna głównie po zmroku. Szczyt aktywności zaraz po zachodzie słońca i przed świtem.
Na kryjówki wybiera rozpadliny skalne, naturalne zagłębienia wśród skał, gęste zarośla, jaskinie i groty.
Odżywia się głównie pokarmem roślinnym ( roślinnością zielną, trawami, owocami, nasionami ) oraz sporadycznie owadami.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku. Samica po ciąży trwającej około 89 dni rodzi 1 - 6 młodych w miocie ( średnio 3 ). W ciągu sezonu może być 2 - 3 mioty.
Młode uzyskują dojrzałość płciową po 7 - 9 miesiącach.
punara pospolita ( Thrichomys apereoides ) w rozpadlinie skalnej
Thrichomys apereoides - samica z młodymi
Opisane podgatunki :
- Thrichomys apereoides antricola - Brazylia - uważany za synonim Thrichomys apereoides
- Thrichomys apereoides apereoides - zachodnie Minas Gerais ( Brazylia )
- Thrichomys apereoides cunicularius - Minas Gerais ( Brazylia ) - starsza nazwa Thrichomys apereoides
- Thrichomys apereoides fosteri - Sapucay ( Paragwaj ), południowa Brazylia, Santa Cruz ( Boliwia ) - uważany przez niektórych autorów jako samodzielny gatunek, ale Cabrera ( 1961 ) umieszcza go jako podgatunek Thrichomys apereoides
- Thrichomys apereoides laurentius - Pernambuco ( Brazylia ) - uważany za samodzielny gatunek Thrichomys laurentius
punara pospolita ( Thrichomys apereoides ) - walczące samce
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, domniemane duże populacje i tolerancję pewnego stopnia modyfikacji siedlisk.
Poluje się na tego gryzonia dla mięsa.
Rejestrowana z kilku obszarów chronionych w swoim zasięgu.
Potrzebne są dalsze badania taksonomiczne oraz ekologii, trendów i gęstości osobniczej populacji.
W niewoli jako zwierzę przeznaczone do spożycia.
W hodowli - brak danych.
Punara wyżynna ( Thrichomys inermis ) gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Thrichomys apereoides inermis - Cercomys inermis.
Występuje w Ameryce Południowej ( stan Bahia w Brazylii ).
Zamieszkuje lasy galeriowe, tereny otwarte porośnięte trawami i krzewami, tereny suche i skaliste, Cerrado.
Thrichomys apereoides w kryjówce
Aktywna głównie w nocy, szczyt aktywności zaraz po zachodzie słońca i tuż przed świtem.
Na kryjówki wybiera rozpadliny skalne, jamy, opuszczone nory, zagłębienia wśród korzeni drzew, gęste zarośla.
Odżywia się pokarmem roślinnym.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku. Może być 2 - 3 mioty w sezonie.
Samica po około 89 - 95 dniach rodzi 1 - 6 młodych ( średnio 3 ).
Młode uzyskują dojrzałość płciową w wieku 7 - 9 miesięcy.
rycina - Thrichomys apereoides
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, domniemane duże populacje oraz tolerancję na pewien stopień modyfikacji siedlisk.
Poluje się na tego gryzonia dla mięsa.
Rejestrowana z kilku obszarów chronionych w swoim zasięgu.
Potrzebne są dalsze badania taksonomiczne, ekologii, siedlisk, ewentualnych zagrożeń oraz trendów i gęstości osobniczej populacji.
W niewoli jako zwierzę przeznaczone do spożycia.
W hodowli - brak danych.
Punara paragwajska ( Thrichomys pachyurus ) gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimydae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Thrichomys apereoides pachyurus - Isothrix pachyura - Isothrix bistriata pachyura. Początkowo opisany w rodzaju Isothrix ( Wagner - 1845, Tate - 1935, Ellerman 1940 ), później Cabrera ( 1961 ) umieszcza ją w Thrichomys apereoides. Uznana za samodzielny gatunek na podstawie zróżnicowania chromosomów ( Bonvicino 2002 ) oraz dywergencji sekwencji ( Braggio i Bonvicino 2004 ).
Występuje w Ameryce Południowej ( Paragwaj,Mato Grosso i Pantanal w zachodniej Brazylii ).
Zamieszkuje otwarte tereny trawiaste i porośnięte zaroślami, Cerrado, obszary leśne oraz użytki zielone.
punara paragwajska ( Thrichomys pachyurus ) w trawie
Aktywna głównie w nocy, szczyt aktywności po zmierzchu i przed świtem.
Na kryjówki wybiera naturalne zagłębienia wśród korzeni drzew, gęste zarośla, jamy, opuszczone nory.
Odżywia się głównie pokarmem roślinnym.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku. Może być 2 - 3 mioty w sezonie.
Samica rodzi po 90 - 95 dniach rodzi 1 - 6 młodych ( średnio 3 ).
Dojrzałość płciową młode uzyskują w wieku 7 - 9 miesięcy.
Thrichomys pachyurus
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany na nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji oraz tolerancję na pewien stopień modyfikacji siedlisk.
Brak widocznych zagrożeń w chwili obecnej.
Rejestrowana z kilku obszarów chronionych w swoim zasięgu.
Potrzebne są dalsze badania taksonomiczne, ekologii, siedlisk, ewentualnych zagrożeń oraz trendów i gęstości osobniczej populacji.
portret punary paragwajskiej ( Thrichomys pachyurus )
W niewoli - brak danych.
Thrichomys apereoides laurentius
c. d. n.
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz