Podrodzina Bathyerginae.
Rodzaj Heliophobius.
Kretoszczur srebrzysty, kretoszczur srebrny ( Heliophobius argenteocinereus ) gryzoń z rodziny kretoszczurów ( Bathyergidae ), z podrodziny Bathyerginae. Synonim Heliophobius argentocinereus?
Występuje w Afryce ( Zimbabwe, wschodnia Zambia, północny Mozambik, Malawi, Demokratyczna Republika Konga, Kenia, północna Tanzania ).
Zamieszkuje otwarte sawanny, busz, skaliste wzgórza, łąki podgórskie, lasy oraz siedliska antropogeniczne ( pola uprawne, ogrody ) od poziomu morza do 2200 m n.p.m. Preferuje różne rodzaje gleby : od dobrze przepuszczalnych gleb piaszczystych po gleby gliniaste, które są ciężkie gdy suche i lepkie w porze deszczowej.
kretoszczur srebrzysty ( Heliophobius argenteocinereus ) - osobnik na powierzchni
Heliophobius argenteocinereus
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomy jest, że jest samotnikiem i prowadzi podziemny tryb życia.
Heliophobius argenteocinereus - osobnik w niewoli
Opisane podgatunki :
- Heliophobius argenteocinereus albifrons - Mozambik ( Tette Prov. ), Tanzania - synonim Heliobhobius albifrons - Georychus albifrons
- Heliophobius argenteocinereus angonicus - Zimbabwe ( Bua River, centralny Angoniland ) - synonim Heliophobius angonicus
- Heliophobius argenteocinereus argenteocinereus - Mozambik ( Tette Prov. ), Tanzania
- Heliophobius argenteocinereus emini - Tanzania ( Simba Muenne, Kipera ), Kenia? - synonim Heliophobius emini
- Heliophobius argenteocinereus kapiti - Kenia ( Potha, Kapiti Plains ) - synonim Heliophobius kapiti - Georychus kapiti
- Heliophobius argenteocinereus marungensis - Kenia ( Marunga, Central Prov. ) - synonim Heliophobius marungensis
- Heliophobius argenteocinereus mottoulei - Demokratyczna Republika Konga ( Kilongwe, Lake Kisale, Katanga Prov. ) - synonim Heliophobius mottoulei
- Heliophobius argenteocinereus pallidus - Kenia, Tanzania - synonim Georychus pallidus - uznawany za tożsamy z Heliophobius argenteocinereus albifrons
- Heliophobius argenteocinereus robustus - północno-wschodnia Zambia ( Mpika ) - synonim Heliophobius robustus
- Heliophobius argenteocinereus spalax - Tanzania ( stoki Kilimandżaro ) - synonim Heliophobius spalax - uznawany też za samodzielny gatunek na podstawie monotypu Honeycutt i wsp.1991 i Corbet & Hill 1986
Heliophobius argenteocinereus
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, zdolność wykorzystywania różnych siedlisk oraz brak widocznych zagrożeń w chwili obecnej. Jednak populacje powinny być monitorowane ze względu na pozyskiwanie gatunku dla mięsa i tępienie jako szkodnika upraw rolnych.
W Kenii znany z równin Kapiti, z Taita Hills i z południowego wybrzeża.
W Tanzanii z Biharamuto i Płaskowyżu Ufipa oraz ze stoków Kilimandżaro.
Uważa się, że mimo szerokiej dystrybucji gatunek ma niską gęstość osobniczą na nie których obszarów.
Rejestrowany z kilku obszarów chronionych w tym z : Nyika National Park i Kasunga National Park w Malawi.
Heliophobius argenteocinereus
W niewoli - brak danych.
Heliophobius argenteocinereus
Rodzaj Bathyergus
Kretoszczur wydmowy ( Bathyergus janetta ) gryzoń z rodziny kretoszczurów ( Bathyergidae ), z podrodziny Bathyerginae. Synonim Bathyergus suillus janetta.
Występuje w Afryce Południowej ( południowo-zachodnia R.P.A., południowa Namibia ).
Zamieszkuje tereny nadmorskich wydm i suche nadbrzeżne obszary o niskiej rocznej sumie opadów ( mniej niż 400 mm ) od poziomu morza do 300 m n.p.m.
kretoszczur wydmowy ( Bathyergus janetta )
Aktywny w ciągu całego roku. Żyje samotnie, w pary łączy się w sezonie rozrodczym.
Prowadzi podziemny tryb życia.
Kopie systemy tuneli i korytarzy za pomocą łap uzbrojonych w długie pazury.
Odżywia się głównie podziemnymi częściami roślin ale nie gardzi również bezkręgowcami.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku.
Samiec wabi samicę prawdopodobnie za pomocą tupotu tylnymi kończynami.
System krycia monogamiczny.
Samica po ciąży, trwającej średnio 52 dni rodzi 2 - 7 młodych w miocie. Mogą być dwa mioty w roku.
W wieku około 9 dni młode są pokryte całkowicie sierścią.
Po około 60 - 70 dniach następuje odstawienie i młode rozpraszają się.
Samiec nie uczestniczy w wychowie młodych.
Żyje około 24 - 26 miesięcy.
Bathyergus janetta na powierzchni
Opisane podgatunki :
- Bathyergus janetta inselbergensis - R.P.A. ( Kamiesberg, Northern Cape Province ) - synonim Bathyergus janetta
- Bathyergus janetta janetta - Namibia ( Port Nolloth, Namaqualand )
- Bathyergus janetta plowesi - Namibia ( Oranoemund ) - synonim Bathyergus janetta
Gatunek uważany za nie zagrożony mimo, że zakres występowania jest mniejszy niż 20 000 km2 i górnictwo diamentów może mieć potencjalny wpływ na gęstość osobniczą gatunku.
Istnieją trzy izolowane populacje :
- z Alexander Bay do Orange River
- z Port Nolloth do Groen Rivier
- z Steinkopf do Kamieskroon i Kamiesberg
Gęstość osobnicza to 44 osobniki na km2 w głębi lądu.
Zagrożenie może stanowić utrata siedlisk związana z górnictwem diamentów w nadmorskim zasięgu ale publiczny dostęp do tych obszarów jest całkowicie ograniczony.
Potrzebny jest długoterminowy monitoring populacji w tych obszarach.
W niewoli - brak danych.
Kretoszczur przylądkowy ( Bathyergus suillus ) gryzoń z rodziny kretoszczurów ( Bathyergidae ), z podrodziny Bathyerginae. Synonim Mus maritimus.
Występuje w Afryce Południowej ( R.P.A. - Western Cape Province, Kapsztad do okolic Lamberts Bay i Northern Cape Province, Rondawel w pobliżu Groen Rivier ). Jest to endemit dla R.P.A.
Zamieszkuje nadmorskie wydmy, suche obszary nadbrzeżne i tereny antropogeniczne ( pola uprawne, łąki, pola golfowe ) od poziomu morza do 300 m n.p.m. Preferuje luźne piaski, piaszczyste iły wzdłuż wybrzeża i piaski łęgowe wzdłuż brzegów rzek.
kretoszczur przylądkowy ( Bathyergus suillus ) - osobnik na grzbiecie
Aktywny przez cały rok. Żyje samotnie, w pary łączy się w sezonie rozrodczym.
Prowadzi podziemny tryb życia. Kopie rozległe systemy korytarzy i tuneli, składające się z miejsc żerowania, komór sypialnych i gniazdowych, spiżarni, latryn. Na powierzchni usypuje dość spore kopce.
Kopie za pomocą przednich kończyn uzbrojonych w długie pazury.
Odżywia się podziemnymi częściami roślin ale również bezkręgowcami. Wodę pozyskuje z pokarmu.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku.
Samiec wabi samicę werblem tylnych kończyn.
System krycia monogamiczny.
Samica po ciąży trwającej średnio 52 dni, rodzi średnio około 5 młodych. Może być dwa mioty w roku.
Po około 60 - 70 dniach następuje odstawienie i młode się rozpraszają.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad młodymi.
Żyje 24 - 26 miesięcy.
Bathyergus suillus
Opisane podgatunki :
- Bathyergus suillus intermedius - R.P.A. ( Klaver, Cape of Good Hope, Western Cape Prov. )
- Bathyergus suillis suillus - R.P.A. ( Africa, Cape of Good Hope, Western Cape Prov. ) - synonim Arctomis africana? - Bathyergus maritimus - Mus maritimus
portret Bathyergus suillus
Gatunek uznawany za nie zagrożony mimo, że ma ograniczony zasięg, uznawania go za szkodnika upraw rolnych ( lokalnie tępiony ) i brak bezpośrednich głównych zagrożeń w chwili obecnej.
Populacje są lokalnie obfite.
Gęstość osobnicza na obszarach łąk i pól pszenicy może przekraczać 300 osobników / ha.
Lokalnie poławiany jako źródło białka przez miejscową ludność.
Gatunek jest rejestrowany z kilku obszarów chronionych.
Obecnie nie jest objęty żadnymi działaniami ochronnymi.
Bathyergus suillus
W niewoli - brak danych.
Heliophobius argenteocinereus
Heliophobius argenteocinereus
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz