Leming Winogradowa ( Dicrostonyx vinogradovi ) - Ognev, 1948 - gryzoń z nadrodziny Muroidea, z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nornikowatych ( Arvicolinae ). Synonim Dicrostonyx torquatus vinogradovi.
Występuje we wschodniej Azji ( azjatycka część Rosji, północno-wschodnia Syberia, wyspa Wrangla, wybrzeże regionu Anadyr, Czukotka ). Endemit dla wyspy.
Zamieszkuje w okresie letnim wiele różnych biotopów. Preferuje suche skaliste stoki i doliny rzeczne porośnięte z rzadka, ale o bujnej roślinności ( krzewów, turzyc i traw ). W zimie preferuje miejsca z wczesną pokrywą śnieżną ( wzgórza i niziny ). Unika miejsc wilgotnych.
rycina - leming Winogradowa ( Dicrostonyx vinogradovi )
Aktywny w ciągu całego roku i całej doby. 2 - 3 godzinne okresy aktywności są przeplatane okresami odpoczynku.
Żyje samotnie lub w niewielkich grupach rodzinnych.
Prawdopodobnie jest terytorialny, ale zakres rewirów poszczególnych osobnikow nie jest znany.
Kopie własne systemy nor i tuneli lub zajmuje opuszczone. System jest skomplikowany i może pokrywać 30 m2. Może być nawet 30 wejść do systemu. Podziemne korytarze mogą być płytko pod powierzchnią, około 25 cm od poziomu gruntu lub nawet na głębokości około 50 cm. Kompleks składa się z sieci korytarzy, komory gniazdowej, spiżarni i wc.
W okresie zimowym kopie tunele pod powierzchnią pokrywy śnieżnej ale nad zmarzniętą glebą.
Do miejsc żerowania prowadzą szlaki komunikacyjne. W celu ochronnym prowadzą one wśród naturalnych osłon.
Często kompleksy i tunele zwłaszcza zimą są wykorzystywane wspólnie z Lemmus sibiricus portenkoi.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Wielkość około 125 - 140 mm, waga około 60 gram.
Do komunikacji używa sygnałów zapachowych, dotyku, węchu, słuchu, wzroku, postawy ciała i prawdopodobnie wokalizy w momentach agresji, zagrożenia lub w czasie łączenia się podczas rui.
Odżywia sie pokarmem roślinnym. Główną część diety stanowią rośliny zielne, krzewy, różne trawy i turzyce. Od lipca lub początku sierpnia rozpoczyna gromadzenie zapasów na okres zimowy. Maksymalna ilość składowanych roślin to około 10 kg.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku. System krycia prawdopodobnie poligamiczny.
Ciąża trwa około 21 - 25 dni. Samice rodzą 1 - 2 mioty w lecie i do 5 - 6 miotów w okresie zimowym.
Mioty letnie to 5 - 6 młodych, podczas gdy w zimie to 3 - 4 młode.
Odstawienie następuje po około 15 - 20 dniach od narodzin.
Młode urodzone w okresie letnim nie rozmnażają się w lecie.
Tempo rozwoju młodych w dużym stopniu zależy od etapu cyklu populacji, szybszy w okresie niskiej gęstości osobniczej i wolniejszy w okresie wysokiej gęstości.
Dojrzałość płciową osiąga samica wieku około 1 miesiąca od narodzin a samiec w wieku 1,5 - 2 miesięcy.
Samiec nie uczestniczy w opiece nad potomstwem.
Długość życia nie jest znana ale prawdopodobnie wynosi około 12 - 18 miesięcy.
Nie opisano żadnych podgatunków.
tundra na wyspie Wrangla
Gatunek oznaczony jako nie wystarczające dane. Prawidłowa kategoria może być od nie zagrożony do zagrożenia w ramach kryterium B ( lub nawet zagrożonych, jeśli tylko zajmuje mniejszą część wyspy ).
Gatunek ma ograniczoną dystrybucję - wyspa Wrangla około 10.000 km2. Cała wyspa jest obszarem chronionym.
Populacje mają tendencję do dramatycznych wahań, jednak wydaje się iż jest to naturalny cykl życia i istnieją dowody na to, że cykle te w różnych częściach wyspy nie pokrywają się. Regularny cykl populacji wydaje się być zakłócony w ostatnich latach a populacja pozostaje niska dłużej niż zwykle.
Koniecznym jest wyjaśnienie liczby miejsc zamieszkanych przez lemingi, czy istnieje poważne rozdrobnienie populacji i czy naturalne wahania powinny być traktowane jako "skrajne wahania" ( zgodnie z definicją zawartą w Wytycznych do Czerwonej Księgi ).
Dynamikę populacji badało kilku różnych badaczy od 1964 do 1998. W tym okresie szczyty populacji miały miejsce w 1966, 1970, 1981, 1984 i 1994. W latach niskiej populacji i szczytów liczba osobników różniła się od 250 - 350 razy ( Chernyavskii i Tkachev, 1982; Dorogoi, 1987 ). Zazwyczaj niska gęstość i szczyt trwały nie dłużej niż rok, a spadek populacji i wzrost były stopniowe. Jednak od 1986 roku regularna okresowość cykli została złamana. W roku 1994 szczyt populacji był niewielki.
Okres zimy spędza wraz z Lemmus sibiricus portenkoi.
Brak poważnych zagrożeń, ale z natury swojej wrażliwy z powodu ograniczonej dystrybucji i wyraźnych wahań populacji.
Cała wyspa Wrangla stanowi State Reserve "Ostrov Vrangelya".
Potrzebne jest dalsze monitorowanie populacji w celu stwierdzenia powrotu do regularnych cyklów szczytów gęstości osobniczej lub przyczyn zmian regularności.
W niewoli - brak danych.
Lemmus sibiricus
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz