niedziela, 30 lipca 2017

Myszak kalifornijski ( Peromyscus californicus ) - grupa californicus.













Myszak kalifornijski ( Peromyscus californicus ) - ( Gambel, 1848 ) - gryzoń z nadrodziny ( Muroidea ), z rodziny chomikowatych ( Cricetidae ), z podrodziny nowików ( Neotominae ). Synonim Hesperomys californicus.

Występuje w Ameryce Północnej - U.S.A. ( środkowa i południowa Kalifornia, San Joaquin Valley ) i Meksyk ( północno-zachodnia Baja California ).

Zamieszkuje chapparal, lasy dębowe i sosnowe, zarośla szałwii przybrzeżnej i wawrzynów, lasy liściaste od poziomu morza do 2440 m n.p.m.

myszak kalifornijski ( Peromyscus californicus )

Aktywny w ciągu całego roku, głównie w godzinach nocnych. Szczyt aktywności przed zmierzchem i przed świtem.
Żyje w monogamicznych parach, tworząc niewielkie grupy rodzinne w okresie odchowu młodych.
Nie jest dobrym kopaczem, ale niekiedy kopie własne nory w odpowiednim gruncie. Na kryjówki wykorzystuje naturalne schronienia : zagłębienia wśród korzeni drzew, szczeliny skalne oraz opuszczone nory innych gatunków. Wykorzystuje też rumowiska nowika ciemnostopego ( Neotoma fuscipes ). Często eksmituje jego właściciela.
Buduje kuliste gniazdo z suchych traw, roślin zielnych czy patyków, które wyściela delikatną trawą. Zwykle samica aktywnie broni gniazda przed osobnikami swojego gatunku tej samej płci. 
Jest terytorialny, ale zakresy rewirów par są nieznane.  
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Peromyscus californicus jest największym gatunkiem w swoim rodzaju. 
Długość całkowita wynosi 220 - 285 mm, z długość ogona około 117 - 156 mm. Jest wyraźnie dwukolorowy. Dorosłe osobniki mają żółtawo-brązowe lub szare zmieszane z czarnymi grzbiety, ich spód i stopy są białe. Wiele osobników ma wyraźną plamkę na gardle i wyraźną linię boczną, oddzielającą grzbiet od brzusznej strony w okolicy barkowej, czasami rozciągającą się do uda. Młode osobniki są szare na wierzchu z białym spodem. Ogon pasuje do grzbietowej barwy i nie jest ostro dwukolorowy. Uszy są duże, długości 20 - 25 mm. Waga : od 33,2 do 54,4 g.
Gatunek jest doskonałym wspinaczem i często znajduje się na drzewach lub krzewach. Dorosłe osobniki prowadzą dość osiadły tryb życia, spędzając dużo czasu na grzbiecie pod opadającymi gałęziami lub gruzami, na drzewach lub w zagłębieniach innych gryzoni. 
Do komunikacji wykorzystuje sygnały chemiczne, węch, wzrok, słuch, dotyk i postawę ciała. Prawdopodobnie używa też wokalizy ale nie jest to do końca pewne.
Jest głównie roślinożerny. Stawonogi stanowią niewielki procent ich diety, gdyż nie są aktywnymi myśliwymi. Zjada głównie nasiona wawrzynu kalifornijskiego ( Umbellularia californica ), ale w skład jego diety wchodzą też inne nasiona, owoce i jagody, żołędzie, rośliny zielne i trawy. Woda jest najprawdopodobniej otrzymywana z pożywienia, które zjada. Peromyscus californicus nie jest tak dobry w ochronie wody, jak inne gatunki z tego rodzaju ( Meritt 1974 ). 
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku ale głównie od marca do września. System krycia monogamiczny.
Długość ciąży wynosi od 30 do 33 dni. Samica rodzi od 1 do 3 młodych w miocie ( średnia wielkość miotu wynosi 2 ), przy niewielkim wzroście wielkości miotu z wiekiem samicy. 3 - 4 mioty w sezonie ( w laboratorium do 6 ). W porównaniu z innymi gatunkami Peromyscus, młody Peromyscus californicus jest dość dojrzały, chociaż odstawienie od piersi nie jest zakończone przed upływem około 5 tygodni. Samiec uczestniczy w opiece nad potomstwem chroniąc gniazdo i samicę.
W wieku około 11 tygodni samice osiągają dojrzałość płciową a samce nawet dłużej. Młode samice rozpraszają się dalej niż samce, aby ustalić swoje rewiry jako dorosłe osobniki. Jest to niezwykła cecha tego gatunku.
Gatunek żyje zazwyczaj od 9 do 18 miesięcy. 

nowik ciemnostopy ( Neotoma fuscipes ) - gospodarz rumowisk, które zamieszkuje również myszak kalifornijski 

rumowisko Neotoma fuscipes   

Opisane podgatunki :
- Peromyscus californicus benitoensis - Grinnell i Orr, 1934 - U.S.A. ( Kalifornia - Salinas Valley, Coast Ranges, San Benito County, Cook Post Office, Bear Valley, San Luis Obispo County )
- Peromyscus californicus californicus - ( Gambel, 1848 ) - U.S.A. ( Kalifornia - Monterey County, regio przybrzeżny nad San Francisco Bay, Santa Barbara County )
- Peromyscus californicus insignis - Rhoads, 1895 - U.S.A. ( Kalifornia - Ventura County, Santa Barbara County, San Quintin, góry San Bernardino, góry San Jacinto ) i Meksyk ( północna Baja California - Sierra Juarez, Sierra San Pedro Martir ) - synonim Peromyscus insignis - uznawany jako synonim Peromyscus megalops - odrębny gatunek w starej taksonomii 
- Peromyscus californicus mariposae - Grinnell i Orr, 1934 - U.S.A. ( Kalifornia - południowa Sierra Nevada, północno-zachodnia Mariposa County, El Portal, Kern County )
- Peromyscus californicus parasiticus - Baird, ex Cooper, 1858 - U.S.A. ( środkowo-zachodnia Kalifornia - Golden Gate i San Francisco Bay, Santa Cruz County, Contra Costa, Alameda, Santa Clara County ) - synonim Peromyscus parasiticus - uznawany za odrębny w innej taksonomii

czaszka - Peromyscus californicus benitoensis 

Gatunek uznawany jako najmniejszych obaw z uwagi na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji i brak wyraźnych zagrożeń dla gatunku jako całości. Istnieje małe prawdopodobieństwo szybkiego spadku populacji aby kwalifikować gatunek w bardziej zagrożonych kategoriach.
Jego populacje są niskie ale stabilne. Gęstość osobnicza w zależności od siedliska i sezonu wynosi do 104 osobników/ha.
Czynnikiem ograniczającym jego mały zasięg geograficzny może być potrzeba naturalnie występujących otworów o odpowiedniej wielkości dla tych większych gryzoni ( Grinnell i Orr 1934 ). Współwystępowanie rumowisk Neotoma fuscipes i związek dystrybucyjny z kompleksem wawrzynów ( Umbellularia californica ) w Kalifornii zostały również uznane za potencjalne czynniki ograniczające ( Meritt 1974 ), chociaż nie ma bezpośredniego dowodu na to, że jest on istotny ( Grinnell i Orr, 1934, Meritt, 1974, Merritt, 1999 ). 
Peromyscus californicus jest ważną bazą diety dla wielu drapieżników na całym obszarze jego dystrybucji. 
Podobnie jak inni członkowie Peromyscus, gatunek może przenosić hantawirusa.
W chwili obecnej nie są znane żadne większe zagrożenia dla gatunku jako całości.
Nie jest objęty żadnymi działaniami ochronnymi.
Brak danych czy występuje na obszarach chronionych w swoim zakresie.

Peromyscus californicus - osobnik dorosły

Peromyscus californicus - para w hodowli 

W niewoli.
W hodowli laboratoryjnej, wiwaryjnej rzadziej amatorskiej.
Do 6 miotów w ciągu roku. 


Peromyscus californicus - Bronx Zoo

wawrzyn kalifornijski ( Umbellularia californica )
















Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz


KRS 0000069730