Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej ( w Stanach Zjednoczonych i Meksyku ).
Gatunki przeważnie prowadzą samotniczy tryb życia. Łączenie w pary następuje w okresie rui. Agresywnie utrzymują terytorium.
Samce z reguły mają większe rewiry niż samice. Wielkość zakresu jest proporcjonalna do gęstości osobniczej na danym obszarze.
Udokumentowano również konkurencję o żywność.
Aktywne są w porze nocnej, przez większą część roku oprócz późnej jesieni i wczesnej wiosny. Pod ziemią aktywność i estywacja związana jest z okresami zimnej pogody, wraz ze wzrostem temperatury otoczenia nad powierzchnią gruntu, któremu towarzyszy wzrost aktywności. Latem od 30 do 40% czasu spędzają się na powierzchni ziemi. Cykle codzienne obejmują wybuchy aktywności krótko po zachodzie słońca trwające 2 godziny, po których następuje zaprzestanie aktywności po 6 godzinach po zachodzie słońca.
Nory wykopują w żwirowych lub skalistych brzegach lub u podstawy krzewów.
Członkowie tego rodzaju mają rozmiary od 80 do 125 mm ( głowa i tułów ) i ważą 15 – 47 gramów ( Nowak, 1999 ).
Długość ciała ( bez ogona ) 67 – 115 mm, długość ogona 77 – 143 mm, długość ucha 7 – 13 mm, długość tylnej stopy 21 – 27 mm; masa ciała 11 – 47 g
W przeciwieństwie do szczuroskoczników ( Perognathus ), większość gatunków z rodzaju Chaetodipus ma ostrą sierść, a u niektórych graniczy ona z kolczastymi włosami.
Występują zwykle w suchych siedliskach, gdzie żywią się nasionami, roślinnością i owadami ( Nowak, 1999 ).
Gatunki posiadają kieszenie policzkowe do przenoszenia pokarmu. Składowanie i przechowywanie pokarmu w norze jest powszechne w tym rodzaju.
Wodę pozyskują z pożywienia, głównie roślin zielnych i ich części.
Samice rodzą miot 2 - 9 młodych po okresie ciąży krótszym niż miesiąc. Najdłuższa zarejestrowana żywotność wynosi 8 lat i 4 miesiące ( Nowak, 1999 ). Długość życia w warunkach naturalnych 2 do 3 lat.
Rodzaj może być rezerwuarem chorób odzwierzęcych.
Do niedawna gatunki określano jako szczuroskocznik (Perognathus).
Hafner zasugerował, że na podstawie cech morfologicznych i innych, zasługuje podrodzaj chomikomyszka ( Chaetodipus ) do pełnego statusu rodzajowego ( Hafner, 1983 ).
Gatunki oznaczone jako najmniejszej troski LC.
Rząd : Rodentia - gryzonie
Podrząd : Castorimorpha - bobrokształtne
Rodzina : Heteromyidae - karłomyszowate
Podrodzina : Perognathinae - szczuroskoczniki
Rodzaj : Chaetodipus Merriam, 1889
Przegląd gatunków :
Chaetodipus hispidus Baird 1858 - chomikomyszka kłująca
Chaetodipus formosus Merriam 1889 - chomikomyszka ogoniasta
Chaetodipus baileyi Merriam 1889 - chomikomyszka arizońska
Chaetodipus rudinoris Elliot 1903 - chomikomyszka półwyspowa
Chaetodipus spinatus Merriam 1889 - chomikomyszka kolczasta
Chaetodipus californicus Merriam 1889 - chomikomyszka kalifornijska
Chaetodipus fallax Merriam 1889 - chomikomyszka zaroślowa
Chaetodipus arenarius Merriam 1889 - chomikomyszka mała
Chaetodipus ammophilus Osgood 1907 - chomikomyszka zwinna – takson wyodrębniony ostatnio z Chaetodipus arenarius
Chaetodipus siccus Osgood 1907 - takson wyodrębniony ostatnio z Chaetodipus arenarius
Chaetodipus penicillatus Woodhouse 1852 - chomikomyszka pędzelkowata
Chaetodipus eremicus Mearns 1898 - chomikomyszka pustynna
Chaetodipus pernix J.A.Allen 1898 - chomikomyszka opuncjowa
Chaetodipus intermedius Merriam 1889 - chomikomyszka skalna
Chaetodipus nelsoni Merriam 1894 - chomikomyszka kamienista
Chaetodipus lineatus Dalquest 1951 - chomikomyszka prążkowana
Chaetodipus goldmani Osgood 1900 - chomikomyszka piaskowa
Chaetodipus artus Osgood 1900 - chomikomyszka wąskogłowa
Chaetodipus dalquesti Roth 1976 - uznawany jako synonim Chaetodipus ammophilus
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz