Do rodzaju Pseudohydromys należą rzadkie i mało znane gatunki gryzoni. Część z nich została nie dawno opisana.
Synonimy : Mayermys - Laurie & Hill, 1954; Neohydromys - Laurie, 1952;
Pseudohydromys ellermani - Laurie i Hill, 1954 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae. Synonim Mayermys ellermani.
Występuje na Nowej Gwinei ( od obszaru Jeziora Habbema w Indonezji na zachodzie do Milne Bay w Papui Nowej Gwinei ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje wilgotny górski las deszczowy na wysokości 1200 - 3000 m n.p.m.
Pseudohydromys ellermani - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że kryjówki ma wśród powalonych drzew.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony, mimo że jest znany jedynie z kilku osobników. Jednak wydaje się, że ma szeroką dystrybucję i jest małe prawdopodobieństwo aby nastąpił spadek populacji aby kwalifikować gatunek w bardziej zagrożonych kategoriach.
Dawniej w rodzaju Mayermys.
Jego rzadka rejestracja może wynikać z tego, że rzadką chwyta się w pułapki.
Uznaje się, że brak jest widocznych zagrożeń gdyż nie stanowi zwierzyny łownej jako niewielki ssak.
Zagrożenie może stanowić wyręb lasu i związana z tym utrata siedlisk.
Prawdopodobnie jest obecny w Lorentz National Park (Indonezja).
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, obfitości, trendów i stanu populacji, siedlisk, zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys germani - Helgen, 2005 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae. Synonim Mayermys germani.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - Agaun, Milne Bay Province ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 1300 m n.p.m.
Pseudohydromys germani - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że odżywia się owadami i prawdopodobnie specjalizuje się w zjadaniu robaków.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za brak dostatecznych danych ze względu, że nie dawno go opisano i jest znany jedynie z jednej próbki.
Wcześniej był uważany za część Mayermys ellermani, jednak oba gatunki zostały przeniesione do rodzaju Pseudohydromys.
Jego zasięg może być ograniczony do gór południowo-wschodniej Papui Nowej Gwinei. Może też być zależny od dojrzałego lasu.
Brak rejestracji z obszarów chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, siedlisk, dystrybucji, obfitości, stanu i trendów populacji, zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys fuscus - Laurie, 1952 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae. Synonim Neohydromys fuscus.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - Mount Wilhelm, Mount Erimbari, Mount Kaindi i Lake Louise ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 2350 - 3100 m n.p.m.
Pseudohydromys fuscus - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że preferuje obszary z gęstymi paprociami, wysokimi trawami oraz mchem pokrywającym duże połacie gleby.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu, że wydaje się iż jest dość powszechny i jest małe prawdopodobieństwo spadku aby kwalifikować go w bardziej zagrożonych kategoriach.
Gatunek ten został włączony do rodzaju Neohydromys przez niektórych autorów ( np. Flannery 1995 ).
Obecnie brak jest większych zagrożeń dla gatunku, jednak w przyszłości zmiany klimatu mogą powodować wzrost pożarów co może stanowić zagrożenie.
Brak rejestracji z obszarów chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, dystrybucji, obfitości, stanu i trendów populacji, siedlisk, zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys berniceae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - północny stok Mt. Simpson, Owen Stanley Range, Maneau, Milne Bay ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje wyżynne i górskie wilgotne deszczowe lasy na wysokości 590 –1,570 m n.p.m.
Pseudohydromys berniceae - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że jest to najmniejszy przedstawiciel rodzaju Pseudohydromys.
Ubarwiony jest ciemnoszaro do brązowego zarówno na grzbiecie jak i na brzuchu. Jego futerko jest krótsze niż u innych gatunków, mierząc tylko około 5 mm długości od połowy pleców. Ogon jest proporcjonalnie dłuższy niż u innych gatunków z tego rodzaju, co zakłada tryb życia lądowy. Końcówka ogona jest biała.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za brak dostatecznych danych ze względu, że został nie dawno opisany. Zakłada się, że jest dość powszechny.
Nazwę berniceae nadano w uznaniu pomocy zbiorowej i życzliwości personelu naukowego P. Bernice z Bishop Museum z Honolulu na Hawajach.
Typ to dorosły samiec (BBM-NG 104864) zebrany 24 października 1975 przez AB Mirza (Helgen & Helgen, 2009). Holotyp ( samica dorosła BBM-NG 184489) zebrany 25 lutego 2003 przez F . Kraus, dwa paratypy (samice prawie dorosłe BBM-NG 184490; niedojrzałe samice, BBM-NG 184491) zebrane na południowo-wschodnim zboczu Mt. Pekopekowana oraz z Wailahabahaba Creek 12 - 15 maja F. Kraus; trzy dodatkowe próbki (obecnie niezarejestrowane w BBM-NG) zebrano na Mt. Obree przez F. Kraus w styczniu 2004 r. Samica holotyp (BBM-NG 184489) była w ciąży, kiedy została złapana i miała powiększone sutki oraz dwa dobrze rozwinięte zarodki.
Wszystkie znane okazy zostały złapane za pomocą pułapek wzdłuż linii, tzw. dryf-pułapek przeznaczonych dla gadów i płazów.
Brak rejestracji z obszarów chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, siedlisk, ewentualnych zagrożeń, stanu, obfitości i trendów populacji.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys carlae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - Madang Province, Teptep, Finisterre Range, Półwysep Huon, Morobe Province ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 2560 - 3000 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo że, różni się od innych gatunków z grupy P. ellermani ( P. ellermani, P. germani i P. pumehanae ) ma proporcjonalnie krótszy ogon, który nie posiada kontrastującej kolorystycznie końcówki. Jest on podobny do P. ellermani w ogólnej masie ciała. Jednak jest znacznie mniej masywny niż zarówno P. germani jak i P. pumehanae. Futro ma miękkie, gęste, i ciemnoszarą sierść na grzbiecie i na brzuchu.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za brak dostatecznych danych ze względu, że został nie dawno opisany.
Holotyp dorosły samiec (BBM-NG 104864) zebrany na wysokości 2560 m n.p.m. w Teptep a paratypy (dorosłe samce BBM-NG 104996, BBM-NG 104895) zebrano 3 km na północny-zachód od Teptep ( 3000 m n.p.m.) 23 listopada 1975 przez AB Mirza.
Nazwę carlae zawdzięcza Carli Kishinami z Bishop Museum z Honolulu na Hawajach.
Trzy znane okazy zostały schwytane za pomocą tzw. snap-pułapek.
Wydaje się, że gatunek ma ograniczoną dystrybucję.
Niszczenie siedlisk może być powodem do niepokoju o gatunek.
Nie wiadomo czy zamieszkuje obszary chronione.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące dystrybucji, obfitości, stanu i trendów populacji, biologii, ekologii, siedlisk i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys eleanorae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - Płaskowyż Centralny, Bismarck Range, Mt Hagen Range ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje wilgotny górski deszczowy las na wysokości 2440 - 3050 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że w wyglądzie jest nieco podobny do P.murinus, jednak można go łatwo odróżnić. Jego futro jest jaśniejsze osiągając szary kolor na grzbiecie, brak jest widocznych bladych znaczeń na zadzie oraz ma krótszy ogon. Posiada białą końcówkę ogona o 9 - 10 mm długości.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek oznaczony jako nie wystarczające dane ze względu na nie dawne opisanie.
Holotyp dorosły samiec ( BMNH 50,1734 ) został zebrany z wysokości 2740 -3050 m n.p.m., 13 maja 1949 przez F. Fred-Shaw Mayer ( Helgen & Helgen, 2009 ). Paratypy zebrano na wysokości pomiędzy 2440 m n.p.m. a 2740 m n.p.m.
Nazwę eleanorae nadano na cześć Eleanor Mary Ord Laurie, byłej szefowej sekcji Mammal w British Museum, Londyn, która przyczyniła się do poznania i zrozumienia ssaków w całym regionie nowogwinejskim.
Badania próbek w muzeach wykazały, że są nie mniej niż cztery gatunki bardzo do siebie podobne. Te zbliżone gatunki występują powyżej 2000 m n.p.m., w centralnej części kraju. Są to Pseudohydromys murinus, Pseudohydromys fuscus, Pseudohydromys ellermani i Pseudohydromys eleanorae.
Gatunek wydaje się dość powszechny po mimo, że nie został zebrany od prawie 6o lat w wyniku ostatnich badań terenowych w tym regionie. Badania są tam prowadzone systematycznie, jednak w żadną ze stosowanych pułapek nie schwytano Pseudohydromys eleanorae. W chwili obecnej brak jest powodu aby wyrażać obawy o stan tego gatunku.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Potrzebne są dalsze badania terenowe w obszarach potwierdzonego występowania gatunku. Również potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, stanu i trendów populacji, jej obfitości, siedlisk i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys murinus - Rümmler, 1934 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( od obszaru Góry Wilhelma na zachodzie do obszaru Wau na wschodzie, a także w regionie Milne Bay na południowym wschodzie ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 2100 - 3400 m n.p.m.
Pseudohydromys murinus - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że ubarwiony jest na grzbiecie brązowo do ciemnego brązu. Jego futerko jest bardziej wełniste niż innych blisko zpokrewnionych gatunków. Posiada jasne znaczenia na zadzie, często są to nakrapiane białe plamy. Ogon jest ubarwiony ciemnobrązowo.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na duże prawdopodobieństwo dużych populacji, brak widocznych zagrożeń w chwili obecnej oraz małe prawdopodobieństwo spadku aby kwalifikować go w bardziej zagrożonych kategoriach.
Dawniej stanowił konglomerat czterech pokrewnych gatunków.
Obecnie trzy z nich zostały nie dawno opisane przez Helgen.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, dystrybucji, obfitości, stanu i trendów populacji, wymagań siedliskowych i możliwych zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys occidentalis - Tate, 1951 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( zachodnia Nowa Gwinea - region Jeziora Habbema i zbocza Mount Wilhelmina, w Prowincji Papua / Indonezja /, Star Mtns, Victor Emmanuel Range w Papui Nowej Gwinei ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 2800 - 3600 m n.p.m.
Pseudohydromys occidentalis - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za niewystarczające dane ze względu na brak dokładnych informacji na temat jego dystrybucji. Wydaje się, że ma ograniczony zakres występowania.
Znane są dwie subpopulacje: zachodnia z regionu Jeziora Habbema i stoków Góry Wilhelmina oraz wschodnia z regionu Gór Gwiaździstych i Victor Emmanuel Range.
Obecnie nie są znane żadne poważne zagrożenia dla tych subpopulacji ale dalsze informacje na temat zasięgu, stanu populacji i ewentualnych zagrożeń są potrzebne.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Istnieje nieopisany gatunek z Gór Gwiezdnych ( Telefomin ), który został pomylony z tym gatunkiem.
Wydaje się, że gatunek jest dość podatny na ataki drapieżników ( zdziczałe psy ). Zwiększona liczba pożarów w wyniku skutków globalnego ocieplenia może stanowić zagrożenie w przyszłości.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące taksonomii, dystrybucji, obfitości populacji, biologii, ekologii i zagrożeń dla tego gatunku.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys patriciae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( zachodnia Nowa Gwinea - region Jeziora Habbema i Snow Mts w Prowincji Papua / Indonezja / ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje górski wilgotny deszczowy las na wysokości 2800 m n.p.m.
Pseudohydromys patriciae - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadoma na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że ubarwienie na grzbiecie jest od jasnoszarego do brązowego. Nie posiada białych lub blado-szarych znaczeń czy plam na zadzie, jest ubarwieniem zbliżony do P. ellermani. Pseudohydromys patriciae ma czyste białe znaczenia na klatce piersiowej i ma blady brzuch, które rozciągają się z przodu w wąskiej linii środkowej od podstawy gardła na piersi i brzuchu, aby zakończyć się w pachwinie. Ogon jest relatywnie krótszy u P. patriciae niż u pozostałych kongenerów oprócz P. fuscus. Ogon jest dość blady, ale nadal pokazuje słabe nakrapiania na całej swojej długości.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie dostateczne dane ze względu na nie dawne opisanie.
Nazwę patriciae zawdzięcza badaczce Patricii A. Woolley z La Trobe University w Melbourne ( Australia ) autorytetu w dziedzinie ssaków Nowej Gwinei i kolektorce holotypu i paratypu gatunku.
Opisany przez Brass (1941) podczas III wyprawy Archbolda do Nowej Gwinei w latach 1938/39.
Gatunek znany jest tylko z holotypu i paratypu ( dorosłe samice; PM M26882 ) zebranych w dniach 19-21 września 1988 przez P.A. Woolley.
Wydaje się być dość rzadki lub pomijany w okolicach Jeziora Habbema.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące stanu i trendów populacji, biologii, ekologii, wymagań siedliskowych i ewentualnych zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys pumehanae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( południowo-środkowa Papua Nowa Gwinea, Mt. Bosavi ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje wilgotny deszczowy górski las na wysokości 2100 m n.p.m.
Pseudohydromys pumehanae - okaz muzealny
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznany jako nie wystarczające dane ze względu na nie dawne opisanie.
Nazwę pumehanae zawdzięcza Kathleen Pumehana Imada z Bishop Museum z Honolulu na Hawajach.
Holotyp został zebrany na Mt. Bosavi, dorosła samica ( BBM-NG 103485 ) w dniu 03 lipca 1973 przez AB Mirza ( Helgen & Helgen, 2009 ). Dwie dodatkowe próbki zebrano na wschodnim stoku Mt. Karimui na wysokości 1550 m n.p.m. Są to dwa dorosłe samce ( PM M14827, PM M15324 ) wstępnie zidentyfikowane jako P. pumehanae. Próbki pobrał KP Aplin w dniu 27. 05. 1984 roku.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące biologii, ekologii, stanu i trendów populacji, wymagań siedliskowych i ewentualnych zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys sandrae - Helgen & Helgen, 2009 - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae.
Występuje na Nowej Gwinei ( Papua Nowa Gwinea - Namosado, Mt. Sisa, Centralna Cordillera, Kikori River Basin, Southern Highlands Province ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje nizinny i wyżynny wilgotny las deszczowy na wysokości 800 - 850 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Wiadomo, że jest to średniej wielkości Pseudohydromys noszący cechy charakterystyczne dla grupy gatunków occidentalis, prawdopodobnie najbardziej pokrewny z P. musseri. Całkowicie biały spód tego gatunku jest unikalny w rodzaju. W wielkości ciała jest prawie równy z P. occidentalis, P. musseri, P. fuscus, ale większy niż członkowie grupy murinus.
Ubarwienie grzbietu i boków jest szaro-brązowe. Sierść ma krótką na całym ciele.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie wystarczające dane ze względu na nie dawne opisanie.
Nazwę sandrae zawdzięcza Sandrze Ingleby z sekcji ssaków Muzeum Australijskiego z Sydney ( Australia ).
Holotyp to dorosły samiec ( PM M14168 ) zebrany 27 września 1979 przez P. Dwyer ( Helgen & Helgen, 2009 ).
Gatunek może się specjalizować w występowaniu na niższych wysokościach w przeciwieństwie do innych gatunków rodzaju.
Mt Sisa jest jednym z najbardziej kompleksowo zinwentaryzowanych miejsc dla gryzoni w Nowej Gwinei. Dziwne jest, że żadne inne okazy nie zostały zebrane na przestrzeni lat, mimo prac w terenie tam prowadzonych. Sugeruje to, że gatunek może być naturalnie rzadki lub wyjątkowo trudny do schwytania w pułapki przez przystawki odłowu lub długoterminowe pułapki. Wysiłki schwytania w odpowiednich obszarach leśnych na zboczach wzgórz wzdłuż Cordillera, mogą przynieść odpowiedź do dotyczącą pozornej rzadkości tego gatunku.
Na tym etapie nie ma powodów do wyrażania jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stanu tego gatunku.
Nie wiadomo czy występuje w obszarach chronionych.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące stanu i trendów populacji, dystrybucji, biologii, ekologii, wymagań siedliskowych i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Pseudohydromys musseri - ( Flannery, 1989 ) - gryzoń z podrzędu Myomorpha, z nadrodziny Muroidea, z rodziny Muridae, z podrodziny Murinae. Synonim Microhydromys musseri Flannery, 1989.
Występuje na Nowej Gwinei ( góra Somoro, w Górach Torricelli - Papua Nowa Gwinea ). Endemit dla Nowej Gwinei.
Zamieszkuje deszczowy tropikalny górski las na wysokości 1350 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany.
Nie wiele wiadomo na temat biologii, ekologii i sposobu życia tego gatunku.
Ubarwieniem i wielkością pokrewny do Pseudohydromys sandrae. Ma podobnie jak pokrewny gatunek krótki owłosienie.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek uznawany za nie wystarczające dane ze względu na brak aktualnych informacji o zasięgu, stanie i trendach populacji, zagrożeniach czy ekologii.
Uważa się, że ma ograniczony zakres gdyż znany jest jedynie z kolekcji z Mt. Somoro z 1972 roku.
Holotyp został zebrany na górze Somoro na wysokości 1350 m n.p.m. przez Guy Musser w roku 1972. Okaz został schwytany w pułapkę zatrzaskową.
Na cześć właśnie Guy Mussera została nadana naukowa nazwa musseri.
Opisany przez Flannery jako Microhydromys musseri.
Uważa się, że gatunek jest bardzo trudny do schwytania w pułapki.
Zagrożeniem w przyszłości mogą być zdarzenia stochastyczne.
Brak wiedzy czy gatunek może występować w dowolnym obszarze chronionym.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące zagrożeń, biologii, ekologii, stanu i trendów populacji, siedlisk, dystrybucji.
W niewoli - brak danych.
Opracowano na podstawie :
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
