Beszamel i spółka bez ograniczeń: czerwca 2019

sobota, 29 czerwca 2019

1 lipca - Światowy Dzień Psa.

Sasza

Bimberek

Kora

Tina

Kora

Tina

Sasza

Lolek

Bimberek i Sasza

Sasza

czwartek, 27 czerwca 2019

Jak wynika z badań zmiany klimatyczne mogą sprawić, że huragany i cyklony będą bardziej zabójcze.

Zmiany klimatu sprawiają, że huragany i cyklony będą bardziej zabójcze dla ludzi.

Gianluca Cerullo w dniu 16 maja 2019 r.

- Nowe badania sugerują, że tropikalne cyklony mogą stać się bardziej śmiertelne pod wpływem zmian klimatu.
- Według symulowanych szacunków śmiertelności sztormowej w Meksyku, zgony związane z burzą mają wzrosnąć w ramach pięciu z sześciu modeli zmian klimatu, w jednym przypadku aż o 52 %.
- W jednym scenariuszu klimatycznym śmiertelność związana z burzą może się zmniejszyć, jeśli burze przeważą nad wzrostem intensywności burz.
- Kraje rozwijające się są szczególnie narażone na cyklony zaostrzone przez zmiany klimatu spowodowane ubóstwem i słabą koordynacją rządu.

zdjęcie satelitarne - huraganu Florence zbliżającego się do U.S.A.

Tygodnie po śmiertelnym cyklonie Idai przedzierającym się przez Malawi, Zimbabwe i Mozambik, ludzkie żniwa wciąż jest liczone. Całe społeczności pozostają zatopione, ponad tysiąc osób straciło życie - ponad 600, gdzie burza uderzyła najmocniej w przybrzeżne miasto Mozambiku - Beira i wybuchy cholery nadal dostarczają świeżej nędzy setkom rodzin. Z ponad 3 milionami ludzi żyjących do tej pory, tropikalny cyklon jest jednym z najbardziej niszczycielskich, jakie kiedykolwiek dotknęły półkulę południową. Ale czy to tylko więcej tego, czego możemy się spodziewać od ciepłego klimatu? Nowe badania sugerują, że cyklon Idai może być przyszłością, ponieważ burze tropikalne potencjalnie stają się bardziej śmiertelne z powodu pogarszającej się zmiany klimatu.

„Cyklon Idai to kolejny tragiczny przykład destrukcyjnego potencjału wichur. Katastrofy te mogą być szczególnie niszczycielskie w krajach rozwijających się, gdzie infrastruktura i potencjał państwa są najsłabsze ”, - mówi Todd Pugatch, profesor ekonomii na Uniwersytecie Stanowym w Oregon i autor nowych badań opublikowanych w czasopiśmie World Development.

Burze tropikalne zaczynają się, gdy szalone szybkie wiatry i wilgoć wirują wokół niskociśnieniowych kieszeni powietrznych nad gorącymi wodami oceanu. To, jak nazywają się te burze, zależy od tego, gdzie one się tworzą: huragany nad północnym Atlantykiem i północno-wschodnim Pacyfikiem, cyklony nad południowym Pacyfikiem i Oceanem Indyjskim.

zdjęcie satelitarne - formowanie się huraganu nad Atlantykiem

Już teraz te burze oceaniczne powodują niewypowiedziane cierpienie, gdy dochodzą do stałego lądu. Jednak według badań Pugatcha, w wyniku globalnego ocieplenia mogą one stać się jeszcze bardziej śmiertelne dla ludzi w krajach rozwijających się, a liczba zgonów związanych z burzami wzrasta nawet o 52 %.
Aby zbadać powiązanie między śmiertelnością związaną z burzą a zmianami klimatu, Pugatch połączył przyszłe prognozy wzorców sztormowych z istniejącymi modelami zmian klimatu z własnymi prognozami wielkości śmierci ludzi. Wyprowadził z 22 lat historycznych rekordów śmierci w Meksyku, kraju rozwijającym się, który wyróżnia się wysoką jakością prowadzenia dokumentacji.
„Nie korzystałem z doniesień rządowych ani medialnych o zgonach związanych z burzami, ponieważ mogą one być stronnicze, aby przyciągnąć dodatkowe przepływy pomocy lub sprawić, by władze stały się bardziej kompetentne” - mówi Pugatch.
Zamiast tego spojrzał wstecz na miesięczne dane pogodowe w latach 1990 – 2011, aby określić, w jaki sposób dotkliwość burzy zmieniała się w tym czasie w Meksyku. Tam, gdzie odnotowano miesięczne zgony przekraczające normy historyczne dla danego stanu meksykańskiego, jego model przypisywał te dodatkowe zgony burzom.
W sumie Pugatch szacuje, że 1 598 zgonów zostało spowodowanych przez burze w Meksyku w ciągu 22 lat okresu badania - około 600 zgonów więcej niż zgłoszono w Międzynarodowej Bazie Danych Katastrof w tym samym czasie. To, czy naukowcy czy agencje rozwoju mogą winić burzę za konkretną śmierć, nie zawsze jest prostym problemem. Pugatch twierdzi, że uważa, iż rozbieżność między jego i poprzednimi szacunkami śmiertelności może wynikać z tego, że inni nie biorą pod uwagę zgonów spowodowanych mniejszymi burzami lub śmierci pośredniej, takich jak te, które powstają, gdy burze pogarszają wcześniej istniejące schorzenia.

zdjęcie satelitarne - formowania się huraganu

Jednak w pięciu z sześciu symulowanych scenariuszy zmian klimatu liczba zgonów związanych z burzami byłaby jeszcze większa. Według modeli Pugatcha najbardziej niszczycielska strata byłaby spowodowana wzrostem prędkości wiatru o 10 % bez zmiany historycznych częstotliwości sztormowych - scenariusz klimatyczny, który zabiłby 832 dodatkowych ludzi w Meksyku w latach 1990 – 2011.

„To jest alarmująca zmiana”, - powiedział James Kossin, klimatolog z National Oceanic and Atmospheric Administration ( NOAA ), o wynikach Pugatcha. „Ilościowe określenie powiązań między możliwymi przyszłymi zmianami częstotliwości i intensywności huraganów a wskaźnikami śmiertelności ma zasadnicze znaczenie i ta praca przynosi dobre postępy w realizacji tego celu”.
Kossin, który nie brał udziału w tym konkretnym badaniu, przeprowadził wiele badań badających, w jaki sposób tropikalne cyklony będą reagować na zmiany klimatu. Jego praca pokazała, że cyklony już zaczęły zwalniać w odpowiedzi na globalne ocieplenie, wyrzucają więcej opadów deszczu, dłuższe jest burzenie budynków przy silnych wiatrach.
„Wszystkie zagrożenia związane z huraganami będą trwać dłużej, jeśli poruszają się wolniej, a to nie jest dobra rzecz” - mówi Kossin. „Huragany Harvey w Teksasie i Florencja w Północnej Karolinie, a ostatnio Cyklon Idai w Mozambiku były powolnymi ruchami i spowodowały z tego powodu katastrofalne powodzie na lądzie”.
„Jesteśmy nieco mniej pewni, że intensywność huraganów wzrośnie, a oczekiwany rozmiar jest stosunkowo niewielki”, - mówi ekspert ds. Huraganów Tom Knutson z NOAA, dodając, że wzrost temperatury o 2 stopnie Celsjusza ( 3,6 stopni Fahrenheita ) prawdopodobnie prowadzi do około 5 % wzrostu średnich intensywności huraganów.

„Przyszłe zmiany częstotliwości cyklonów tropikalnych są znacznie bardziej niepewne”, - mówi Knutson. Modele klimatyczne sugerują, że na całym świecie huragany mogą stać się mniej powszechne w ociepleniu klimatu, ale proporcja najbardziej niszczycielskich huraganów - tych, które osiągają kategorię 4 lub 5 w intensywności - ma wzrosnąć.
Symulując śmiertelność w różnych realistycznych scenariuszach zmian klimatu, szacunki Pugatcha dostarczają szeregu wątków, w jaki sposób globalne ocieplenie może wpłynąć na podstawowe zdolności ludzi do przetrwania. W jednym ze swoich modeli zgony związane z burzami rzeczywiście spadły o 10 % - ale zdarzyłoby się to tylko wtedy, gdy zmniejszenie liczby burz przeważa nad wzrostem dotkliwości wiatru. W innym, gdzie symulowano burze, by stały się tylko o jedną dwudziestą cięższe, i bez żadnego zwiększenia częstotliwości, liczba śmierci nadal wzrośnie o około 400 osób.

„To jest dobrym i przejrzystym sposobem dostarczenia tych informacji”, - mówi Kossin, dodając, że „jeśli ryzyko śmiertelności wzrasta, jest to ważne wezwanie do działania”.
Globalne próby powstrzymania wzrostu temperatury poprzez zatrzymanie spalania węgla, pozostawienie paliw kopalnych zakopanych w ziemi lub promowanie wysiłków związanych z wychwytywaniem dwutlenku węgla w atmosferze mogłyby ograniczyć spustoszenie spowodowane przez przyszłe burze tropikalne.
Poza koniecznością szybkiego ograniczenia emisji, rządy i agencje międzynarodowe mogą podjąć działania przygotowawcze w celu zwiększenia odporności i odporności społeczeństw na wstrząsy.
„Dokładne prognozowanie nadchodzących torów sztormowych, w połączeniu z rozsądnym wykorzystaniem ewakuacji przez decydentów, może pomóc w złagodzeniu śmierci spowodowanej przez przyszłe burze w wyniku zmian klimatycznych” - napisał Pugatch w swoim artykule.
Niestety, podstępny koktajl ubóstwa i słabej koordynacji rządowej pozostawia kraje rozwijające się najmniej przygotowane i narażone na największe ryzyko burz nasilających klimat, nawet jeśli w przeszłości są najmniej odpowiedzialne za globalne ocieplenie.
„Mam nadzieję, że największym rezultatem moich badań jest zwiększona świadomość destrukcyjnego potencjału burz pod wpływem zmian klimatu, aby rządy mogły przygotować lokalne rozwiązania” - mówi Pugatch.

Cytaty:

Pugatch, T. (2019). Burze tropikalne i śmiertelność w wyniku zmian klimatycznych. World Development, 117, 172-182. doi: 10.1016 / j.worlddev.2019.01.009

Kossin, J. P. (2018). Globalne spowolnienie prędkości translacji cyklonów tropikalnych. Nature, 558 (7708), 104-107. doi: 10.1038 / s41586-018-0158-3
Podsumowanie, w jaki sposób zmiany klimatu mogą wpłynąć na huragany przez Laboratorium Dynamiki Płynów Geofizycznych.

Artykuł opublikowany przez Marię Salazar.

Opracowano na podstawie artykułu ze strony Mongabay.com

Tłumaczenie własne

Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych

wtorek, 25 czerwca 2019

Ochrona lasu w krainie babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis ).

Ochrona lasu w krainie babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis ).

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis )

Christopel Paino 15 sierpnia 2017 r.

Dostosowany przez Melati Kaye

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - samica z młodymi ( Los Ageles Zoo and Botanical Garden )

- W wiosce w północnej części ogromnej wyspy Sulawesi w Indonezji myśliwi ścigają rzadkie zwierzęta chronione prawem.
- Lokalny oddział NGO BirdLife International współpracuje z lokalnymi mieszkańcami w celu zachowania leśnego bloku Popayato-Paguat i dziesiątków endemicznych gatunków w jego obrębie.
- Organizacja pozarządowa ułatwia projekt odbudowy ekosystemu w bloku leśnym.

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - Zoo Wuppertal

LEMBAH PERMAI, Indonezja - Joula Goni wyszła ze swojego domu, trzymając czaszkę. - Babirussa - wyjaśniła, kładąc bieloną białą czaszkę na stole formiki na patio. Babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) to jedno z wyjątkowych endemicznych zwierząt na wyspie Sulawesi. W języku indonezyjskim nazwa zwierzęcia oznacza „świnia jelenia”. W przeciwieństwie do dzików, babirussa ma dziwny zestaw kłów. Jeden zestaw zakrzywia się od dolnej szczęki. Drugi, bardziej wyrazisty, zestaw wyłania się z górnej szczęki i zwija na oczach zwierzęcia.

czaszka babirussy sulaweskiej ( Babyrousa celebensis )

Goni jest jednym z niewielu rdzennych mieszkańców Minahasy w wiosce Lembah Permai, w prowincji Gorontalo, w północnej części Sulawesi, jednej z największych wysp archipelagu. Powiedziała, że jej mąż trafił na czaszkę podczas wyprawy myśliwskiej. „Dostał tylko czaszkę. Być może zwierzę umarło z powodu starości lub po walce z innym osobnikiem”. Jej żart jest słusznie obronny. Lembah Permai słynie wśród łowców trofeów jako miejsce wyładunku rzadkiej fauny endemicznej, która jest chroniona prawem indonezyjskim.
„To prawda, że jest tu dużo polowań” - powiedział Sudirman Hasan, sekretarz wioski w tej w większości jawajskiej wiosce, która znajduje się na skraju lasu. Hasan wyznał, że czuje się nieswojo z powodu tego rozgłosu. Ma nadzieję, że sytuacja ulegnie zmianie wraz z podpisaniem tego, co Burung Indonesia - oddział globalnej organizacji pozarządowej BirdLife International - nazywa Porozumieniem Dotyczącym Ochrony Przyrody w wiosce, czyli KPAD.
„KPAD przedstawi, co jest dozwolone i niedozwolone w lesie” - powiedział.

babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) - Singapore Zoo

Dom dla wielu migrantów

makak ciemny ( Macaca hecki )

Lembah Permai znajduje się na końcu skalistej drogi od sześciu do siedmiu godzin jazdy od miasta Gorontalo, stolicy prowincji. W domu mieszkają głównie „transmigranci” z dalekiej wyspy Jawy, gdzie mieszka ponad połowa z 260 milionów narodu muzułmańskiego.
Tutaj w Lembah Permai powietrze jest czyste. Obfite strumienie wody. Pewnego razu koreańska firma rozważała budowę elektrociepłowni mikrohydrologicznej na lokalnym potoku Malango. Anulowali swoje plany z powodu plantacji palmy olejowej na przeciwległym brzegu.
„Plantacja miała zły wpływ na Malango” - powiedział sekretarz wioski Hasan. „Pochłania dużo wody. Koreańczycy zdecydowali się nie inwestować ze względu na istnienie plantacji. Po prostu wrócili do domu.”
Tylko jedna trzecia z 419 dusz ( 114 rodzin ) mieszkających w Lembah Permai jest pełnoetatowymi mieszkańcami. Reszta to migranci regionalni. Pierwotna wioska, założona przez rządowy wydział transmigracji, miała wyznaczoną powierzchnię 5000 hektarów, obszar tylko mniejszy niż Manhattan. Po ostatnim badaniu w 2015, wieś zajmowała zaledwie 1323 ha. Wiele domów jest opuszczonych.
Hasan uważa, że to z powodu oceny. Mówi, że wiejska ziemia jest stroma i nieodpowiednia dla rolnictwa.
Goni, której mąż znalazł czaszkę babirussy, - powiedziała, że wielu krewnych Minahasan, którzy przybyli, aby osiedlić się, postanowiło wrócić do swoich rodzinnych wiosek po obejrzeniu warunków w Lembah Permai.
Dla tych imigrantów, którzy pozostali, ich największą nadzieją jest to, że będą mogli zbudować system agroleśnictwa kakaowego podobny do dwóch innych wiosek w obszarze leśnym Popayato-Paguat. Makarti Jaya i Puncak Jaya to większe osiedla, w których Burung Indonesia - filia globalnej organizacji pozarządowej BirdLife International - wspiera rozwój porozumień o ochronie wsi.

kakadu żółtolica ( Cacatua sulphurea ) - Sakhalin Zoo-Botanical Garden ( Yuzhno-Sakhalinsk, Rosja )

Ptaki są bardzo obfite

dzioborożec Sulawesi ( Rhabdotorrhinus exarhatus ) - Lore Lindu National Park ( Celebes )

Burung Indonesia ułatwia program odbudowy ekosystemu w lesie Popayato-Paguat. Zgodnie z raportem z 2015, strefa Popayato-Paguat jako „las produkcyjny” fragmentuje się i dlatego zagraża endemicznej bioróżnorodności. Według danych Global Forest Watch na obszarze Pohuwato rośnie wylesianie, szczególnie od 2013 roku.
„Popayato-Paguat to centrum łączności między ważnymi blokami leśnymi, takimi jak Nantu, Matinan-Illeile i Panua”, - mówi raport Birdlife Indonesia. „Łączy obszar naturalnego lasu. Prace związane z odbudową ekosystemu przywrócą równowagę funkcji i rodzaju siedliska w tym bloku leśnym. ”
Memorandum techniczne Burung Indonesia opisuje Popayato-Paguat jako suchy las liściasty obejmujący 84 789 hektarów - większy niż Singapur - który obejmuje 18 230 hektarów lasu produkcyjnego i 66 568 hektarów „ograniczonego lasu produkcyjnego”. Obszar leśny jest podzielony jurysdykcyjnie między dwie dzielnice, Pohuwato i Boalemo.
Raport wspomina, że blok leśny Popayato-Paguat został uznany za ważny obszar dla ptaków i różnorodności biologicznej od 2014 roku z ograniczoną dystrybucją.

anoa nizinny ( Bubalus depressicornis ) - w warunkach wiwaryjnych ; po lewej : portret osobnika dorosłego ; po prawej : cielak ;

wyrak upiorny ( Tarsius tarsier )

Występuje tu 67 gatunków endemicznych ptaków i siedem rzadkich gatunków. Lokalnie obecne są również gatunki zagrożone globalnie, w tym maleo lub nogal hełmiasty ( Macrocephalon maleo ), kakadu żółtolica ( Cacatua sulphurea ), chruścielak gołolicy ( Gymnocrex rosenbergii ), dzioborożec hełmiasty ( Rhyticeros cassidix ) i dzioborożec Sulawesi ( Rhabdotorrhinus exarhatus ).

dzioborożec hełmiasty ( Rhyticeros cassidix ) - Pairi Daiza ( Cambron-Casteau, Belgia )

nogal hełmiasty ( Macrocephalon mateo ) - Houston Zoo

Obecne są również dwa zagrożone gatunki - babirussa sulaweska ( Babyrousa celebensis ) i anoa nizinny ( Bubalus depressicornis ) - i cztery gatunki wrażliwe - anoa górski ( Bubalus quarlessi ), makak ciemny ( Macaca hecki ), wyrak upiorny znany jako najmniejszy na świecie gatunek naczelnych ( Tarsius tarsier ) i kuskusiec niedźwiedzi ( Ailurops ursinus ).

kuskusiec niedźwiedzi ( Ailurops ursinus ) - Zoo Wrocław

anoa górski ( Bubalus quarlesi ) - Berlin Zoological Garden

Ta historia została zgłoszona przez zespół Mongabay w Indonezji i została opublikowana po raz pierwszy na stronie Mongabay w Indonezji 10 czerwca 2016 roku.

Artykuł opublikowany przez Philipa Jacobsona.