Występuje w Ameryce Północnej, od południowej Kanady przez wschodnie stany U.S.A. do Meksyku ( północno-wschodnie Coahuila i Nuevo Leon ). Wprowadzona do kilku zachodnich stanów U.S.A. i dwóch kanadyjskich prowincji ( Kolumbia Brytyjska i Ontario ).
Zamieszkuje otwarte lasy z rozproszonymi drzewami i o rzadkim poszyciu.
wiewiórka lisia ( Sciurus niger ) różne odmiany barwne
Aktywna w ciągu dnia w godzinach wczesnoporannych i popołudniowych, w ciągu całego roku.
Występuje w wielu odmianach barwnych.
Pokarmu poszukuje zarówno na drzewach jak i na ziemi. Doskonale wspina się po drzewach, często do wędrówek wykorzystuje linie elektryczne.
W okresie zimowym w czasie nie sprzyjającej pogody nie opuszcza gniazda.
Żyje samotnie, w pary łączy się tylko w okresie rui.
Gniazda buduje w dziuplach lub na gałęziach w pobliżu pnia drzewa.
Na okres zimy gromadzi zapasy pokarmu zarówno w dziupli jak i zakopując w ziemi.
Odżywia się głównie orzechami, owocami, jagodami, wszelkiego typu nasionami drzew liściastych i iglastych ale nie gardzi też pokarmem zwierzęcym : owady, pisklęta i jaja ptakow czy nawet padlinę.
Ruja odbywa się dwa razy w roku, w grudniu i czerwcu.
Ciąża trwa 44-45 dni. Samica rodzi od 1-8 młodych ( średnio 2-3 ). Może być 2 mioty w roku.
Młode rodzą się gołe i ślepe, oczy otwierają po 5 tygodniach życia. Odstawienie następuje po 8 tygodniach.
Samica opuszczając gniazdo przykrywa młode materiałem użytym do jego budowy.
Rodzina rozpada się na początku jesieni.
Sciurus niger : po lewej; wyglądający z dziupli, po prawej ; żerujący na ziemi
Opisane podgatunki :
- Sciurus niger auduboni - Luizjana
- Sciurus niger avicennia - południowa Floryda
- Sciurus niger bachmani - Floryda, Luizjana
- Sciurus niger bryanti - Wirginia, Maryland
- Sciurus niger cinereus - południowo-wschodnia Pennsylwania, Delaware, New Jersey, Wirginia, Maryland ( Accomac County, Dorchester County ) - zagrożony
- Sciurus niger limitis - Teksas ( U.S.A. ), Meksyk
- Sciurus niger ludovicianus - wschodni Teksas, Luizjana
- Sciurus niger macroura - północno-wschodni Kansas
- Sciurus niger neglectus - Newcastle Co., Wilmington ( Delaware ), Karolina Północna
- Sciurus niger niger - Karolina Południowa, Karolina Północna, Wirginia
- Sciurus niger ruber - Missouri
- Sciurus niger rubicaudatus - Kentucky
- Sciurus niger rufiventer - Teksas, Wirginia, Floryda
- Sciurus niger sayii - Illinois, Michigan
- Sciurus niger shermani - Floryda
- Sciurus niger subauratus - Mississippi, Luizjana
- Sciurus niger texianus - Luizjana, Teksas ( U.S.A.), Meksyk
- Sciurus niger vicinus - Wirginia
- Sciurus niger vulpinus - Wirginia, Pennsylwania
Sciurus niger - odmiana czarna
portret wiewiórki lisiej ( Sciurus niger )
Gatunek uważany za nie zagrożony i o niskim ryzyku ze względu na szerokie rozpowszechnienie.
Występuje w wielu obszarach chronionych.
Część podgatunków może być zagrożonych z powodu utraty siedlisk, wyrębu lasu czy polowania. Poluje się na nią dla mięsa i futra ( chociaż skóry nie są zbyt cenne ).
Uważana za szkodnika w uprawach kukurydzy czy w ogrodach. Wyrządza też pewne szkody w karmnikach dla ptaków, wyjadając wyłożony pokarm. Podczas wędrówek po liniach elektrycznych może powodować przerwy w dostawach prądu.
wiewiórka lisia ( Sciurus niger )
W niewoli rzadka.
W warunkach wiwaryjnych może dożyć 18 lat.
żerująca wiewiórka lisia ( Sciurus niger )
Wiewiórka szara ( Sciurus carolinensis ) gryzoń z rodziny wiewiórek ( Sciuridae ).
Występuje w we wschodniej części Ameryki Północnej, od południowej Kanady ( Quebec, Manitoba ), przez wschodnie stany do Teksasu i Florydy. Została wprowadzona w Kanadzie ( Ontario, Nowy Brunszwik, Saskatchewan, Kolumbia Brytyjska, Nowa Szkocja ), w U.S.A. ( Kalifornia, Oregon, Waszyngton, Montana ) oraz w Europie ( Wyspy Brytyjskie i Włochy ), Australii i Afryce Południowej ( R.P.A. ).
Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, miejskie parki i ogrody oraz tereny zalewowe.
wiewiórka szara ( Sciurus carolinensis ) okradająca karmnik dla ptaków
Aktywna w ciągu dnia, szczyt aktywności przejawia po południu i przed zmierzchem.
Pokarm poszukuje zarówno na drzewach jak i na ziemi.
Żyje samotnie, w pary łączy się tylko w okresie rui.
Gniazda buduje w dziuplach lub z gałązek i liści u nasady pnia ( 25 metrów lub wyżej ).W swoim rewirze często posiada kilka gniazd, jedno główne w dziupli.
Doskonale się wspina po drzewach.
W okresie zimy podczas nie sprzyjającej pogody, może nie opuszczać gniazda prze 1-2 dni. Robi zapasy na zimę, gromadząc pokarm w dziuplach lub zakopując w ziemi.
Odżywia się orzechami, owocami, jagodami, grzybami, różnego rodzaju nasionami drzew i krzewów, nie gardzi też pokarmem zwierzęcym takim jak owady, pisklęta i jaja ptaków, padlina. Stwierdzono także kanibalizm u tego gatunku.
Średnio dwa mioty w roku. Pierwszy w lutym-marcu. Drugi lipiec-sierpień.
Ciąża trwa około 44 dni. Samica rodzi 1-8 młodych ( średnio 2-4 ). Młode są nagie i ślepe, ale posiadają długie wibrysy. Oczy otwierają w tygodniu życia. Odstawienie następuje około 10-12 tygodnia.
Rodzina rozpada się na jesieni.
wiewiórka szara ( Sciurus carolinensis ): po lewej; spożywająca pokarm, po prawej; na pniu drzewa
Opisane podgatunki :
- Sciurus carolinensis carolinensis - północna Floryda, Karolina Północna, zachodnie Missouri, wschodni Teksas
- Sciurus carolinensis extimus - Lake Placid ( Floryda )
- Sciurus carolinensis fuliginosus - Gulf Strip ( Alabama )
- Sciurus carolinensis hiemalis - New Jersey
- Sciurus carolinensis hypophaeus - Wisconsin, Minnesota ( Elk River )
- Sciurus carolinensis leucotis - Kolumbia Brytyjska, Ontario
- Sciurus carolinensis matecumbei - Upper Keys ( Floryda )
- Sciurus carolinensis pennsylvanicus - północno-wschodnie Kansas, Pennsylwania
wiewiórka szara ( Sciurus carolinensis ) spożywająca orzeszka ziemnego
Gatunek uważany za nie zagrożony ze względu na szeroki zasięg występowania. Występuje w wielu obszarach chronionych. Nie są znane żadne poważne zagrożenia.
W nie których stanach U.S.A. ma znaczenie gospodarcze ( Mississippi ), gdzie każdego roku pozyskuje się około 2,5 mln osobników dla futra i mięsa.
Uważana często za szkodnika na terenach upraw kukurydzy i w ogrodach. Okrada też karmniki dla ptaków z pokarmu.
wiewiórka szara ( Sciurus carolinensis ) w warunkach naturalnych
W niewoli może przeżyć do 20 lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz