rodzaj Abrocoma z 8 gatunkami :
- Abrocoma bennetti - szynszyloszczur Bennetta, szczur szynszylowy Bennetta
- Abrocoma boliviensis - szynszyloszczur boliwijski, boliwijski szczur szynszylowy
- Abrocoma budini
- Abrocoma cinerea - szynszyloszczur szary, szary szczur szynszylowy
- Abrocoma famatina
- Abrocoma shistacea
- Abrocoma uspallata
- Abrocoma vaccarum
rodzaj Cuscomys z 2 gatunkami :
- Cuscomys ashaninka - szynszyloszczur drzewny, nadrzewny szczur szynszylowy
- Cuscomys oblativa
eksponaty muzealne - rodzina Abrocomidae
Gryzonie te są z wyglądu nieco podobne do szynszyli, ale genetycznie są spokrewnione z koszatniczkami ( Octodontidae ).
Występują w Ameryce Południowej, w Andach ( od południowego Peru do północnego Chile ).
Zamieszkują obszary skaliste, rumowiska skalne, zarośla, łąki górskie do wysokości 5000 m n.p.m.
Brakuje dokładnych informacji na temat ekologii i sposobu życia tych średniej wielkości gryzoni ( 150 - 250 mm długości ciała ).
Żyją prawdopodobnie w niewielkich grupach do 6 osobników. Mieszkają w norach, które są położone blisko siebie ( średnio do 18 metrów ).
Są roślinożerne. Sezon rozrodczy w styczniu - lutym.
Samica rodzi po 115 - 118 dniach, 1 lub 2 młode.
Żyją 1 - 2 lata.
W niewoli rzadko występują.
Ich futra czasami są sprzedawane jako, szynszyle ( Chinchillidae ).
rycina - szynszyloszczur boliwijski ( Abrocoma boliviensis )
Szynszyloszczur Bennetta, szczur szynszylowy Bennetta ( Abrocoma bennetti ) gryzoń z rodziny Abrocomidae .
Występuje w Ameryce Południowej ( Chile - od Copiapo na północy do Rio Biobio na południu ).
Uznawany za endemit dla Chile.
Zamieszkuje nadmorskie wzgórza i zachodnie stoki Andów, zarośla i zakrzewienia, rumowiska i obszary skaliste do 2000 m n.p.m.
szynszyloszczur Bennetta ( Abrocoma bennetti )
Aktywny w ciągu całego roku, głównie w nocy.
Żyje w niewielkich koloniach, o dużym zagęszczeniu. Na kryjówki wybiera nory w ziemi lub w szczelinach skalnych czy w rumoszu. Często dzieli kryjówkę z koszatniczką ( Octodon degu ).
W pobliżu kolonii znajdują się miejsca pokryte gęstym, pozostawiającym czerwono-brązowy ślad, o intensywnym zapachu moczem. Miejsca te służą do komunikowania się wszystkich osobników kolonii z innymi osobnikami.
Abrocoma bennetti jest sprawnym wspinaczem zarówno po skałach jak i drzewach czy krzewach.
Odżywia się pokarmem roślinnym - liśćmi, owocami, pąkami i kwiatami, nasionami.
Ciąża trwa 115 - 118 dni. Samica rodzi 1 - 2 młode w lipcu lub sierpniu.
Opisane podgatunki :
- Abrocoma bennetti bennetti - prowincje Santiago, Valparaiso, Coquimbo ( Chile )
- Abrocoma bennetti cuvieri - Valparaiso ( Chile )
- Abrocoma bennetti helvina - Chile - uważany za tożsamy z Abrocoma bennetti bennetti
- Abrocoma bennetti laniger - środkowe Chile - uważany za tożsamy z Abrocoma bennetti bennetti
- Abrocoma bennetti murrayi - środkowo-północne Chile - uważany za tożsamy z Abrocoma bennetti bennetti
Abrocoma bennetti bennetti
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szerokie rozpowszechnienie.
Jednak postępująca degradacja i niszczenie środowiska oraz utrata siedlisk na skutek ekspansji górnictwa, rolnictwa i turystyki może mieć wpływ na ten gatunek.
Szynszyloszczur Bennetta pada też ofiarą polowań, ponieważ jego futro jest zbliżone do futra szynszyli i często jest sprzedawane jako szynszyla.
Występuje w czterech obszarach chronionych :
- Los Cipreses
- Rio Blanco
- Forest Chinchilla
- Bosque Fray Jorge
Gatunek ten korzysta pośrednio z działań ochronnych organizacji Save the Wild Chinchilla, Która przywraca siedliska w środkowo-północnym Chile dla Chinchilla lanigera.
Bezpośrednie działania ochronne dotyczące Abrocoma bennetti nie są znane.
Abrocoma bennetti bennetti
W niewoli 1 osobnik przeżył dwa lata i cztery miesiące.
Szynszyloszczur boliwijski, boliwijski szczur szynszylowy ( Abrocoma boliviensis ) gryzoń z rodziny Abrocomidae.
Występuje w Ameryce Południowej ( środkowa Boliwia - Comarapa ).
Zamieszkuje górski las mglisty oraz obszar skalisty porośnięty zaroślami na wysokości 1800 - 2500 m n.p.m.
szynszyloszczur boliwijski ( Abrocoma boliviensis )
Niewiele wiadomo na temat ekologii, biologii i sposobu życia tego gatunku.
Uważa się, że odżywia się pokarmem roślinnym i mieszka w norach.
Brak opisanych podgatunków.
rycina - Abrocoma boliviensis
Gatunek uznawany za krytycznie zagrożony, gdyż jego zakres występowania jest mniejszy niż 100 km2. Na obszarze tym występuje wyraźny spadek zakresu jak i jakości w lesie mglistym.
Główne zagrożenie to przekształcanie mglistego lasu w pastwiska dla bydła.
Gatunek nie rejestrowany z żadnego obszary chronionego.
Konieczne są dalsze badania w celu znalezienia dodatkowej populacji Abrocoma boliviensis oraz objęcie istniejącej działaniami ochronnymi.
W niewoli - brak danych.
Abrocoma budini - gryzoń z rodziny Abrocomidae. Synonim Abrocoma cinerea budini.
Uważany za odrębny gatunek od 2002 roku ( Mares & Braun ).
Występuje w Ameryce Południowej ( góry Sierra de Ambato - prowincja Catamarca i La Rioja w Argentynie ).
Zamieszkuje górskie łąki i obszary skaliste na wysokości 3000 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany, prawdopodobnie ekologia, biologia i sposób życia zbliżony do Abrocoma cinerea, którego był częścią.
Brak opisanych podgatunków.
Wielkość populacji oraz jej trend nie są znane. Wiadomo, że celowe i kontrolowane spalanie roślinności przez hodowców bydła stanowi zagrożenie dla tego gatunku.
Abrocoma budini nie występuje w żadnym obszarze chronionym.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące zasięgu, stanu i trendów populacji oraz zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Szynszyloszczur szary, szary szczur szynszylowy ( Abrocoma cinerea ) gryzoń z rodziny Abrocomidae.
Występuje w Ameryce Południowej ( południowo-wschodnie Peru, południowo-zachodnia Boliwia, północne Chile i północno-zachodnia Argentyna ).
Zamieszkuje obszary skaliste, górskie łąki, zarośla na wysokości 3700 - 5000 m n.p.m.
rycina - szynszyloszczur szary ( Abrocoma cinerea )
Aktywny w ciągu całego roku, głównie w nocy.
Kryjówki zakłada w rumowiskach skalnych lub kopie nory u podstawy krzewów. Często kopie nory u podstaw kamiennych murów, zbudowanych przez człowieka.
Żyje w małych grupach do 6 osobników. Osobniki komunikują się ze sobą za pomocą różnego rodzaju dźwięków ( pomruki, piski, bulgoty ).
Jest dobrym wspinaczem zarówno po skałach jak i po drzewach i krzewach.
Odżywia się różnorodnym pokarmem roślinnym.
Sezon godowy w styczniu - lutym.
Samica po 115 - 118 dniach rodzi 1 - 2 młode.
Żyje 1,5 - 2 lata.
Opisane podgatunki :
- Abrocoma cinerea cinerea - północna Argentyna
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroki zasięg i prawdopodobieństwo dużych populacji. Wykazuje pewien stopień tolerancji na modyfikację siedlisk.
Obecnie brak widocznych zagrożeń dla gatunku.
Występuje w wielu obszarach chronionych, w tym w co najmniej dziesięciu w Boliwii ( m.in. w Los Andes i Pozuelo ).
W przeszłości polowano na niego dla futra mimo słabej jego jakości. Obecnie czasami handluje się jego skórkami jako szynszylami.
W niewoli - brak danych.
Abrocoma famatina - gryzoń z rodziny Abrocomidae. Synonim Abrocoma cinerea famatina.
Uważany za odrębny gatunek od 2002 roku ( Mares & Braun ).
Występuje w Ameryce Południowej ( góry Sierra de Famatina - Argentyna ).
Zamieszkuje górskie łąki i obszary skaliste na wysokości 3800 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany. Ekologia, biologia i sposób życia prawdopodobnie jak u Abrocoma cinerea, którego był częścią.
Brak opisanych podgatunków.
Nie są znane żadne zagrożenia dla tego gatunku.
W jego zasięgu brak jest obszarów chronionych.
Potrzebne są dalsze badania w celu określenia zasięgu, stanu i trendów populacji, zagrożeń i ekologii.
W niewoli - brak danych.
Abrocoma shistacea - gryzoń z rodziny Abrocomidae. Synonim Abrocoma cinerea shistacea - Abrocoma schistacea.
Uważany za odrębny gatunek od 2002 roku ( Mares & Braun ).
Występuje w Ameryce Południowej ( góry Sierra del Tontal - Argentyna ).
Zamieszkuje górskie łąki i obszary skaliste porośnięte zaroślami.
Abrocoma shistacea
Gatunek słabo poznany. Ekologia, biologia i sposób życia jak u Abrocoma cinerea, którego był częścią.
Brak opisanych podgatunków.
Nie są znane żadne zagrożenia dla tego gatunku.
Potrzebne są dalsze badania w celu określenia zasięgu, stanu i trendów populacji, ekologii i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Abrocoma uspallata - gryzoń z rodziny Abrocomidae.
Opisany w 2002 roku ( Mares & Braun ).
Występuje w Ameryce Południowej ( prowincja Mendoza - Argentyna ).
Zamieszkuje górskie łąki i obszary skaliste porośnięte zaroślami na wysokości 1880 m n.p.m.
eksponat muzealny - Abrocoma uspallata
Gatunek słabo poznany. Ekologia, biologia i sposób życia prawdopodobnie jak u Abrocoma cinerea.
Brak opisanych podgatunków.
Nie są znane żadne zagrożenia dla tego gatunku. Nie występuje w żadnym obszarze chronionym.
Potrzebne są dalsze badania w celu określenia zasięgu, stanu i trendów populacji, ekologii i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Abrocoma vaccarum - gryzoń z rodziny Abrocomidae. Synonim Abrocoma cinerea vaccarum.
Uważany za odrębny gatunek od 2002 roku ( Mares & Braun ).
Występuje w Ameryce Południowej ( Punta de Vacas - prowincja Mendoza w Argentynie ).
Zamieszkuje górskie łąki i skaliste obszary porośnięte krzewami na wysokości 3000 m n.p.m.
Gatunek słabo poznany. Ekologia, biologia i sposób życia jak u Abrocoma cinerea, którego był częścią.
Brak opisanych podgatunków.
Brak pewnych informacji co do zasięgu, stanu populacji, zagrożeń i ekologii.
Prawdopodobnie występuje w Aconcagua Provincial Park.
Potrzebne są dalsze badania w celu określenia zasięgu, stanu i trendów populacji, ekologii i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Szynszyloszczur drzewny, nadrzewny szczur szynszylowy ( Cuscomys ashaninka ) gryzoń z rodziny Abrocomidae.
Opisany w 1999 roku przez Louise Emmons.
Występuje w Ameryce Południowej ( Peru - w pobliżu ruin Machu Picchu w górach Cordillera de Vilcabamba ).
Zamieszkuje mglisty górski las na wysokości 3350 m n.p.m.
portret szynszyloszczura drzewnego ( Cuscomys ashaninka )
Gatunek słabo poznany. Wiadomo, że jest nadrzewnym gatunkiem.
Brak opisanych podgatunków.
Gatunek uważany za prawdopodobnie wymarły? lub krytycznie zagrożony.
Opisany przez dr Louise Emmons a znaleziony przez przypadek podczas wspinaczki.
Umieszczony w rodzinie Abrocomidae, ale na tyle różny, że utworzono nowy rodzaj Cuscomys w obrębie tej rodziny.
Obecnie jest brak potwierdzonych informacji co do zakresu występowania, stanu populacji, zagrożeń i wymagań ekologicznych.
Jedno z głównych zagrożeń występujących w tym rejonie, to przekształcanie mglistego lasu w plantacje kakao.
Został zarejestrowany z Apumaric Reserve Station.
Potrzebne są dalsze badania nad ekologią, dystrybucją i stanem populacji oraz zagrożeniami i siedliskami tego gatunku.
Cuscomys ashaninka
W niewoli - brak danych.
+ Cuscomys oblativa - gryzoń z rodziny Abrocomidae. Synonim Abrocoma oblavita - Cuscomys oblavita.
Gatunek uznany za wymarły od 1500 roku.
Znany jedynie z dwóch czaszek znalezionych w Cuzco ( Peru ), Ameryka Południowa.
Co prawda dr L.Emmons stwierdza, że brak jest widocznych powodów zaliczać gatunek do wymarłych ( 1999 ).
Obecnie nie zlokalizowano gatunku w regionie Cuzco czy Machu Picchu, ale pochodzenie czaszek też nie jest znane. Obecność czaszek w miejscu pochówku Inca sugeruje, że był być może hodowany jako żywność.
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz