Daniel mezopotamski, daniel perski ( Dama mesopotamica ) parzystokopytny ssak z rodziny jeleniowatych ( Cervidae ). Synonim Dama dama mesopotamica - Cervus mesopotamicus. Dawniej jako podgatunek daniela ( Dama dama ), obecnie uznany za samodzielny gatunek w oparciu o obszerne studium na temat ewolucji i filogenezy.
Występował w zachodniej Azji ( wschodnia Turcja, Jordania, Syria, Izrael, Irak, Iran ) oraz w Afryce Północnej ( od Tunezji po Egipt ). Obecnie południowo-zachodni Iran oraz wprowadzony do Izraela.
Zamieszkuje głównie widne lasy liściaste ( tamaryszkowe, dębowe, pistacjowe ) oraz zarośla łęgowe wzdłuż rzek.
samiec daniela mezopotamskiego ( Dama mesopotamica ) - Biblical Zoological Garden Jerusalem ( Izrael )
Aktywny w ciągu całego roku, szczyt aktywności w godzinach wczesnoporannych i późnopopołudniowych. Żyje w niewielkich grupach do 10 osobników. Samice z potomstwem oddzielnie, samce w grupach kawalerskich a dojrzałe samce często samotnie.
Jest większy niż jego kuzyn z Europy. Ma też jasnopłowe, cętkowane ubarwienie w lecie i szarawy kolor w zimie. Dojrzałe samce wyróżniają się wspaniałym porożem zrzucanym co roku w maju. Samice nie posiadają poroża.
Odżywia się głównie liśćmi, trawami, roślinami zielnymi, gałązkami, korą.
Bekowisko w sierpniu i na początku września.
Dojrzałe samce staczają rytualne pojedynki o dominację i zgromadzenie haremu samic.
Ciąża trwa około 229 dni. Samica rodzi od końca marca do początku kwietnia 1 młode, bardzo rzadko 2. Młode jest ukryte w zaroślach lub gęstej, wysokiej trawie. Cielę jest cętkowane i po kilku dniach towarzyszy matce. Okres laktacji trwa około 3 miesięcy. W wieku 6 miesięcy młode usamodzielnia się.
daniel perski ( Dama mesopotamica ) - samica z młodym - Tierpark Berlin
Opisane podgatunki :
- Dama mesopotamica mesopotamiae - Francja? - uważany za synonim Dama mesopotamica
daniel mezopotamski ( Dama mesopotamica ) - dwa dorosłe samce - Opel Zoo ( Niemcy )
Gatunek uważany za wymarły w roku 1940 gdyż przed 1875 jego zasięg został ograniczony do południowo-zachodniej i zachodniej części Iranu, które to tereny i tak zniknęły z jego zasięgu.
Ponownie odkryty w południowo-zachodnim Iranie w prowincji Khuzistan w latach 1950 - 1956. Była to populacja licząca około 25 sztuk.
W roku 1960 irańskie Ministerstwo Środowiska i Rolnictwa rozpoczęło pierwsze działania wyznaczając wokół miejsc ponownego odkrycia dwa obszary chronione :
- Dez Wildlife Refuge
- Karkeh Wildlife Refuge
W latach 1957 - 1958 zespół z Opel Zoo ( Niemcy ) zakupił od miejscowych samca i młodą samicę, które to zwierzęta trafiły do Niemiec. Był to zalążek hodowli w warunkach wiwaryjnych. W 1960 roku urodziła się samica, ale niestety samiec padł. Dopiero w roku 1964 sprowadzono samca. Niestety do tego czasu samicę krzyżowano z danielem ( Dama dama ) i po sprowadzeniu samca hybrydy usunięto z hodowli.
W latach 1964 - 1965 schwytano 6 danieli i przeniesiono je do Dasht-e-Naz Wildlife Refuge. Ich populacja wzrosła do 30 osobników. W okresie konfliktu Iranu z Irakiem Dasht-e-Naz Wildlife Refuge znalazł się w strefie walk. Jednak w 1977 roku przeniesiono je do Semeskandeh Wildlife Refuge. Cztery osobniki w grudniu 1978 trafiły do Izraela dając początek hodowli izraelskiej.
Od 1977 roku okazy czystej krwi danieli perskich przenoszone są do nowych miejsc w różnych częściach Iranu, w tym do starego siedliska ( Karkeh Wildlife Refuge ).
W 1995 w celu zmniejszenia gęstości osobniczej w Dasht-e-Naz przeniesiono część osobników do Semeskandeh Wildlife Refuge.
Obecnie rejestrowany z Dash-e-Naz Wildlife Refuge, Semeskandeh Wildlife Refuge, Ashk i Kaboudan Islands na Lake Uromiyeh w Uromiyeh National Park, Miankotal Wildlife Refuge, Parishan Wildlife Refuge ( tworzą je przywrócone populacje ).
Pierwotne populacje są rejestrowane z Karkeh Wildlife Refuge i Dez Wildlife Refuge.
W roku 1976 założono hodowlę tych zwierząt w Izraelu, trzon hodowli stanowiły 3 ( samiec i 2 samice ) osobniki z Opel Zoo oraz 4 samice z Semeskandeh ( Iran ).
Obecnie szacuje się, że w Iranie żyje około 340 osobników czystej krwi ( 2004 ), w 2008 to około 365 osobników.
W Izraelu ( 2005 ) około 200 sztuk na północy kraju i około 150 w Hai Bar Camel Reserve.
Gatunek ten przeżył liczne zagrożenia :
- degradację i niszczenie środowiska naturalnego
- nadmierne polowanie i kłusownictwo
- utratę siedlisk i ich fragmentację
- konkurencję ze zwierzętami domowymi ( kozy, owce, bydło )
- izolację i wyspowe populacje
Mimo to dwie prawdziwie dzikie populacje wymagają ścisłej ochrony, gdyż są poważnie zagrożone przez kłusownictwo.
Zaleca się dalsze działania konserwatorskie, które obejmują dalsze badania populacji, jej ekologii, badań genetycznych również poprawy istniejącego zarządzania terenami chronionymi, tworzenia nowych obszarów chronionych, promocji ochrony tych dwóch populacji oraz reintrodukcji w całym historycznym zasięgu. Jest niezwykle ważne aby utrzymać czyste rasowo osobniki.
Ujęty w Załączniku CITES I jako Dama dama mesopotamica.
zaloty samca daniela mezopotamskiego ( Dama mesopotamica )
W niewoli od 1957 roku.
Hodowlę rozpoczęto w Opel Zoo ( Niemcy ).
Obecnie objęty programami hodowlanymi dopuszczającymi do rozmnażania tylko osobniki czystej krwi. Hybrydy są usuwane z hodowli.
W Polsce pierwszym ogrodem, który rozpoczął hodowlę tego gatunku był Ogród Zoologiczny we Wrocławiu. Zostały sprowadzone trzy sztuki - samiec i 2 samice z Zoo w Kronenbergu ( Niemcy ).
Obecnie w ogrodach zoologicznych na świecie znajduje się około 100 osobników czystej krwi, z tego najwięcej w Niemczech.
Dama mesopotamica - zmiana sierści z zimowej na letnią
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz