Beszamel i spółka bez ograniczeń: Drzewo życia ssaków cierpi z powodu ciosów zadawanych przez człowieka. Czy powinniśmy nadawać priorytet gatunkom, które chcemy uratować?

sobota, 17 sierpnia 2019

Drzewo życia ssaków cierpi z powodu ciosów zadawanych przez człowieka. Czy powinniśmy nadawać priorytet gatunkom, które chcemy uratować?

Erika K. Carlson w dniu 6 grudnia 2018 r

młody nosorożec sumatrzański ( Dicerorhinus sumatrensis )

- Szeroko zakrojone badanie raportuje - ponad 300 gatunków ssaków wymarło, na krótko przed ostatnią epoką lodowcową, utratą ponad 2,5 miliarda lat historii ewolucji we wszystkich liniach przodków.
- Nawet w najlepszym przypadku - jeśli całkowicie powstrzymamy zmiany klimatyczne i wymieranie w ciągu 50 lat - ewolucja wymagałaby co najmniej trzech milionów lat, aby odbudować utratę różnorodności biologicznej.
- Wybranie do ratowania najbardziej odmiennych gatunków zagrożonych jest jednym ze sposobów na zminimalizowanie trwałych uszkodzeń drzewa życia ssaków.

goryl nizinny ( Gorilla gorilla gorilla ) - Woodland Park Zoo

Obecne masowe wymieranie eliminuje całe gałęzie życia ssaków, które - jak wynika z ostatnich badań - zajmie miliony lat. Niektórzy badacze sugerują skupienie naszych wysiłków ochronnych na gatunkach ssaków, które znajdują się na najbardziej wyraźnych i niepewnych konarach drzewa.

gibon białoręki ( Hylobates lar ) - zoo Wrocław

Sposób, w jaki wybieramy uratowanie jednego gatunku nad drugim, jest trudnym pytaniem w dziedzinie ochrony. Najlepszym przypadkiem byłoby zachowanie wszystkich gatunków. Ale biologowie zajmujący się ochroną wiedzą, że sytuacja jest tragiczna i musimy dokonywać wyborów. Jednym z podejść jest ustalenie priorytetów w zakresie oszczędzania najróżniejszych gatunków, aby zachować jak najwięcej różnorodności w drzewie życia.
Ekolog ochrony Matt Davis z Aarhus University w Danii i jego koledzy wykorzystali historie przodków ssaków, aby określić, jak każdy gatunek różni się od najbliższych krewnych. Obliczyli lata ewolucji, jakie zajęło stworzenie każdego unikalnego gatunku jako miary jego wkładu w różnorodność ssaków.

trójpalczasty leniwiec karłowaty ( Bradypus pygmaeus )

Odkryli, że wymieranie ssaków w ciągu ostatnich 130 000 lat - i te, które mogą się wydarzyć w ciągu najbliższych 50 lat - niszczą przyszłość różnorodności ssaków. Nawet w najlepszym przypadku, w którym całkowicie powstrzymamy zmiany klimatyczne i wymieranie gatunków w ciągu pięciu dziesięcioleci, ewolucja potrzebowałaby co najmniej trzech milionów lat, aby odbudować ten sam poziom różnorodności ssaków. Naukowcy donieśli o swoich odkryciach niedawno w Proceedings of the National Academy of Sciences.
Włączając ssaki, które wyginęły tysiąclecia temu, pokazuje, jak wiele z życia drzewa ssaków, które utraciliśmy od czasu wkroczenia ludzi na scenę, -stwierdza zespół.
„To naprawdę ważne, ponieważ myślę, że mamy tendencję do patrzenia przez okno współczesności, kiedy porównujemy, powiedzmy, z tym, jak wyglądały ssaki w przeszłości” - powiedział David Redding, ekolog z University College London, Wielka Brytania , który nie brał udziału w badaniu.

rycina - almik kubański ( Atopogale cubana )

Badanie przedstawia straszny obraz, ale jego podejście może być kluczowe dla przyszłych rozmów na temat wyboru gatunków do zachowania.
Lata ewolucji, jakie zajęło stworzenie każdego gatunku, są miarą tego, ile różnorodności stracilibyśmy, gdyby wyginęło. Na przykład utrata almika kubańskiego ( Atopogale cubana ), podobnego do ryjówki oznaczonego przez IUCN jako zagrożony, oznaczałaby utratę 22 milionów lat odrębnej historii, ponieważ nie ma bliskich krewnych, - powiedział Davis. Ale utrata leniwca karłowatego ( Bradypus pygmaes ), który jest wymieniony przez IUCN jako krytycznie zagrożony, nie jest tak katastrofalny dla różnorodności ssaków, ponieważ jest mniej odróżniany od bliskich żyjących jego krewnych.

nosorożec jawajski ( Rhinoceros sondaicus )

Utrzymywanie tak różnorodnego królestwa zwierząt, jak to możliwe, zwiększa szanse uratowania zwierząt niezbędnych dla ekosystemu, uważają naukowcy. Zróżnicowana grupa zwierząt będzie miała szerszy zestaw umiejętności niż grupa blisko spokrewnionych zwierząt. Tak więc zróżnicowana grupa może pełnić wiele ważnych ról, takich jak zapylanie kwiatów lub rozprowadzanie nasion.

prakolczatka nowogwinejska ( Zaglossus bruijni )

Ale Davis uznał prawdopodobny opór przed ustalaniem priorytetów dla niektórych gatunków w stosunku do innych z powodu szeroko rozpowszechnionych poglądów, że wszystkie gatunki mają wartość i że cała bioróżnorodność jest krytyczna.

„Zgadzam się, że cała bioróżnorodność ma wartość”, - powiedział Davis. „Ale nie mamy wystarczającej ilości pieniędzy i nie mamy wystarczającej woli politycznej, a nie mamy wystarczająco dużo czasu, aby wszystko zapisać. Naprawdę musimy myśleć o tym, co jest najważniejsze, co możemy faktycznie zaoszczędzić. ”

Następnym krokiem Davisa i jego kolegów jest zbadanie, w jaki sposób ponowne wprowadzenie dzikich zwierząt do siedlisk, które zamieszkiwały, może przywrócić bioróżnorodność na wybranych obszarach.

panda mała ( Ailurus fulgens )

„W skali globalnej, gdy coś jest stracone, to po prostu się zagubiło. Nie można tego odzyskać - powiedział Davis. „Ale w skali regionalnej można".

tygrys malajski ( Panthera tigris jacksoni ) - Woodland Park Zoo

Cytat :
Davis, M., Faurby, S. i Svenning, J.-C. (2018). Różnorodność ssaków zajmie miliony lat, aby wyjść z obecnego kryzysu różnorodności biologicznej. Materiały z National Academy of Sciences, 115 (44), 11262-11267. DOI: 10.1073 / pnas.1804906115