Beszamel i spółka bez ograniczeń: Szybkie tykanie zegara wymierania dla mało znanego łuskowca filipińskiego ( Manis culionensis ).

Imelda Abano, 22 kwietnia 2019 r

Niebezpieczne tykanie zegara wymierania dla mało poznanego łuskowca filipińskiego ( Manis culionensis ).

łuskowiec filipiński ( Manis culionensis )

- Populacja łuskowca filipińskiego ( Manis culionensis ) została zdziesiątkowana przez kłusownictwo, a jego siedlisko zostało utracone na skutek miejskiego pełzania, naukowcy i obrońcy przyrody toczą wyścig z czasem, aby ocalić i udokumentować wszystko, co dotyczy tego mieszkańca lasu.

- W latach 2001 - 2017 grupa TRAFFIC monitorująca handel dzikimi zwierzętami odnotowała 38 incydentów konfiskat, w których Filipiny były krajem pochodzenia, punktem tranzytowym lub końcowym miejscem przeznaczenia przesyłek łuskowców. W tym okresie schwytano łącznie 667 łuskowców

Manis culionensis

Palawan, Filipiny - na pustyni w południowo-zachodniej prowincji Palawan na Filipinach, nazywanej ostatnią granicą różnorodności biologicznej w kraju, żyje łuskowaty ssak, którego nie ma nigdzie indziej na Ziemi: łuskowiec palawański lub filipiński ( Manis culionensis ). Ale wraz z siedmioma innymi gatunkami łuskowców z Azji i Afryki stanowi najbardziej kłusowanego i przemycanego ssaka na świecie. Ponieważ populacja łuskowca filipińskiego została zdziesiątkowana przez kłusownictwo, a jego siedlisko zostało utracone na skutek miejskiego pełzania, naukowcy i obrońcy przyrody toczą wyścig z czasem, aby ocalić i udokumentować wszystko, co dotyczy tego mieszkańca lasu.

Wszystkie łuskowce są wymienione w załączniku I do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem ( CITES ). Oznacza to, że międzynarodowy handel okazami złowionymi na wolności jest surowo zabroniony, chociaż nie powstrzymało to handlu ogromną liczbą zwierząt - głównie do Chin, gdzie ich łuski są poszukiwane w medycynie tradycyjnej. W kraju łuskowiec filipiński ( Manis culionensis ) jest klasyfikowany jako krytycznie zagrożony na mocy Filipińskiej ustawy o ochronie i ochronie zasobów dzikiej przyrody z 2001 r., która zakazuje gromadzenia wszelkich form dzikich zwierząt w prowincji bez zezwolenia. Prawo przewiduje surowe kary za wszelkie naruszenia dotyczące gatunków wymienionych jako zagrożone. Nielegalny handel łuskowcem palawańskim grozi karą do sześciu lat więzienia i grzywną w wysokości do 12 192 USD.

łuskowiec filipiński ( Manis culionensis ) zwinięty w charakterystyczny sposób

„Ścigamy się, by ocalić łuskowce” - mówi Sabine Schoppe, dyrektor programowa projektu ochrony łuskowców filipińskich, prowadzonego przez Fundację Katala, Inc., organizację non-profit zajmującą się ochroną przyrody.

Mówi, że istnieje prawdopodobieństwo, że wyginą, zanim naukowcy zgromadzą na ich temat wyczerpujące dane, dlatego ważne jest, aby przeprowadzić więcej badań nad wielkością, strukturą i gęstością populacji oraz biologią reprodukcji. Schoppe szacuje, że populacja łuskowców palawańskich doświadczyła „bardzo niepokojącego” spadku aż o 95 % w ciągu ostatnich 40 lat; Wskazuje na degradację siedlisk, nadmierną eksploatację i nielegalny handel jako główne zagrożenia, przed którymi stoi gatunek.

Schoppe mówi - Mongabay, że uznanie znanych łuskowców na Palawie za siedliska krytyczne może powstrzymać spadek populacji.

Rada ds. Zrównoważonego Rozwoju Palawy ( PCSD ), organ samorządu lokalnego, zgadza się, że wylesianie na wyspie jest poważnym problemem i poważnym zagrożeniem dla przetrwania populacji łuskowca palawańskiego. Żaden obszar nie został chroniony specjalnie w celu ochrony tego gatunku, chociaż można go znaleźć na dwóch dużych obszarach chronionych: Parku Narodowym Rzeki Podziemnej Puerto Princesa, obejmującym 22202 hektary ( 54860 akrów ) w środkowym Palawanie i chronionym krajobrazem Mount Mantalingahan, obejmującym 120457 hektarów ( 297 700 akrów ) na południu. Kłusownictwo jest powszechne w obu parkach i jest trudne do monitorowania ze względu na duży obszar. Kłusownictwo występuje również na 1500-hektarowym ( 3700-akrowym ) krytycznym siedlisku wyspy Dumaran w północno-zachodnim Palawanie.

PCSD twierdzi, że głównym zagrożeniem dla łuskowca filipińskiego ( Manis culionensis ) jest polowanie na domowe spożycie mięsa, łusek i skóry; zwiększenie handlu międzynarodowego do Azji Wschodniej; oraz wylesianie związane z nielegalnym wyrębem i rolnictwem. Gatunek ten był przedmiotem intensywnych polowań od lat 90 - tych XX wieku i chociaż pełny zakres nielegalnego handlu nie jest znany, wydaje się, że w ostatnim dziesięcioleciu nastąpił wzrost.

Mount Mantaligaham ( Palawan - Filipiny )

W latach 1999 – 2012 nastąpił wzrost liczby konfiskat łuskowców przez organy ścigania, co wskazuje na wzrost handlu osobnikami gatunku lub poprawę egzekwowania prawa. W latach 1999 – 2009 władze zatrzymały 47 zwierząt; w latach 2010 - 2012 przejęto 369.

W latach 2001 - 2017 grupa TRAFFIC monitorująca handel dzikimi zwierzętami odnotowała 38 incydentów konfiskat, w których Filipiny były krajem pochodzenia, punktem tranzytowym lub końcowym miejscem przeznaczenia przesyłek łuskowców. Według raportu TRAFFIC z 2018 roku przejęto łącznie 667 łuskowców.

Historycznie rzecz biorąc, polowanie na ten gatunek w celu tradycyjnej medycyny i rytuałów przez tubylcze grupy „nie było wielkim problemem”, - mówi Schoppe, ponieważ łuskowce były zabijane w zrównoważonych ilościach. Mówi, że ci sami lokalni myśliwi, pobudzeni prawem dotyczącym dzikiej przyrody, stali się „obrońcami lub strażnikami łuskowców”.

„Oczywiście nie wszyscy przestrzegają prawa” - dodaje. „Są przemytnicy przybywający z własnymi psami polujący na łuskowce. To się nadal szerzy. ”

Kłusownicy są zwykle członkami grup etnicznych Palaw'an i Tagbanua z południowo-środkowego Palawanu, których utrzymanie zależy głównie od polowań i kłusownictwa.

Edukacja w zakresie ochrony okazała się potężnym narzędziem zmiany poglądów kłusowników na temat znaczenia ochrony gatunków, takich jak łuskowiec palawański ( Manis culionensis ), - mówi Indira Lacerna-Widmann, dyrektor filipińskiego Programu Ochrony Kakadu Fundacji Katala.

„Naprawdę musimy chronić gatunek łuskowca” - mówi Mongabay. „Nielegalny handel, brak wiedzy na temat gatunku i jego siedlisk, utrata siedlisk oraz okoliczności otaczające ludy tubylcze i ich dostęp do zasobów naturalnych to tylko niektóre z negatywnych skutków dla populacji łuskowca”.

Mówi, że oprócz usprawnienia egzekwowania prawa w celu zapobiegania polowaniom i nielegalnemu handlowi łuskowcami, kluczowe znaczenie dla działań na rzecz ochrony ma uprawianie ludności tubylczej i społeczności lokalnych w celu zwiększenia lokalnego zarządzania i ochrony.

„Musisz znaleźć połączenie ze środowiskiem, społecznością i tym, jak ochrona otoczenia pozytywnie wpływa na ich życie oraz na wartość gatunków w ich życiu” - mówi Lacerna-Widmann. Kiedyś polowali na łuskowce i handlowali nimi w kraju, głównie w celach spożywczych i tradycyjnej medycyny, ale teraz jest to zabronione przez prawo. Dlatego musimy zapewnić im alternatywne źródła utrzymania, takie jak bycie strażnikiem dzikiej przyrody, obrońcami lub ekologami ”.

Glesselle Batin, współkierowczyni projektu ochrony łuskowców filipińskich, twierdzi, że rdzenni mieszkańcy góralskich społeczności wyspy dysponują cenną wiedzą na temat wykrywania i polowania na łuskowce, które można wykorzystać w ochronie gatunku. Dodaje, że niektórzy członkowie tych społeczności się wahają, „ale musimy im bardzo dobrze wyjaśnić, że jest to bardzo ważne, aby dbać o ich ekosystem i szanować egzekwowanie praw dotyczących dzikiej przyrody przez władze”.

łuskowiec filipiński ( Manis culionensis )

Fundacja Katala współpracuje od kwietnia 2018 r. z programem PCSD, Palawan State University i USAID's Protect Wildlife w zakresie ochrony łuskowca filipińskiego ( Manis culionensis ), identyfikując obszary uważane za siedliska krytyczne dla tego gatunku.

Zespół badań terenowych przeprowadził badania naziemne od września do grudnia 2018 r., instalując fotopułapki i rejestrując 14 łuskowców na łącznej powierzchni 800 hektarów ( 1980 akrów ).

Badanie ujawniło również, że w siedliskach leśnych, w których odnotowano łuskowce, nadal dochodzi do upraw rolniczych, produkcji węgla drzewnego i nielegalnego wyrębu.

„Odkąd projekt ochrony łuskowców dopiero się rozpoczął, mamy nadzieję, że zachowanie lokalnych społeczności zmieni się w przyszłości w odniesieniu do ich roli w ochronie ekosystemu i ochronie gatunku” - mówi Batin Mongabay. „Musimy naprawdę zwiększyć ich świadomość w tej kwestii”.

łuskowiec filipiński ( Manis culionensis )

Lawrence San Diego, menedżer ds. Komunikacji w Protect Wildlife, mówi, że wyniki trwającego projektu mogą przyczynić się do opracowania naukowych zaleceń dotyczących działań ochronnych ze strony decydentów i lokalnych społeczności, pomagając zmniejszyć zagrożenia, przed którymi stoi łuskowiec palawański ( Manis culionensis ).

„Myślę, że bardziej niż zajęcie się brakiem informacji naukowych na temat własnego gatunku łuskowca na Filipinach, projekt stara się również wykorzystać doświadczenie lokalnych partnerów do badań nad łuskowcami” - mówi Mongabay. „Projekt chce wykazać, że współpraca między badaczami i ekspertami, agencjami rządowymi, społeczeństwem obywatelskim, środowiskiem akademickim i społecznościami lokalnymi jest kluczowa dla powodzenia tego badania oraz we wszystkich projektach badawczych w zakresie ochrony, które USAID Protect Wildlife wspiera we wszystkich swoich miejscach. na Filipinach."

Schoppe z Palawan Pangolin Conservation Project z zadowoleniem przyjmuje więcej badań naukowych w tej sprawie.

„Pangolin był ignorowany do niedawna. Jest bardzo niewiele informacji naukowych na ten temat, takich jak stopień wyzysku i obfitość dzikich zwierząt, ich nawyk żywieniowy, potrzebne im siedliska, czy przeszkadzają im ludzie, czy mogą żyć z ludźmi ”- mówi.

„Naprawdę nie wiemy, jak zarządzać pozostałą populacją łuskowców palawańskich” - dodaje. „Więc jest to naprawdę wyścig z czasem”.

Ta historia została opublikowana we współpracy z Filipińską Siecią Dziennikarzy Środowiskowych i przy wsparciu Internews Earth Journalism Network.

Artykuł opublikowany przez Williego Shuberta