Mongabay Series: Conservation in Madagascar
Malavika Vyawahare, 10 lipca 2020 r
Czy ostrzeżenie IUCN zmieni postrzeganie lemurów ( Lemuridae ) z Madagaskaru oraz innych gatunków zagrożonych wyginięciem ?
- Spośród 107 gatunków lemurów, które są endemiczne dla Madagaskaru, 103 są zagrożone, a 33 z nich zostały obecnie uznane za krytycznie zagrożone na Czerwonej Liście IUCN.
- Wśród tych, które są obecnie uważane za krytycznie zagrożone, jest między innymi najmniejszy naczelny na świecie, mikrusek malutki ( Microcebus berthae ) oraz sifaka biała ( Propithecus verreauxi ), stworzenie znane z osobliwych skoków na boki, które sprawiają wrażenie, że tańczy.
- Zagrożona jest również połowa gatunków naczelnych Afryki, w tym goryl wschodni ( Gorilla beringei ), największy żyjący naczelny.
- Również zagrożone wyginięciem są: jeden z największych gatunków wielorybów, wieloryb biskajski ( Eubalaena glacialis ), chomik europejski ( Cricetus cricetus ) i najdroższy na świecie grzyb - maczużnik chiński ( Ophiocordyceps sinensis ).
Zgodnie z aktualizacją listy zagrożonych gatunków na świecie, działania człowieka doprowadziły 13 kolejnych gatunków lemurów ( Lemuridae ), kultowych naczelnych pochodzących z Madagaskaru, na skraj wyginięcia.
Wśród tych, które obecnie znajdują się w krytycznie zagrożonej kategorii Czerwonej Listy IUCN, znajdują się najmniejszy naczelny na świecie, mikrusek malutki ( Microcebus berthae ) oraz sifaka biała ( Propithecus verreauxi ), stworzenie znane z ukośnego skoku, który sprawia wrażenie że tańczy.
Zła wiadomość nie kończy się na naczelnych, grupie ssaków obejmującej ludzi. Zagrożona jest połowa gatunków naczelnych Afryki, w tym goryl wschodni ( Gorilla beringei ), największy żyjący naczelny. Te majestatyczne ssaki występują tylko w Afryce.
„Ta aktualizacja Czerwonej Listy IUCN ujawnia prawdziwą skalę zagrożeń, z jakimi borykają się naczelne w całej Afryce. Pokazuje również, że Homo sapiens musi radykalnie zmienić swój stosunek do innych naczelnych i do natury jako całości ”- powiedziała w oświadczeniu Grethel Aguilar, pełniąca obowiązki dyrektora generalnego IUCN.
Leżący u wschodnich wybrzeży Afryki Madagaskar szczyci się niezrównaną różnorodnością biologiczną, gdzie od 80% do 90% roślin i zwierząt nie występuje nigdzie indziej na naszej planecie. Wyspa oddzieliła się od afrykańskiej płyty kontynentalnej około 160 milionów lat temu, a następnie od lądu Indii 90 milionów lat temu, co czyni ją najstarszą wyspą na świecie.
Prawie wszystkie ze 107 gatunków lemurów są zagrożone. Jedną z głównych przyczyn zniknięcia tych charyzmatycznych ssaków jest to, że występują one tylko na Madagaskarze, a ich siedliska są szybko niszczone w wyniku wylesiania. Lasy są wycinane pod uprawy i drewno opałowe. Dla mięsa poluje się również na niektóre gatunki lemurów.
Około połowa lasów Madagaskaru zniknęła w latach 1953 – 2014, a w ostatnich latach presja wylesiania utrzymuje się. Madagaskar stracił największą część swoich pierwotnych lasów deszczowych ( 2% ) w 2018 r. Zgodnie z badaniem opublikowanym niedawno w Nature Climate lasy deszczowe na wschodzie kraju mogą całkowicie zniknąć do 2070 r.
„Dzięki bardzo udanej strategii ochrony lemurów IUCN opracowanej przez naszą grupę specjalistów IUCN SSC ds. Naczelnych, byliśmy w stanie zebrać ponad 7,5 miliona dolarów na Inicjatywę IUCN Save Our Species Lemur Initiative” - powiedział Russ Mittermeier w komunikacie, który kieruje Specjalistą Komisji ds. Przetrwania Gatunków IUCN ds. Naczelnych Group. „Dzięki tym funduszom lokalne organizacje niestrudzenie pracują teraz nad dalszą ekoturystyką, tworzeniem nowych obszarów chronionych w społeczności, patrolowaniem, ponownym zalesianiem i podnoszeniem świadomości w szkołach i społecznościach lokalnych na temat potrzeby ochrony lemurów”. Dodał, że wysiłki te prawdopodobnie uchroniły przed wyginięciem lemura ( Lepilemur septentrionalis ), gatunku krytycznie zagrożonego wyginięciem.
Istnieją jednak obawy, że kryzys COVID-19 i jego ekonomiczne skutki dla ludności Madagaskaru tylko pogorszą sytuację lemurów. Zamknięcia i ograniczenia wywarły ogromne piętno na ekoturystyce i wysiłkach na rzecz zaangażowania społeczności, które wymagają podróżowania do odległych zakątków wyspy.
IUCN to międzynarodowy organ, w skład którego wchodzą rządy i organizacje pozarządowe. Opiera się na wiedzy tysięcy naukowców i ekspertów z całego świata, aby dokonywać ocen stanu ochrony roślin i zwierząt, klasyfikując gatunki w siedem kategorii. Obejmują one zakres od „najmniejszego troski” do „wymarcia”, w zależności od wagi niebezpieczeństw, przed którymi stoją. Gatunki krytycznie zagrożone są o krok od „wyginięcia na wolności”.
Organizacja oceniła dotychczas 120 372 gatunki i ustaliła, że jedna czwarta z nich, ponad 32 000 gatunków, jest zagrożona wyginięciem, co oznacza, że należą do jednej z trzech kategorii „zagrożonych”: „wrażliwe”, „zagrożone” lub „krytycznie zagrożone”. . ”
Do gatunków krytycznie zagrożonych należy wal biskajski z północnego Atlantyku ( Eubalaena glacialis ), którego w 2018 r. na świecie było mniej niż 250 dojrzałych osobników. Zaplątanie się w sprzęt rybacki i uderzenie przez statki jest istotną przyczyną spadku liczebności. Zmiany klimatyczne pogorszyły sytuację, powodując niedobór źródeł pożywienia wielorybów.
W obliczu niepewnej przyszłości stoi również najdroższy grzyb świata, maczużnik chiński ( Ophiocordyceps sinensis ), wysoko ceniony w tradycyjnej medycynie chińskiej; oraz chomik europejski ( Cricetus cricetus ), który może wyginąć za 30 lat. Naukowcy badają związek między zmniejszonym tempem reprodukcji, który przyspiesza jego spadek, a wzrostem plantacji monokultur, rozwojem przemysłowym, globalnym ociepleniem i zanieczyszczeniem środowiska.
Podczas gdy różne gatunki stoją w obliczu różnych zagrożeń, działania ludzkie są głównym czynnikiem, który popycha je na skraj wyginięcia.
„U podstaw tego kryzysu leży pilna potrzeba alternatywnych, zrównoważonych źródeł utrzymania, aby zastąpić obecne uzależnienie od wylesiania i niezrównoważonego wykorzystywania dzikiej przyrody” - powiedział Aguilar.
Artykuł opublikowany przez Malavika Vyawahare
Opracowano na podstawie artykułu ze strony Mongabay.com
Tłumaczenie własne oraz na podstawie
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz