Występuje w Ameryce Północnej, środkowa Arizona i zachodni Nowy Meksyk ( U.S.A. ) i w Sonorze ( Meksyk ) wzdłuż granicy z U.S.A.
Zamieszkuje górskie pasma leśne na wysokości 1500 - 1900 m n.p.m. W Arizonie są to lasy liściaste i mieszane ze starym drzewostanem. W Nowym Meksyku kaniony porośnięte drzewami liściastymi wzdłuż strumieni i rzek. W Meksyku są to lasy łęgowe na niższych wysokościach.
wiewiórka arizońska ( Sciurus arizonensis ) na pniu drzewa
Aktywna w ciągu całego roku, w godzinach dziennych. Doskonale wspina się po drzewach, skacząc z gałęzi na gałąź. Żeruje również na ziemi. Prowadzi samotny tryb życia, chociaż w okresie obfitości pokarmowej na jednym drzewie poszukuje pokarmu kilka osobników. W okresie zimowym w jednym gnieździe może przebywać nawet 10 osobników.
Gniazda buduje z liści w rozwidleniu gałęzi lub przytulone do pnia drzewa. Niekiedy wykorzystuje naturalne dziuple. Jeden osobnik może mieć jedno lub kilka gniazd albo wcale.
Dieta jest uzależniona od sezonu i dostępności pokarmu. W jej skład wchodzą orzechy, owoce, nasiona, pąki i młode pędy, kwiaty a także owady i ich larwy, jaja i pisklęta ptasie a nawet padlina.
Ruja od kwietnia do początku maja.
Ciąża trwa około 2 miesięcy. Samica rodzi od 2-8 młodych w miocie, średnio 4. 1 miot w sezonie.
Sciurus arizonensis poszukująca pokarmu na ziemi
Opisane podgatunki :
- Sciurus arizonensis arizonensis - Arizona, Nowy Meksyk
- Sciurus arizonensis catalinae - Santa Catalina Montains ( Arizona, Nowy Meksyk )
- Sciurus arizonensis huachuca - Huachuca Montains ( Meksyk )
Gatunek uważany za nie zagrożony, chociaż amerykański Departament Interior Fish and Wildlife Service klasyfikuje ją jako kategoria 2.
W Meksyku jest rzadkością i jest uważana za gatunek zagrożony w tym kraju.
Populacje w U.S.A. są stosunkowo niewielkie i może to być związane z konkurencją pokrewnego gatunku Sciurus aberti.
Innym zagrożeniem są zmiany siedliskowe związane z wycinaniem lasów, będącym ich głównym siedliskiem.
W niewoli - brak danych.
Sciurus griseus - gryzoń z rodziny wiewiórek ( Sciuridae ).
Występuje w Ameryce Północnej, na wschodnim wybrzeżu od Waszyngtonu, przez Oregon, Kalifornię i część Newady ( U.S.A. ) po północny Meksyk.
Zamieszkuje lasy liściaste, mieszane i bory iglaste do wysokości 2500 m n.p.m.
Sciurus griseus
Aktywna w ciągu całego roku, w godzinach dziennych. Prowadzi samotniczy tryb życia, jedynie w okresie rui samica dopuszcza do siebie kilka samców.
Na gniazda wybiera dziuple drzew lub buduje je z patyków i miękkich materiałów roślinnych.
Doskonale wspina się po drzewach, ale również schodzi na ziemię w poszukiwaniu pokarmu.
Jest ssakiem terytorialnym, zakres jej terytorium to 0,5 do 7 ha. Samce mają większe terytoria.
Zebrany pokarm jest przenoszony do gniazda lub ukrywany w jego pobliżu na gorsze okresy. Dieta jest uzależniona od sezonu i dostępności pokarmu. W jej skład wchodzą orzechy, nasiona, żołędzie, jagody, grzyby, kora, pąki i młode pędy, kwiaty oraz owady i ich larwy, jaja i pisklęta ptaków.
Ruja odbywa się wiosną ( kwiecień - początek maja ).
Samica po ciąży trwającej około 43 dni, rodzi 3-5 młodych w miocie. 1 miot w sezonie. Młode rodzą się gołe, z zamkniętymi oczami i uszami. Mają stosunkowo duże głowy i nogi w stosunku do reszty ciała. Widzą i słyszą po 7-10 dniach od narodzin. Odstawienie następuje po około 10 tygodniach. Młode przebywają z matką do następnej wiosny, lecz często już na jesieni rodzina się rozpada. W naturze żyje 7-8 lat.
Sciurus griseus żerujący na ziemi
Opisane podgatunki :
- Sciurus griseus anthonyi - środkowo-południowa Kalifornia
- Sciurus griseus clarkii - północno-wschodnie U.S.A.
- Sciurus griseus fossor - południowy Oregon
- Sciurus griseus griseus - Waszyngton, Oregon, Kalifornia, Newada
- Sciurus griseus heermanni - Kalifornia
- Sciurus griseus leporinus - San Bernardino, Cuyamaca Mountains ( Kalifornia )
- Sciurus griseus nigripos - Kalifornia
Gatunek uważany za niezagrożony. Występuje na wielu obszarach chronionych.
Jednak podgatunek Sciurus griseus griseus w stanie Waszyngton został uznany za zagrożony a w Oregonie za wrażliwy. Związane jest to z utratą siedlisk powodowaną wyrębem lasów.
rycina - Sciurus griseus w dwóch odmianach barwnych: z lewej; jasna z prawej; ciemna
W niewoli - brak danych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz