Północnoamerykańskie wiewiórki z rodzaju Tamiasciurus.

Czikari, wiewiórka czikari ( Tamiasciurus douglasii ) gryzoń z rodziny wiewiórek ( Sciuridae ). Synonim Sciurus hudsonicus douglasii.


Występuje na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej od południowo-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej ( Kanada ) do południowej Kalifornii ( U.S.A. ).

Zamieszkuje górskie lasy iglaste.

czikari ( Tamiasciurus douglasii ) podczas żerowania

Aktywna od świtu do zachodu słońca, w ciągu całego roku. W czasie trudnych warunków pogodowych ( zima czy ulewne deszcze ) nie opuszcza gniazda. Żyje samotnie, w pary łączy się jedynie w okresie rui. Doskonale wspina się po drzewach. Pokarm poszukuje zarówno na drzewach jak i na ziemi.

Gniazdo w lecie buduje z gałązek i patyków na drzewie, na okres zimowy wyszukuje sobie dziuple.

Odżywia się pokarmem roślinnym, dostępnym sezonowo : wiosną są to najczęściej nowe pędy drzew iglastych, latem to różnorodne owoce, jagody, pędy roślin, sok drzew. Jesienią głównie nasiona szyszek i orzechy. Na okres zimowy gromadzi zapas szyszek i orzechów, zakopując je w ziemi lub gromadząc w dziupli.

Okres rui od marca do maja.

Samica rodzi w maju - czerwcu. 1 miot w roku, rzadziej 2. W miocie jest 2 - 8 młodych, zwykle 4-6. Młode opuszczają gniazdo w sierpniu. Rodzina pozostaje ze sobą zwykle do następnej wiosny.

  rycina - czikari ( Tamiasciurus douglasii ) 

Opisane podgatunki :

- Tamiasciurus douglasii albolimbatus - Kent County, Monts Shasta ( Kalifornia - U.S.A. )

- Tamiasciurus douglasii belcheri - Mouth of Columbia River ( U.S.A. )
- Tamiasciurus douglasii cascadensis - Cascades  ( U.S.A.i Kanada )
- Tamiasciurus douglasii douglasii - Oregon, Mouth of Columbia River ( U.S.A. )
- Tamiasciurus douglasii mollipilosus - Washington, Richmond ( U.S.A. ), Kolumbia Brytyjska ( Kanada )
- Tamiasciurus douglasii orarius - Mendocino County ( Kalifornia - U.S.A. )
- Tamiasciurus douglasii suckleyi - Steilacoom, Puget Sound ( Washington - U.S.A. )

Tamiasciurus douglasii w szacie letniej

Gatunek uważany za nie zagrożony. Lokalne populacje mogą być zagrożone przez wylesianie i fragmentację siedlisk. Brak go na chronionych obszarach.
Wskazane są badania dystrybucji i trendów populacji oraz ewentualnych zagrożeń.

rycina - Tamiasciurus douglasii - u góry w szacie letniej, u dołu 2 osobniki w szacie zimowej - ostatni po prawej to Tamiasciurus hudsonicus 

W niewoli - rzadko eksponowana.

Głównie ogrody zoologiczne Ameryki Północnej.

Wiewiórka czerwona, amerykańska wiewiórka czerwona ( Tamiasciurus hudsonicus ) - gryzoń z rodziny wiewiórek ( Sciuridae ).

Występuje w Ameryce Północnej, od Alaski ( na północy ), w całej Kanadzie po Arizonę i Nowy Meksyk ( na zachodzie ) i północną Georgię ( na wschodzie ) U.S.A.. Została wprowadzona na Nową Funlandię ( wschodnia Kanada ).

Zamieszkuje głównie lasy iglaste i mieszane, ale również spotkać ją można w lasach liściastych, żywopłotach, plantacjach drzew, wtórnych lasach czy niekiedy parkach miejskich.

  wiewiórka czerwona ( Tamiasciurus hudsonicus ) podczas posiłku

Aktywna w ciągu całego roku, głównie za dnia. Szczyt aktywności przypada na 2 godziny po wschodzie słońca oraz przed zachodem słońca. Jest najbardziej terytorialnym gatunkiem, spośród innych wiewiórek Ameryki Północnej. Żyje samotnie. Doskonale wspina się po drzewach. Pokarmu poszukuje zarówno na drzewach jak i na ziemi. Gromadzi pokarm na gorsze okresy w dziuplach lub norach.

Gniazda buduje w dziuplach lub rozwidleniach gałęzi ale także wśród korzeni drzew czy w norach.

W skład jej diety wchodzą głównie nasiona, szyszki, orzechy, owoce ale także bezkręgowce i małe kręgowce.

Ruja odbywa się w marcu i kwietniu, ale w północnym zakresie występowania w czerwcu i lipcu.

Ciąża trwa 31-35 dni. Samica rodzi 2-8 młodych. Niektóre samice ( starsze i dojrzałe ) mogą mieć 2 mioty w sezonie. Średnia miotu 4-5. Młode po około 56-60 dniach opuszczają gniazdo. Rodzina rozpada się zwykle następnej wiosny.

 Tamiasciurus hudsonicus

Opisane podgatunki :

- Tamiasciurus hudsonicus abieticola - Wirginia, Karolina Północna

- Tamiasciurus hudsonicus baileyi - Alaska, Creek, Bighorn Mountains ( Wyoming )

- Tamiasciurus hudsonicus californicus - Sierra Nevada ( Kalifornia ), Cascades ( Oregon )

- Tamiasciurus hudsonicus columbianus - północna Kolumbia Brytyjska

- Tamiasciurus hudsonicus dakotensis - Wyoming, Dakota Południowa

- Tamiasciurus hudsonicus fremonti - Góry Skaliste, środkowe Kolorado, Utah

- Tamiasciurus hudsonicus gymnicus - Nowy Brunszwik ( Kanada ), Maine ( U.S.A. )

- Tamiasciurus hudsonicus grahamensis - Arizona, Nowy Meksyk ( Graham Mountains ) - krytycznie zagrożony

- Tamiasciurus hudsonicus hudsonicus - Ontario ( Kanada )

- Tamiasciurus hudsonicus kenaiensis - przylądek Kenai, Alaska

- Tamiasciurus hudsonicus lanuginosus - wyspa Vancouver, wyspa Campbell, Kolumbia Brytyjska

- Tamiasciurus hudsonicus laurentianus - Quebec ( Kanada )

- Tamiasciurus hudsonicus loguax - środkowe Illinois, Wirginia, środkowy New York, Connecticut

- Tamiasciurus hudsonicus lychnuchus - Arizona, Nowy Meksyk

- Tamiasciurus hudsonicus minnesota - Minnesota, Wisconsin

- Tamiasciurus hudsonicus mogollonensis - Nowy Meksyk, Kaibab Plateau i White  Mountains ( Arizona ), Mogollon Mountains

- Tamiasciurus hudsonicus murii - Minnesota

- Tamiasciurus hudsonicus neomexicanus - Nowy Meksyk ( Rayado Canyon, Colfax County )

- Tamiasciurus hudsonicus pallescens - Manitoba, Dakota Północna

- Tamiasciurus hudsonicus petulans - Alaska

- Tamiasciurus hudsonicus picatus - wyspa Kupreanof ( Kanada ) 

- Tamiasciurus hudsonicus preblei - Kolumbia Brytyjska, District Mackenzie, Terytoria Północno-zachodnie ( Kanada )

- Tamiasciurus hudsonicus regalis - Wisconsin, wyspa Royale, wyspa Belle

- Tamiasciurus hudsonicus richardsoni - Kolumbia Brytyjska, Idaho

- Tamiasciurus hudsonicus rubrolineatus - wschodnie stany U.S.A.

- Tamiasciurus hudsonicus streatori - Kolumbia Brytyjska

- Tamiasciurus hudsonicus ungavensis - zachodni Labrador, Quebec ( Kanada )

- Tamiasciurus hudsonicus vancouverensis - wyspa Vancouver

- Tamiasciurus hudsonicus ventorum - Wyoming, Utah

- Tamiasciurus hudsonicus wasatchensis - Wasatch Mountains ( Utah )

Tamiasciurus hudsonicus podczas żerowania

Gatunek uważany za nie zagrożony ze względu na duży zasięg występowania. Lokalne populacje mogą być zagrożone poprzez wylesianie i fragmentację siedlisk.

Krytycznie zagrożona jest populacja z Graham Mountains ( Arizona, Nowy Meksyk - U.S.A. ) - Tamiasciurus hudsonicus grahamensis ze względu na wycinanie lasów górskich.

Występuje w wielu obszarach chronionych.

W niewoli - rzadka.

Głównie ogrody zoologiczne Ameryki Północnej. 

Do tego rodzaju należy też opisany wcześniej Tamiasciurus mearnsi .

Patrz http://beszamelispolkabezograniczen.blogspot.com/2011/01/zagrozone-ssaki-ameryki-ponocnej-czesc_24.html

Tamiasciurus mearnsi