Króliki z rodzaju Sylvilagus z Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej część I

Królik bagienny ( Sylvilagus aquaticus ) gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).


Występuje w Ameryce Północnej, od południowego Illinois i południowo-zachodniej Indiany, poprzez południowo-zachodnie Missouri i południowo-wschodnie Kansas aż do zachodniego Kentucky i zachodniego Tennessee, wschodniej Oklahomy, wschodniego Teksasu, Luizjany, Alabamy, Mississipi i północno-zachodniej Karoliny Południowej ( U.S.A. ). Uznawany za endemit dla U.S.A.


Zamieszkuje bagniste niziny, tereny podmokłe, tereny zalewowe, wzdłuż dopływów większych rzek, bagna, lasy cyprysowe. Zawsze w pobliżu wody.

królik bagienny ( Sylvilagus aquaticus )

Żyje samotnie lub samica z młodymi. Aktywny o świcie, zmierzchu i w nocy w ciągu całego roku. W ciągu dnia pozostaje ukryty i nieruchomy. W razie niebezpieczeństwa ucieka zygzakowatym wzorem, często chroni się w wodzie zatrzymując się nieruchomo i wystawiając z niej tylko nos.

Kryjówki zakłada w zagłębieniach, w wysokiej trawie, wśród opadłych liści lub w kłodach drzew. Wszędzie tam, gdzie zapewnia mu to względne bezpieczeństwo.

Samice przed porodem budują gniazda w wysokiej trawie, w stertach gałęzi i opadłych liści, w ściółce ale także w kłodach, pniach lub wśród korzeni drzew. Są to wymoszczone własną sierścią budowle, posiadające boczne wejścia. Gniazda te mają zazwyczaj 5,5 cm głębokości, 15 cm szerokości i 18 cm wysokości. Dla zmylenia drapieżników samica buduje dodatkowo 1-2 gniazda jako atrapy.

Królik bagienny jest typowym roślinożercą, żywiącym się trawami, turzycami, liśćmi drzew i krzewów, gałązkami, korą itp. pokarmem.

Może rozmnażać się przez cały rok. Sezon rozrodczy trwa od połowy lutego do sierpnia.

Samica może mieć 1-6 miotów w roku, średnio 2-4.

Okres ciąży trwa od 35 do 40 dni. Samica rodzi 1-6 młodych w miocie, średnio 3. Po 12-15 dniach młode opuszczają gniazdo. Po około 20-25 dniach matka odstawia młode i rodzina rozpada się.

Opisane podgatunki :

- Sylvilagus aquaticus aquaticus - wschodnia część Teksasu, Kansas, Karolina Południowa

- Sylvilagus aquaticus littoralis - Karolina Południowa

- Sylvilagus aquaticus attwateri - Teksas

- Sylvilagus aquaticus telmalemonus - Tennessee, Mississippi

Gatunek uważany za nie zagrożony. W południowo-wschodniej części U.S.A. jest drugim gatunkiem łownym. Na królika bagiennego poluje się dla mięsa, futra i sportu.

Populacje w stanach Alabama, Georgia, Mississippi, Teksas, Luizjana uważane są za bezpieczne.

W stanach Arkansas, Kentucky, Oklahoma i Karolinie Południowej uważane są za zagrożone.

Brak badań na temat zagrożeń dla tego gatunku.

W niewoli - rzadki.

Może dożyć 7-9 lat.

Królik pustynny ( Sylvilagus audubonii ) gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).

Występuje w Ameryce Północnej, od zachodniej i północnej części U.S.A. do środkowego i południowego Meksyku.

Zamieszkuje suche i górskie lasy, tereny pustyń i półpustyń, łąki, tereny skaliste a także skrajnie suche i gorące obszary. Od poniżej poziomu morza ( Dolina Śmierci w Kalifornii ) do 1829 m n.p.m. lub nieco powyżej.

 królik pustynny ( Sylvilagus audubonii ) po lewej: samotny osobnik na pustyni, po prawej: grupa osobników

Aktywny w ciągu całego roku, w godzinach nocnych. Unika gorąca dnia. Żyje samotnie lub w małych grupkach ( samica z młodymi ).

Na kryjówki wybiera różnego rodzaju miejsca zapewniające mu bezpieczeństwo oraz względny chłód w godzinach południa dnia. Są to m.in. zarośla i zakrzewienia, wysoka roślinność zielna, szczeliny skalne, kłody drzew, nory itp.

Sylvilagus audubonii arizonae

W zależności od siedliska i pory roku, odżywia się różnorodnym pokarmem roślinnym. W skład jego diety wchodzą różne gatunki traw, roślinność zielna, gałązki drzew i krzewów, liście itp.

Sezon rozrodczy od grudnia i stycznia do sierpnia lub bardziej na południe nawet do października.

Ciąża trwa około 35 dni. Samica rodzi 2-6 młodych, średnio 3-4. W sezonie może być do 6 miotów.

Młode po 14-16 dniach opuszczają gniazdo i zaczynają się samodzielnie odżywiać. Odstawienie następuje po około 20-25 dniach i rodzina rozpada się.

Ten gatunek żyje bardzo krótko. W warunkach naturalnych nie stwierdzono osobnika żyjącego dłużej niż 2,5 roku. Przeciętnie dożywa wieku około 19 miesięcy.

królik pustynny ( Sylvilagus audubonii )

Opisane podgatunki :

- Sylvilagus audubonii arizonae - Sonora ( Meksyk ), pustynia Anza-Borrego ( Kalifornia ), Yapavai County ( Arizona )

- Sylvilagus audubonii audubonii -Sonora ( Meksyk )

- Sylvilagus audubonii baileyi - Utah, północne Kansas ?

- Sylvilagus audubonii cedrophilus - Nowy Meksyk

- Sylvilagus audubonii confinis - Baja California ( Meksyk )

- Sylvilagus audubonii goldmani - Cullacan, Sinaloa ( Meksyk )

- Sylvilagus audubonii laticinctus - San Bernardino County, pustynia Mohave ( Kalifornia )

- Sylvilagus audubonii major - północno-zachodnie Durango ( Meksyk ), Arizona

- Sylvilagus audubonii minor - Teksas

- Sylvilagus audubonii neomexicanus - Teksas, Oklahoma, Kansas, Nowy Meksyk

- Sylvilagus audubonii parvulus - Hidalgo ( Meksyk ), Teksas

- Sylvilagus audubonii rufipes - Inyo County ( Kalifornia ), Hidalgo ( Meksyk )

- Sylvilagus audubonii sanctidiegi - Meksyk, San Diego County

- Sylvilagus audubonii vallicola - Kern County ( Kalifornia )

- Sylvilagus audubonii warreni - Utah. Kolorado

Sylvilagus audubonii rufipes

Gatunek uważany za nie zagrożony, posiadający duży zasięg występowania.

Wpływ na nie które lokalne populacje mogą mieć : utrata siedlisk, nadmierny wypas bydła czy drapieżnictwo psów i kotów domowych.

Poluje się na niego dla mięsa, futra i sportu. Jest ważnym gatunkiem łownym w części stanów U.S.A..

Innymi zagrożeniami dla tego gatunku są pożary naturalne czy wywołane przez człowieka ( Kalifornia ) oraz konkurencja ze strony Lepus californicus.

Brak badań na temat ewentualnych zagrożeń oraz trendów i dystrybucji populacji tego gatunku.

Obecnie nie są podjęte żadne działania ochronne.

Sylvilagus audubonii baileyi

W niewoli - brak danych.

Królik nadmorski, królik nadbrzeżny ( Sylvilagus bachmani )  gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).

Występuje wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego w Ameryce Północnej, od rzeki Columbia ( granica Oregon - Waszyngton ) na północy do południowych krańców Baja California ( Meksyk ). Od Oceanu Spokojnego na wschód do gór Sierra Nevada na zachód.

Zamieszkuje stare lasy łęgowe, zarośla wzdłuż rzek i strumieni, tereny porośnięte gęstymi, wysokimi roślinami zielnymi.

królik nadmorski ( Sylvilagus bachmani )

Aktywny w ciągu całego roku, głównie w godzinach nocnych. Niekiedy można go spotkać w ciągu dnia. Żyje samotnie, jeśli siedlisko obfituje w odpowiednie kryjówki oraz bazę pokarmową może być duże zagęszczenie osobników.

Na kryjówki wybiera gęste zarośla, nory innych zwierząt czy zagłębienia w ziemi w gęstwinie wysokich roślin zielnych. Gniazda buduje z liści, mchu, które są wyścielane sierścią.

Żeruje głównie na pograniczu zarośli, lasu czy gęstych, wysokich roślin zielnych. Stara się unikać terenów otwartych porośniętych niską trawą.

Jest typowym roślinożercą. W skład jego diety wchodzą głównie trawy. Inną roślinnością żywi się w zależności od dostępności sezonowej  ( liście drzew i krzewów, pędy i gałązki, rośliny zielne itp. ).
Sezon rozrodczy od grudnia do sierpnia.
Ciąża trwa około 27 dni. Samica rodzi od 2-4 młodych w miocie. W sezonie 3-4 mioty. Średnia roczna dla jednej samicy to 15 młodych w sezonie. Młode opuszczają gniazdo po 14 dniach. Odstawienie następuje po około 20-22 dniach i rodzina rozpada się.
Dojrzałość młode uzyskują po 4-5 miesiącach. Rozmnażają się dopiero w następnym sezonie.

Opisane podgatunki :
- Sylvilagus bachmani bachmani - Kalifornia
- Sylvilagus bachmani cerrosensis - wyspa Cerros ( Meksyk )
- Sylvilagus bachmani cinerascens - Kent County, San Diego County ( Kalifornia ), Meksyk
- Sylvilagus bachmani exiquus - środkowa Baja California ( Meksyk )
- Sylvilagus bachmani howelli - Baja California ( Meksyk )
- Sylvilagus bachmani - macrorhinus - San Mateo County, Corral Hollow ( Kalifornia )
- Sylvilagus bachmani mariposae - Kern County, Mariposa County, zachodnie stoki Sierra Nevada ( Kalifornia )
- Sylvilagus bachmani peninsularis - południowa Baja California ( Meksyk )
-  Sylvilagus bachmani riparius - San Joaquin County, Stanislaus County ( Kalifornia ) - krytycznie zagrożony
-  Sylvilagus bachmani rosaphagus - San Quintin - El Rosario ( Baja California, Meksyk )
-  Sylvilagus bachmani tehamae - Tehama ( Kalifornia )
-  Sylvilagus bachmani trowbridgii - Kalifornia, Teksas ?
-  Sylvilagus bachmani ubericolor - Washington, Oregon, Kalifornia
-  Sylvilagus bachmani virgulti - Monterey County ( Kalifornia )

Gatunek uważany za nie zagrożony. Nie ma żadnych podjętych działań ochronnych w stosunku do całości gatunku. Poluje się na niego dla mięsa, futra i sportu.
Działaniami ochronnymi objęty jest tylko podgatunek Sylvilagus bachmani riparius, występujący w Caswell Memorial State Park ( San Joaquin County ) oraz z Stanislaus County ( National Wildlife Refuge ). Został wpisany na listę U.S. Fish and Wildlife Service 2000 stanu Kalifornia.
Zagrożeniami  są : pożary i powodzie, utrata siedlisk i ich degradacja z powodu urbanizacji i przekształcania w grunty rolne, drapieżnictwo psów i kotów domowych, choroby i genetyczne uwarunkowania stosunkowo małych populacji.
Sylvilagus bachmani riparius został objęty planem odbudowy, obejmującym zarządzanie siedliskami i hodowlę.


W niewoli - tylko Sylvilagus bachmani riparius w celu odbudowy populacji z doliny rzeki Stanislaus oraz z San Joaquin.
O gatunku jako całości w hodowli - brak danych.




Królik górski ( Sylvilagus nuttallii ) gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).


Występuje w Ameryce Północnej, zachodniej części Kanady ( południowa Kolumbia Brytyjska i południowy Saskatchewan ), zachodniej części U.S.A. aż po środkową Arizonę i Nowy Meksyk.

Zamieszkuje lasy i zarośla na stokach gór i wzniesień, zarośla i zakrzewienia wzdłuż rzek, obszary o gęstej, wysokiej roślinności zielnej.

królik górski ( Sylvilagus nuttallii )

Aktywny w ciągu całego roku, od zmierzchu do świtu. Żyje samotnie, jeśli siedlisko obfituje w odpowiednią ilość kryjówek i bazę pokarmową, może być więcej osobników. Prowadzi skryty i niewidoczny dla postronnego obserwatora tryb życia.

Na kryjówki wybiera nory, szczeliny skalne, zarośla, gęste skupiska wysokich roślin zielnych.

Typowy roślinożerca, odżywiający się głównie trawą. Z braku dostępności sięga po inny pokarm roślinny : jagody jałowca, liście i pędy drzew i krzewów, roślinność zielna.

Nie sprzyjające warunki atmosferyczne ograniczają zdolność jego żerowania.

Sezon rozrodczy od marca do lipca.

Samica po ciąży 28-30 dniowej, rodzi 4-8 młodych w miocie. Może mieć 4-5 miotów w sezonie.

Odstawianie następuje po około 30 dniach.

Młode uzyskują dojrzałość po 3 miesiącach, lecz w sezon rozrodczy wchodzą w następnym roku.

   królik górski ( Sylvilagus nuttallii )

Opisane podgatunki :

- Sylvilagus nuttallii artemesia - Washington

- Sylvilagus nuttallii grangeri - Kalifornia, Kolorado, południowa część Alberty, Saskatchewan ( Kanada )

- Sylvilagus nuttallii nuttallii - Kolumbia Brytyjska

- Sylvilagus nuttallii perplicatus - Hannopee Canon, Panamint Mountains, Coso Mountains, Inyo Range, Lone Pine, Hot Springs, Mount Whitney

- Sylvilagus nuttallii pinetis - Arizona, Nowy Meksyk

Gatunek uważany za nie zagrożony. Jest dość pospolity w swoim zasięgu występowania. Jedynie w zachodniej części Dakoty Północnej populacje odnotowały spadek. Główną przyczyną może być rozprzestrzenianie się królika florydzkiego ( Sylvilagus floridanus ), które doprowadziło do przemieszczenia się lokalnych populacji w południowo-wschodniej części Dakoty Północnej.

Poluje się na niego dla mięsa, futra i sportu. Regulacje związane z ograniczeniami polowań stanowią agencje przyrody poszczególnych stanów U.S.A. i prowincji w Kanadzie.

W niewoli - brak danych.




Królik Appalachów ( Sylvilagus obscurus )  gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ). Dawniej był zawarty w Sylvilagus transitionalis. Uważany za endemit dla U.S.A.

Występuje w Ameryce Północnej, we wschodniej części U.S.A., w południowej części Appalachów ( środkowa Pensylwania, Maryland, zachodnia i wschodnia Wirginia Zachodnia, wschodnie Tennessee, wschodnie Kentucky, zachodnia Karolina Północna, północno-zachodnia Karolina Południowa, północna Georgia, północna Alabama ).

Zamieszkuje górskie lasy iglaste, zarośla iglaste, wrzosowiska, lasy mieszane z gęstym poszyciem, na wysokości powyżej 1000 m n.p.m.

  królik Appalachów ( Sylvilagus obscurus ) - portret 

Aktywny w ciągu całego roku, od zmierzchu do świtu. Jest samotnikiem, jedynie gdy siedlisko obfituje w odpowiednie kryjówki i bazę pokarmową może być więcej osobników w jednym rewirze.

Prowadzi skryty tryb życia.

Na kryjówki wybiera gęsty podszyt, zarośla iglaków, nory, szczeliny skalne.

Odżywia się paprociami, trawami, liśćmi, pędami krzewów a także igliwiem. Jest to unikalne wśród królików ( spożywanie igliwia ).

Sezon rozrodczy od marca do początku września.

Ciąża trwa 28 dni. Samica rodzi 4-8 młodych w miocie. 4-6 miotów w sezonie.

Sylvilagus obscurus

Brak opisanych podgatunków.

Gatunek uważany za zagrożony. Populacja jego jest bardzo rozproszona i rzadka.

Główne zagrożenia dla tego gatunku to :

- zniszczenie, fragmentacja i utrata siedlisk

- urbanizacja

- rozprzestrzenianie się królika florydzkiego ( Sylvilagus floridanus ), który ma mniejsze wymagania siedliskowe

- polowanie na Sylvilagus floridanus, do którego Sylvilagus obscurus  jest podobny - powodujące straty tego drugiego

- brak wiedzy na temat biologii, istnienia oraz wymagań siedliskowych dla tego gatunku

Programy zachowawcze obejmują :

- zachowanie najważniejszych siedlisk, tworzenie i zarządzanie nowymi

- reklama i publiczne programy edukacyjne

- ekspertyzy i monitorowanie populacji

- badania dotyczące :

1. miejsc gniazdowania, rozproszenia, siedliska

2. korzystania z naturalnych korytarzy

3. zmian klimatycznych, naturalnych klęsk żywiołowych

4. efektów polowań sportowych

5. konkurencji z innymi zajęczakami ( Sylvilagus floridanus i Lepus sp. )

6. wpływu gatunków inwazyjnych

- opracowanie i wdrożenie planów zarządzania siedliskami

- edukacja i programy podnoszenia świadomości i informowanie myśliwych o siedliskach Sylvilagus obscurus

Trend populacji uważa się za spadkowy, ale ze względu na brak badań trudno jest ocenić jak poważny jest ten spadek. Ocenia się, że spadek populacji może być szybszy w oparciu o utratę siedlisk, ograniczenie zakresu występowania i obniżenia się jakości siedlisk.

Występuje w Monongahela National Forest ( Wirginia Zachodnia ) oraz  Great Smoky Mountains National Park ( Tennessee ), w tym ostatnim nie odnotowany od 1960 roku.

W niewoli - brak danych.

Królik błotny ( Sylvilagus palustris )  gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).

Występuje w Ameryce Północnej, w południowo-wschodniej części U.S.A. ( południowo-wschodnia Wirginia, południowa Georgia, wschodnia Alabama, Floryda i wyspy wzdłuż wybrzeża Florydy ). Uważany za endemit dla U.S.A.

Zamieszkuje tereny nizinne, w pobliżu bagien i estuariów słodkowodnych.

żerujący królik błotny ( Sylvilagus palustris )

Aktywny w ciągu całego roku, od zmierzchu do świtu. Żyje samotnie, ale w okolicy zasobnej w pokarm i kryjówki przebywa w pobliżu więcej osobników. Prowadzi skryty tryb życia.

Dobrze pływa i często chroni się w wodzie przed niebezpieczeństwem.

Buduje gniazda z trawy, roślin zielnych wyścielone sierścią, w gęstwinie traw lub w zaroślach.

Samce często są widziane w towarzystwie innych spokrewnionych gatunków : Sylvilagus floridanus i Sylvilagus aquaticus.

Odżywia się pokarmem roślinnym : kłączami i bulwami roślin bagiennych, roślinnością wodną, trawami i ziołami. W okresie zimowym także korą krzewów i drzew. Dieta jest zróżnicowana i zależna od sezonu.

Sezon rozrodczy od lutego do września.

Ciąża trwa 28-37 dni. Samica rodzi 2-4 młode w miocie. W sezonie może być 4 mioty. Młode rodzą się ślepe i bezradne. Po 12-15 dniach opuszczają gniazdo. Odstawienie następuje po 25-30 dniach.

W naturze może przeżyć około 4 lat.

  królik błotny ( Sylvilagus palustris )

Opisane podgatunki :

- Sylvilagus palustris douglasii - Teksas

- Sylvilagus palustris hefneri - Lower Keys ( Floryda ) - zagrożony

- Sylvilagus palustris paludicola - Georgia, Upper Keys ( Floryda )

- Sylvilagus palustris palustris - południowo-wschodnia Wirginia, Floryda, południowa Georgia

Gatunek uważany za nie zagrożony. Zagrożony jest Sylvilagus palustris hefneri z powodu fragmentacji siedlisk.

Poluje się na niego dla mięsa, futra i sportu.

W niewoli - brak danych.

Sylvilagus transitionalis gatunek z rodziny zającowatych ( Leporidae ), z rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).

Występuje w Ameryce Północnej, we wschodniej części U.S.A. ( południowe Maine, Vermont, New Hampshire, Connecticut, wschodni New York, Massachusetts i Rhode Island ) oraz w południowej części prowincji Quebec ( Kanada ).

Zamieszkuje otwarte lasy i zarośla, w pobliżu strumieni, bagien, stawów i jezior.

żerujący Sylvilagus transitionalis

Aktywny w ciągu całego roku, od zmierzchu do świtu. Żyje samotnie, gdy siedlisko oferuje bazę pokarmową i zasobność w kryjówki może być więcej osobników na małej przestrzeni. Prowadzi skryty tryb życia.

Dieta jego obejmuje różnorodne rośliny zielne, owoce i nasiona, a zimą także korę i gałązki drzew i krzewów.

Sezon rozrodczy od marca do lipca.

Ciąża trwa około 28-30 dni. Samica rodzi 2-6 młodych w miocie. W sezonie 2-4 mioty.

 Sylvilagus transitionalis

Brak opisanych podgatunków.

Gatunek uważany za specjalnej troski ze względu na wyraźny spadek populacji oraz wyginięcie w niektórych obszarach zasięgu.

Główne zagrożenia dla tego gatunku to :

• utrata i fragmentacja siedlisk, spadek ich jakości
• urbanizacja, rozwój infrastruktury drogowej i kolejowej
• konkurencja i rozprzestrzenianie się Sylvilagus floridanus oraz możliwość hybrydyzacji z nim
• brak edukacji o istnieniu, biologii i wymaganiach siedliskowych tego gatunku
• polowanie na Sylvilagus floridanus powoduje straty Sylvilagus transitionalis 
• brak ochrony w ramach Endangered Species Act

 Programy zachowawcze obejmują :

- wpis w US Fish and Wildlife Service

- zachowanie najważniejszych siedlisk, tworzenie i zarządzanie nowymi

- reklama i programy edukacyjne

- ekspertyzy i monitorowanie populacji

- badania dotyczące :

1. miejsc gniazdowania, rozproszenia, siedliska
2. pomiarów populacji
3. korzystania z naturalnych korytarzy
4. zmian klimatycznych, naturalnych klęsk żywiołowych
5. efektów polowań sportowych
6. konkurencji z innymi zajęczakami
7. wpływu inwazyjnych gatunków
8. hodowli w niewoli i reintrodukcji w odpowiednio ustalone i zabezpieczone siedlisko

Obecność tego gatunku stwierdzono na obszarach chronionych.

W niewoli - brak danych.




Królik florydzki ( Sylvilagus floridanus ) ssak z rodziny zającowatych ( Leporidae ).


Patrz  http://beszamelispolkabezograniczen.blogspot.com/2011/04/ssaki-ameryki-ponocnej-subiektywny.html




Sylvilagus graysoni - ssak z rodziny zającowatych ( Leporidae ), rzędu zajęczaków ( Lagomorpha ).


Patrz  http://beszamelispolkabezograniczen.blogspot.com/2011/05/krolik-z-wysp-tres-marias.htm