Przegląd gatunków część V
szczep Euryzygomatomyini
Kolczak sowi ( Carterodon sulcidens ) - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Echimys sulcidens.
Występuje w Ameryce Południowej ( wschodnia Brazylia ).
Zamieszkuje Cerrado, obszary przejściowe między lasem galeriowym a sawanną, obrzeża lasów.
Występuje w Ameryce Południowej ( wschodnia Brazylia ).
Zamieszkuje Cerrado, obszary przejściowe między lasem galeriowym a sawanną, obrzeża lasów.
rycina - kolczak sowi ( Carterodon sulcidens )
Aktywny głównie w nocy. Prowadzi samotny tryb życia, ewentualnie para zamieszkuje wspólnie.
Kryjówki zakłada w norach, jamach, zagłębieniach wśród korzeni drzew, gęstwinie zarośli.
Jest roślinożerny.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku.
Samica rodzi 1 - 2 młode.
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek nie oznaczony ze względu na brak aktualnych informacji na temat zasięgu, stanu populacji i ekologii.
Prawdopodobnie występuje w mniej niż pięciu miejscach.
Jego zasięg występowania może być mniejszy niż 5000 km2.
Utrata siedlisk związana z rozwojem rolnictwa ma wpływ na ten gatunek.
Rejestrowany z Chapada dos Guimaraes National Park.
Potrzebne są badania stanu i trendów populacji, jej zasięgu, obfitości osobniczej oraz ekologii, siedlisk i zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
Clyomys bishopi - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Opisany w 1981 roku przez Avila - Pires & Wutke.
Występuje w Ameryce Południowej ( Itapetininga w południowej części stanu Sao Paulo w Brazylii ).
Zamieszkuje obszar przejściowy między lasem tropikalnym a obszarem sawanny, Cerrado, obrzeża lasu.
Clyomys bishopi
Aktywny głównie w ciągu dnia. Prowadzi częściowo nadrzewny tryb życia, chociaż nie wspina się w korony drzew lecz do wysokości 2 - 3 metrów.
Kryjówki zakłada na ziemi w norach, jamach lub zagłębieniach wśród korzeni drzew. Zdarza się, że w pobliżu może znajdować się większa liczba osobników tworząc rodzaj kolonii.
Jest roślinożerny. Zjada głównie rośliny jednoliścienne.
Sezon rozrodczy między czerwcem a grudniem.
Samica rodzi 1 - 2 młodych.
Clyomys bishopi
Nie opisano żadnych podgatunków.
Gatunek nie oznaczony ze względu na brak aktualnych informacji o jego zasięgu występowania, stanu i trendów populacji oraz ekologii.
Wymaga wyjaśnienia taksonomicznego gdyż może stanowić synonim Clyomys laticeps.
Obecnie nie są znane żadne zagrożenia dla tego gatunku.
Brak jakichkolwiek działań ochronnych względem tego gatunku.
Nie rejestrowany z obszarów chronionych.
Niezbędne są dalsze badania głównie taksonomiczne, ekologii, siedlisk, dystrybucji i trendów populacji oraz zagrożeń.
Clyomys bishopi
W niewoli - brak danych.
Clyomys laticeps - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Echimys laticeps.
Występuje w Ameryce Południowej (między Minas Gerais i Santa Catarina na wschodzie, środkowa i południowa Brazylia, wschodni Paragwaj ).
Zamieszkuje Cerrado, Pantanal, sawannę i obrzeża lasów.
Clyomys laticeps
Aktywny w ciągu dnia. Prowadzi kolonialny tryb życia.
Kryjówki zakłada w norach, jamach, zagłębieniach wśród korzeni drzew.
Jest roślinożerny.
Sezon rozrodczy od czerwca do grudnia.
Samica rodzi 1 - 2 młode.
osobnik Clyomys laticeps schwytany przez badaczy
Opisane podgatunki :
- Clyomys laticeps laticeps - Santa Catarina ( Brazylia )
- Clyomys laticeps whartoni - Chaco ( wschodni Paragwaj ), Mato Grosso ( Brazylia )
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji oraz tolerancję na pewien stopień modyfikacji siedlisk.
Obecnie brak większych zagrożeń ale utrata siedlisk związana z rozwojem rolnictwa może wpływać negatywnie na populację gatunku w jej południowej części zakresu.
Rejestrowany z kilku obszarów chronionych w swoim zasięgu.
Potrzebne są dalsze badania stanu, trendów i dystrybucji populacji, wymagań ekologicznych oraz zagrożeń.
W niewoli - brak danych.
+ Clyomys riograndensis - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ).
Gatunek uznany za wymarły. Znany jedynie z kilku stanowisk.
Opisany w 2008 roku przez Hadler, Verzi, Vucetich, Ferigolo & Ribeiro.
Występował w Ameryce Południowej ( Rio Grande do Sul w Brazylii ).
+ Euryzygomatomys mordax - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ).
Gatunek uznany za wymarły od 1888 roku. Znany z kilku fragmentów kości szkieletu i czaszki.
Występował w Ameryce Południowej ( Rio Grande do Sul w Brazylii ).
Gujara kolczasta ( Euryzygomatomys spinosus ) - gryzoń z rodziny kolczaków ( Echimyidae ), z podrodziny kolczaków pierwotnych ( Eumysopinae ). Synonim Proechimys spinosus - Echimys spinosus - Euryzygomatomys guiara.
Występuje w Ameryce Południowej ( południowa i wschodnia Brazylia w stanach Rio de Janeiro, Santa Catarina, Sao Paulo, Rio Grande do Sul, Minas Gerais i Espirito Santo oraz północno-wschodnia Argentyna i Paragwaj ).
Zamieszkuje lasy i ich obrzeża, sawannę, pampę i Cerrado.
rycina - gujara kolczasta ( Euryzygomatomys spinosus )
Aktywna w ciągu dnia. Tworzy niewielkie kolonie.
Kryjówki zakłada w norach, jamach, zagłębieniach wśród korzeni drzew.
Doskonale wspina się po drzewach ale nie w korony lecz na wysokość 3 - 4 metrów.
Odżywia się pokarmem roślinnym.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku.
Samica rodzi 1 - 2 młode.
portret gujary kolczastej ( Euryzygomatomys spinosus )
Opisane podgatunki :
- Euryzygomatomys spinosus brachyurus - Brazylia - uważany za synonim Euryzygomatomys spinosus
- Euryzygomatomys spinosus catellus - Sao Paulo, Santa Catarina ( Brazylia ) - uważany za synonim Euryzygomatomys spinosus
- Euryzygomatomys spinosus guiara - Sao Paulo ( Brazylia ) - uważany za synonim Euryzygomatomys spinosus lub odrębny gatunek Euryzygomatomys guiara
- Euryzygomatomys spinosus rufa - Brazylia - uważany za synonim Euryzygomatomys spinosus
- Euryzygomatomys spinosus spinosus - Paragwaj
Gatunek uznawany za nie zagrożony ze względu na szeroką dystrybucję, prawdopodobieństwo dużych populacji i pewien stopień tolerancji na modyfikację siedlisk.
Woods & Kilpatrick ( 2005 ) uważają Euryzygomatomys guiara za synonim Euryzygomatomys spinosus.
Dane cytogenetyczne wskazują, że istnieją co najmniej dwa gatunki i potencjalnie w tym rodzaju.
Obecnie nie są znane żadne zagrożenia ale rozwój rolnictwa może mieć negatywny wpływ.
Rejestrowany z Caparao National Park.
Potrzebne są nowe badania taksonomiczne w celu określenia czy guiara jest tożsama ze spinosus.
Należy także określić czy są konieczne jakieś działania ochronne względem tego gatunku.
Euryzygomatomys spinosus guiara
W niewoli - brak danych.
c. d. n.
Opracowano na podstawie:
animaldiversity, arkive, iucn, planet-mammiferes, waza, wikipedia, wwf i wiedzy własnej.
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz