autor: Shreya Dasgupta w dniu 30 maja 2018 r
- W rzece Mara w Kenii przeciążenie kałem hipopotamim może zubożyć tlen w wodzie rzeki, co powoduje masowe wymieranie ryb w dole rzeki, tak wykazały nowe badania.
- Baseny hipopotamów ( Hippopotamus amphibius ) nie tylko są ubogie w tlen, ale także pełne amoniaku, siarkowodoru, metanu i dwutlenku węgla - produktów ubocznych metabolizmu drobnoustrojów, z których niektóre są potencjalnie toksyczne dla ryb - twierdzą naukowcy.
- Kiedy pada deszcz, ciężka, uboga w tlen woda z basenów hipopotamów dostaje się w dół rzeki, powodując śmierć ryb.
grupa hipopotamów nilowych ( Hippopotamus amphibius ) w swoim basenie
Te częste wypadki związane ze śnięciem ryb są doskonałym źródłem dla społeczności padlinożerców w ekosystemie Mara-Serengeti i prawdopodobnie ukształtowały ekosystem rzeki Mara, twierdzą naukowcy.
W rzece Mara w Kenii od czasu do czasu ryby giną tysiącami. Winę za to ponosi hipopotam, odkryło to nowe badanie.
koryto rzeki Mara
Hipopotamy (Hippopotamus amphibius) spędzają znaczną ilość czasu w rzekach, aby ochłodzić swoje ciało. Spędzają też dużo czasu w wodzie, a ich ogony szeleszczą jak śmigła, gdy gwałtownie spryskują swoim łajnem. W kenijskiej części rzeki Mara przepływającej przez Rezerwat Narodowy Maasai Mara znajduje się ponad 4000 hipopotamów. I dużo nawożą, każdego dnia spuszczając do rzeki około 8.500 kilogramów (18 740 funtów) kału. Kiedy pada deszcz, ten obfity ekskrement zostaje spuszczony w dół rzeki, czasami powodując warunki niskiego stężenia tlenu, które kończą się śnięciem dużych ilości ryb - podają naukowcy w badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature Communications.
grupa hipopotamów
samica hipopotama nilowego z młodym
W 2010 roku, Christopher Dutton, ekolog środowiskowy na Uniwersytecie Yale w USA, i jego koledzy po raz pierwszy zdali sobie sprawę, że w rzece Mara dzieje się coś dziwnego. Zainstalowali w rzece sondę do pomiaru jakości wody, która może mierzyć rozpuszczony tlen, a to, co zobaczyli, zaskoczyło ich.
"Zauważyliśmy, że podczas kilku powodzi wystąpiły pewne ekstremalne spadki rozpuszczonego tlenu i że czasami zdarzają się ogromne przypadki śnięcia ryb" - powiedział Dutton Mongabay. "Byliśmy bardzo zaskoczeni częstotliwością wypadków z rozpuszczonym tlenem w wodzie."
hipopotam nilowy ( Hippopotamus amphibius ) - zoo Wrocław
Dutton dodał, że to zjawisko w rzece Mara było wcześniej nieudokumentowane, ponieważ "bardzo trudno jest utrzymać czujnik do pomiaru rozpuszczonego tlenu działający w rzece z krokodylami nilowymi, hipopotamami i innymi dużymi zwierzętami".
"Straciliśmy mnóstwo czasu, pieniędzy i zasobów, utrzymując ten czujnik w stanie gotowości "- powiedział Dutton.
Naukowcy pomyśleli o kilku możliwych wytłumaczeniach, ale wkrótce zaczęli się zastanawiać, czy hipopotamy z rzeki Mara mają coś wspólnego ze śmiercią ryb. Seria późniejszych eksperymentów ujawniła, że hipopotamy były rzeczywiście za nią odpowiedzialne.
Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy odkryli, że w porze suchej przepływ wody w rzece Mara zmniejsza się, a woda uboga w tlen gromadzi się w basenach hipopotamów. Zespół Duttona wysłał zdalnie sterowaną łódź uzbrojoną w czujnik do określania chemii wody w basenach hipopotamów, w obszarach, w których hipopotamy mają tendencję do gromadzenia się. Odkryto, że baseny nie były po prostu nasycone tlenem, ponieważ mikroby używały dużo rozpuszczonego tlenu do rozkładu odchodów hipopotamów. Były też pełne amoniaku, siarkowodoru, metanu i dwutlenku węgla - produktów ubocznych metabolizmu drobnoustrojów. Amoniak i siarkowodór są potencjalnie toksyczne i mogą przyczyniać się do śmierci ryb, twierdzą naukowcy.
hipopotam nilowy ( Hippopotamus amphibius ) - zoo Wrocław
ptaki żerujące na śniętych rybach : od lewej : rybołów zwyczajny ( Pandion haliaetus ), orzeł sawannowy ( Aquila rapax ), orzełek afrykański ( Hieraaetus wahlbergi ), bielik afrykański ( Haliaeetus vocifer ) ;
typowe gatunki ryb ginące na skutek odchodów hipopotamów : po lewej : Synodontis caudovittatus, w środku : Oreochromis niloticus, po prawej: Clarias gariepinus ;
Kiedy pada deszcz, ciężka, uboga w tlen woda zostaje wypłukana w dół rzeki, co powoduje śmierć ryb. W ciągu trzech lat naukowcy odnotowali 55 strumieni spłukań - przypadki, gdy intensywny deszcz zwiększa przepływ rzeki do dwukrotności jej normalnej szybkości - i odkryli, że poziomy rozpuszczonego tlenu spadły podczas 49 z tych zdarzeń. W 13 z tych wydarzeń poziom tlenu osiągnął ekstremalnie niski poziom i trwał przez wiele godzin - stan, który jest stresujący dla ryb - twierdzą naukowcy. Jeśli chodzi o masowe śnięcie ryb, zespół odnotował dziewięć z nich.
Naukowcy potwierdzili w wielu eksperymentach, że hipopotamy były odpowiedzialne za niski poziom tlenu w dole rzeki. Wymagało to dodania odchodów hipopotamowych do sztucznych strumieni wielkości wanny i użycia worków z piaskiem do stworzenia tymczasowej tamy w basenie. Kiedy badacze "przekroczyli zaporę", aby zasymulować przepływ wody z basenów hipopotamów do dolnego biegu, stwierdzili, że poziom tlenu spadł poniżej i tak niskiego poziomu.
hipopotam nilowy ( Hippopotamus amphibius ) - zoo Wrocław
hipopotam nilowy ( Hippopotamus amphibius ) - samica z młodym na brzegu rzeki Mara
"W systemie rzeki Mara przepływ wypłukiwanej wody jest ważny dla oczyszczania odchodów hipopotamowych z basenów, ale nagromadzone toksyczne chemikalia i odtleniona woda mają poważny wpływ na życie wodne w dole rzeki," - powiedział w oświadczeniu współautor David Post, ekolog z Yale University.
Pokazuje to, - powiedział Dutton, że "w naturalnej rzece z dużą populacją hipopotamów przebywających w niej, mogą one wytworzyć wystarczającą ilość materii organicznej, aby spowodować częste wypadki z rozpuszczonym tlenem podczas powodzi, i że obecne gatunki wodne prawdopodobnie ewoluowały w odpowiedzi na to częste zakłócenia. "
hipopotam nilowy ( Hippopotamus amphibius ) z krokodylem nilowym ( Crocodylus niloticus ) na grzbiecie
ptaki żerujące na śniętych rybach : po lewej : waruga ( Scopus umbretta ) ; po prawej : marabut afrykański ( Leptoptilos crumeniferus );
Te wydarzenia związane z śnięciem ryb stają się również doskonałym źródłem pożywienia dla społeczności padlinożerców w ekosystemie Mara-Serengeti. "Kiedy zdarza się śnięcie ryb, ryby są zwykle konsumowane w ciągu dnia lub dwóch. Padlinożercy są bardzo zdolni do szybkiego kapitalizowania w przypadku śnięcia ryb "- powiedział Dutton.
ptaki żerujące na śniętych rybach : po lewej u góry : kleszczak afrykański ( Anastomus lamelligerus ), po prawej u góry : żabiru afrykański ( Ephippiorhynchus senegalensis ), po lewej u dołu : ibis czczony ( Threskiornis aethiopicus ), po prawej u dołu : dławigad afrykański ( Mycteria ibis );
hipopotam nilowy ( Hippotamus amphibius ) żerujący na padlinie gnu ( Connochaetes taurinus ) w rzece Mara
To nie tylko hipopotamy kształtują ekosystem Mara w zaskakujący sposób. W zeszłym roku Dutton i jego koleżanka z Yale, Amanda Subalusky, opublikowali badania, z których wynika, że utonięcie tysięcy gnu ( Connochaetes taurinus ) w rzece Mara podczas corocznej masowej imigracji dostarcza dodatkowej żywności i składników odżywczych do ekosystemu rzecznego.
"Nasze badania pokazują, że dane wejściowe zarówno od hipopotamów, jak i od antylop gnu mają duży wpływ na rzekę i ekosystemy żywieniowe, i oddziałują na skomplikowane sposoby, nad którymi wciąż pracujemy i nad ich rozplątaniem" - powiedział Dutton.
gnu ( Connochaetes taurinus ) - zoo Wrocław
Cytat:
Dutton, C. L., Subalusky, A. L., Hamilton, S. K., Rosi, E. J., & Post, D. M. (2018). Ładunek materii organicznej przez hipopotamy powoduje przeciążenie subsydium, skutkujące niedotlenieniem w dół strumienia i zabijaniem ryb. Nature communications, 9 (1), 1951.
Opracowano na podstawie artykułu ze strony Mongabay.com
tłumaczenie własne
Ryciny i zdjęcia zamieszczono w celach dydaktycznych, informacyjnych i szkoleniowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz